استاد حوزه و دانشگاه
لزوم درس گرفتن از کرامت امام حسن مجتبی(ع)/ صلح حسنی مقدمه قیام حسینی بود
26 آبان 1396 ساعت 18:55
استاد حوزه و دانشگاه گفت: کرامت و بزرگواری امام حسن(ع) در زندگی امروز ما می‌تواند بسیاری از درگیری‌ها، سوء‌تفاهم‌ها و عقده‌ها را حل کند و از بزرگواری ایشان بیاموزیم که در بسیاری از ناراحتی‌‌ها ایثار کنیم.
به گزارش گروه فرهنگی خراسان‌تایم به نقل از خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام و المسلمین علی سابقی اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) در بین مسلمانان به کریم اهل بیت(ع) مشهور هستند و کرامت به معنای بزرگواری و کریم به معنای انسان بزرگوار است.
وی با بیان اینکه معنای کرامت بسیار گسترده‌تر از جود است و انسانی که به مقام کرامت رسیده بزرگ‌تر از اهل جود است، گفت: فرد کریم به قدری اهل محبت و رحمت است که مال دنیا برایش مهم نیست و تنها بدون هیچ چشم‌داشتی محبت می‌کند و صفت کرامت بیش از هر چیزی در سیره امام حسن مجتبی(ع) تجلی پیدا کرده است.
استاد حوزه و دانشگاه به بزرگواری امام حسن مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: روزی مرد شامی به مدینه آمد و براساس تبلیغات مسمومی که بنی‌امیه و معاویه مطرح کرده بودند علیه حضرت شروع به دشنام دادن و جسارت کرد و حضرت با کمال بزرگواری سخنان او را شنیدند و بعد فرمودند که مشخص است که مسافر هستی و اهل مدینه نیستی و اگر خانه نداری بیا در خانه ما و اگر غذا نخورده‌ای گرسنگی تو را برطرف کنیم و اگر مرکب نداری به تو مرکب دهیم و در این هنگام بود که مرد شامی دگرگون شد و تبلیغات بنی‌امیه اثر خود را از دست داد و فرد متأثر شد و گفت که خدا آگاه‌تر است که رسالت خود را بر عهده چه کسی بگذارد.
سابقی تصریح کرد: امام حسن مجتبی(ع) به طور کلی چندین بار همه اموال خود را در راه خدا دادند و دوباره از صفر شروع کردند و البته این‌ها مراتبی است که ما ظرفیت آن را نداریم اما اگر نمی‌توانیم مانند ایشان انفاق کنیم باید با الگوگیری از ایشان اهل انفاق باشیم.
وی خاطرنشان کرد: امام حسن مجتبی(ع) چندین مرتبه با پای پیاده به سفر حج رفتند و در برخی روایات داریم که ایشان فرمودند که دوست دارم در مسیر خانه خدا متواضعانه و پیاده بروم و این کرامت و خلوص در بندگی خدا و حرکت عاشقانه در مسیر خدا را می‌رساند.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه حضرت این کرامت و بزرگواری را در وصیت‌نامه خود لحاظ کردند، گفت: ایشان به امام حسین(ع) و برادران فرمودند که جنازه من را به حرم رسول‌الله(ص) ببرید اما اگر نگذاشتند اصراری برای دفن جنازه من در آنجا نباشد چرا که من دوست ندارم حرم جدّم محل جنگ و درگیری شود و لذا زمانی که جنازه را بردند و جنازه تیرباران شد برخی از اصحاب می‌خواستند دست به شمشیر ببرند اما امام حسین(ع) گفتند هرگز این کار را نکنید و وصیت برادرم این است که اینجا محل خون‌ریزی نیست.
سابقی با اشاره به اینکه کرامت و بزرگواری حضرت در زندگی امروز ما می‌تواند بسیاری از درگیری‌ها، سوء‌تفاهم‌ها و عقده‌ها را حل کند و از بزرگواری ایشان بیاموزیم که در بسیاری از ناراحتی‌‌ها ایثار کنیم تا ان شاءالله کرامت اهل بیت(علیهماالسلام) نصیب ما شود.
وی با بیان اینکه مظلومیت امام حسن مجتبی(ع) از نظر سیاسی و اجتماعی به دلیل موقعیت ایشان است، گفت: حضرت با مکارترین خلفای غاصب در زمان خود مواجه شدند چرا که معاویه یک خلیفه مقدس‌مآب بسیار جنایتکار بود و با سیاست‌بازی و مکّاری همه کارها را می‌کرد و از خود جلوه زشتی نمایان نمی‌کرد.
استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: مکار بودن معاویه عامل مظلومیت مضاعف امام حسن مجتبی(ع) شد چون خیلی‌ها حقیقت چهره معاویه را نفهمیدند و سپاه امام نیز مملو از افراد بی‌بصیرت بود که به خیانت دست زدند.
سابقی ادامه داد: یکی از این افراد بی‌بصیرت نزدیک‌ترین فرد به امام و عبیدالله‌ابن‌عباس پسر عموی پیغمبر بود که شبانه معاویه او را به وعده چند صد هزار درهم و دینار خرید و وی شبانه سپاه حضرت را ترک کرد و ۴ هزار نفر پس از او سپاه را ترک کردند.
وی بیان کرد: سپاهیان متوجه ضرورت جنگ نبودند و حتی پس از اینکه حضرت را مجبور به صلح کردند از آن طرف برخی از اصحاب به حضرت برای صلح جسارت کردند.
استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: حتی صحابه نزدیک امام ضرورت صلح را متوجه نشدند که اگر امام حسن(ع) صلح نکند قیام حسینی در راه نخواهد بود.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: صلح حسنی مقدمه قیام حسینی بود و پس از صلح بود که معاویه بسیاری از کارهایی که نباید انجام می‌داد را انجام و کم کم خود را نشان داد و پس از مدتی یزید را ولیعهد کرد که زمینه قیام امام حسین(ع) فراهم شد.
انتهای پیام/4
کد مطلب: 10423