قطعنامه 598 شوراي امنيت نتيجه تحولات عظيم در صحنه داخلي ايران و سياست بينالمللي و نيز حوادث و رويدادهاي جبهههاي نبرد بود. پيشرفتهاي نظامي عمدهاي كه در رشته عملياتهاي والفجر، خيبر، قدس، ظفر، كربلا و نصر به دست آمد و تلفات و خسارات سنگيني كه به نيروهاي دشمن وارد شد و تصرف بخشي از اراضي در داخل عراق بخصوص نزديك شدن ايران به بصره وضعيت بغرنجي براي عراق و حاميان جهانياش به وجود آورد.
با توجه به نزدیک شدن به سالروز پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران گفتوگوی تفصیلی داشتیم با سید مصطفی موسوی نژاد تحلیلگر سیاسی استان خراسانجنوبی.
خراسان تایم: به نظر شما اندیشه ها و راهبرد امام چه میزان در پیشبورد مسائل دفاق مقدس موثربود؟
موسوینژاد: در خصوص اندیشه و راهبرد امام در زمان دفاع مقدس خاطرات زیادی بیان شده است که من به بیان بخشی از آنها میپردازم.
برای مثال اگر امام میفرمودند که فلان مکان باید از دست نیروهای بعثی آزاد شود، مردم از اقصی نقاط کشور با ماشینهای شخصی و یا سوار بر وانتها و کامیون ها گروه گروه به سمت آن منطقه جنگی میرفتند و منطقه را آزاد میکردند و مواردی داشتهایم که بعد از اینکه آن فرمان داده شده است سرهنگ و افسر عراقی که مسئول آن منطقه بوده است قبل از شروع عملیات ازشدت ترس از آن مکان فرار کرده است و این بسیار موثر بود زیرا عراقی ها فهمیده بودند که فرمان امام در یک موضوع خاص به چه میزان میتواند برای آنها ویرانگر باشد از این مدل ما فراوان داشتیم که امام اثرگذاری زیادی را در بسیاری از گره های جنگ داشته باشد.
خراسانتایم: آیا این امر که در بسیاری از تصمیمات حساس افراد خاصی برنظرات امام تاثیر گذاربودند واقعیت دارد و اینکه امام در خصوص قطعنامه فرمودند که جام زهر را نوشیدند ارتباطی با این موضوع ندارد؟
موسوینژاد: اثرگذاری اطرافیان مختص امام نیست و این موضوع را علاوه بر اینکه در خصوص امام خمینی(ره) داشتی، در خصوص رهبر نیز داریم و حتی بالاتر در مورد ائمه خودمان نیز داشتیم; برای مثال امام علی(ع) در داستان جنگ صفین مذاکرات بر حضرت تحمیل شد و گزینه امام شخص ابوموسی اشعری نبود و ایشان مالک اشتر را میخواستند برای مذاکره بفرستد اما مردم با عنوان اینکه شخصیتی خشن است و به دلایل متفاوت دیگری قبول نکردند همانطور که نمونههای آن را نیز در ایران می بینیم که میگویند فلان شخص را به عنوان مذاکره کننده نفرستید زیرا که شخصیتی خشن دارد.
امام علی(ع)فرمود که حداقل ابن عباس را بفرستید باز هم قبول نکردند و در نهایت ابوموسی اشعری را فرستادند و آن نتیجه را گرفتند.
لذا این موضوع در خصوص امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری نیز وجود دارد به عنوان نمونه طبق خاطراتی که از بعضی از مسئولین نظام نقل شده است امام در قضیه آمدن ناوهای آمریکایی به منطقه به مسئولین و فرماندهان جنگی گفتند که ناوهای آمریکایی که وارد خلیج فارس میشوند را بزنیم زیرا اگر اینها را نزنیم پررو میشوند و تمامی ناوهای خود را وارد منطقه می کنند و ما نمی توانیم در مقابل آنها مقاومت کنیم در آن روز فرماندهان جنگ مخالفت کردند وگفتند که این کشور آمریکا است و خطرناک است و ما نمی توانیم با آنها درگیر شویم اما امام اصرار می کنند و میگویندکه باید این ناوها را بزنیم ولی آنها مخالفت میکنند که در نهایت امام ناراحت میشوند و میگویند که هر کار دوست دارید انجام دهید ولی اگر نظر من را میپرسید من میگویم که آنها را بزنیم و در نهایت آن ناوها را نمی زنند.از اینگونه نافرمانی ها در تاریخ ایران زیاد داریم.
