حجت الاسلام والمسلمین رفیعی:
مردم بهطور کامل از آثار و پیامدهای گذشت و بخشش در جریان نیستند و از فضایل آن اطلاع کافی ندارند.
12 مرداد 1396 ساعت 16:40
کارشناس مذهبی: اموال دنیوی باید به جای هدف شدن برای انسان، تنها یک وسیله باشد که انسان کارهای روزمره و زندگی خود را راحتتر از گذشته انجام دهد و در اصل باید بتواند راه رسیدن او به خداوند متعال شود.
حجت الاسلام والمسلمین رضا رفیعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خراسانتایم درباره موضوع گذشت و در پاسخ به سوال خبرنگار خراسانتایم مبنی بر کمرنگ شدن گذشت و بخشش در بین مردم جامعه بیان کرد: به نظر من از آموزههای دینی که باید در بین مردم برقرار باشد، تقریبا دیگر اثری از گذشت نیست. بهنظرمن مردم آن شناخت لازم در مورد موضوع گذشت و فضیلت آن نزد پروردگار آگاهی ندارند و از خیر و برکت و پیامدهای این امر الهی در بین خود اطلاعات کافی ندارند. متاسفانه مردم بیشتر به سمت این امر رفتند که اگر کسی خدایی نکرده، به آنها بیاحترامی کند و یا مورد آزار و اذیت کسی واقع شوند، بتوانند به نوعی این مسئلهای که در مورد آنها انجام شده را به هر شکل که ممکن است تلافی کنند. این امر بابت آن است که خود آنها از آثار و پیامدهای گذشت و بخشش در جریان نیستند و از فضایل آن اطلاع کافی ندارند.
وی در مورد تاثیر مادیگرایی در بین انسانها در کمرنگ شدن گذشت و بخشش اشاره کرد: مادیگرایی در کمرنگ شدن بخشش و گذشت در بین مردم قطعا تاثیر دارد. هر چقدر انسان به طرف مادیگرایی حرکت کند از فضایل الهی و اخلاقیات الهی و انسانی فاصله میگیرند. مشکل اصلی از جایی شروع میشود که اموال دنیا برای انسانها تبدیل به هدف شود. اموال دنیوی باید به جای هدف شدن برای انسان، تنها یک وسیله باشد که انسان کارهای روزمره و زندگی خود را راحتتر از گذشته انجام دهد و در اصل باید بتواند راه رسیدن او به خداوند متعال شود.
حجت الاسلام رفیع در ادامه افزود: زمانی که مادیگرایی در جامعهای ظهور پیدا کند و مردم را به سمت جذب کرد، جامعه از بسیاری از تفکرهای انسانی و اخلاقمداری در جامعه خود دور میشود و قطعا این امر به سمتی میرود که انسانها بهمانند یک ماشین میشوند، که فقط باید این مقدمات همگی با یکدیگر آمیخته شود تا به یک سر منزل مقصود و نهایی برسد، که در آن زمان خیلی از موارد مثل امور معنوی بهواسطه آن امور مادی از انسان دور میشوند.
وی در مورد بخشش و گذشت در زندگی ائمه اطهار (ع) و پیامبر اکرم (ص) گفت: با اينكه قريش با رسول اكرم (ص) و يارانش، آن همه دشمنى كردند، آنان را شكنجه دادند؛ چه در آغاز دعوت و چه از هجرت رسول اكرم (ص) و همچنين علىرغم آن همه توطئه، جنگ و لشكركشى در برابر پيامبر اكرم (ص)، آن حضرت بعد از فتح مكه، بر درب كعبه ايستادند و خطاب به قريش فرمودند: هان! قريشيان! چه مىگوييد؟ فكر مىكنيد با شما چه خواهم كرد؟ قريشيان يكصدا فرياد زدند: نیکی تو برادرى بزرگوار و فرزند برادرى كريم و بزرگوارى .حضرت فرموند: "حرف برادرم يوسف (ع) را تكرار مىکنم: امروز متاثر و شرمسار مىباشيد. من شما را عفو كردم، خدا هم گناه شما را ببخشد كه مهربانترين مهربانان است. برويد، شما آزاد هستيد". امام علی (ع) در فرمان حکومت مصر به مالک اشتر میفرماید: نسبت به آنان چونان حیوان درندهای مباش که خوردنشان را غنیمت شماری، زیرا مردم دو گروهند: یا برادر دینی تو هستند، یا همنوع تو. که از ایشان لغزش سر میزند و در معرض درد و گرفتاریها قرار دارند و دانسته و ندانسته خلاف میکنند. بنابراین، همانگونه که خود دوست داری خداوند تو را ببخشاید و از خطاهایت درگذرد، تو نیز آنان را ببخش و از خطاهایشان درگذر، از بخشش و گذشت هرگز پشیمان مباش و از کیفر دادن خوشحالی مکن.
کد مطلب: 7350