در خصوص قطعنامه نیز داستان به شکل مشابهی بود و افرادی در سازمان ملل این موضوع را تمام میکند و امام را در مقابل یک کار انجام شده قرار می دهند در واقع در مقابل یک تعهد بین المللی قرار می دهند و زمانی که یک تعهد بین المللی میان مقامات سطح یک کشور برقرار میشود نمیتوانیم بگوییم رئیس جمهور تایید کرده است اما رهبر مخالفت میکند و این باعث میشد که وجهه بین المللی جمهوری اسلامی به هم بریزد لذا مطالب و موضوعات مشابه بسیار زیادی را به امام تحمیل کردند و قطعاً همین داستان در رابطه با قطعنامه 598 بود که باعث شد امام از تعبیر جام زهر استفاده کنند.
خراسانتایم: به نظر شما برخورد گزینشی با سیره و اندیشه امام چه تاثیری بر ترویج این افکار و اندیشه می گذارد؟
موسوینژاد: تعبیر برخورد و ترویج گزینشی همان داستان آن آیه از قرآن است که می گوید« نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَنَكفُرُ بِبَعضٍ»«به بعضی ایمان میآوریم، و بعضی را انکار می کنیم» هستش یعنی هر جا که به نفعتان است از آن استفاده می کنید و هر جا که به ضررتان است از آن استفاده نمی کنید و این همان تحریفی است که در واقع مقام معظم رهبری نیز نسبت به آن هشدار دادند که بعضیها در حال تحریف کردن امام و اندیشههای امام هستند و آن طور که خودشان دوست دارند امام و روش امام را در موردش صحبت میکنند و این موضوع کار بسیار غلط و خطرناکی است که مقام معظم رهبری نیز توصیه کردند که ملت ما اگر از آرمانهای امام فاصله بگیرد سیلی خواهد خورد.
خراسانتایم: وظیفه ی ما در قبال ترویج افکار و اندیشه امام خمینی (ره)چیست؟
موسوینژاد: صحیفه امام در اختیار ماست، ما میتوانیم حتی مسابقاتی را در خصوص صحیفه خوانی راه بیندازیم، کارگاههای آموزشی برای نوجوانان و جوانان و دانش آموزان و دانشجویان برگزار کنیم و صحیفه امام را برای آنها بخوانیم و تصریح کنیم، اندیشههای امام را برای آنها بیان و توضیح دهیم و الگو کنیم و در این حوزه می توانیم نامههای مهم امام را که در سال آخر عمر ایشان، در واقع چکیده عمر ایشان بود و شامل نامه های مختلف بود را تبیین کنیم .
این نامهها آن چیزی بود که امام در سال پایانی عمرش مطرح کرده است، امام بعد از قضیه قطعنامه ۵۹۸ وبیان جمله نوشیدن جام زهر به نوعی با یک نوع قهر با مسئولین و مقامات برخورد کردند و در واقع در سال آخر اصلا به تلویزیون نیامدند، سخنرانی رودررویی با مردم اقشار مختلف و مسئولان انجام ندادند و فقط نامه به اقشار مختلف می زدند و توصیههای نهایی خودشان را به آنها انجام میدادند.
یک وظیفهای که ما داریم این است که امام زنده را دریابیم زیرا تحریف امام مرده راحت تر است زیرا خودش در این دنیا نیست که از افکار و عقاید خود دفاع کند ولی امام زنده هستش و اگر عدهای میخواهند تحریف انجام دهند با افکار و عقاید امامی که از دنیا رفته است انجام میدهند لذا راهکار ما میتواند این باشد که امام زنده و افکار و عقایدی که امام پیش روی ما قرار داده است را به آنها عمل کنیم و آنها را تبیین کنیم .