پنجشنبه ۹ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۲۰:۰۱
هفته‌نامه کتاب/13
گامی به‌سوی مطالعه و تفکر
مطابق هر هفته و برای بالابردن سطح و فرهنگ و آگاهی، در جهت التماس تفکر و مطالعه، کتابی نوشته بزرگان بومی استان خودمان را معرفی می‌کنیم تا با توجه به آن و مطالعه آثار افراد مطلع سطح اطلاعاتمان از وضع موجود، بهبود یابد و امید است که همین روند و رویه در ادامه نیز ادامه دهیم تا به سعادت برسیم و آگاهی و اطلاعات کسب کنیم.
به‌گزارش خراسان‌تایم چرتکه را که برداری خیلی خیلی وقت کم می‌آوری برای خواندن کتاب‌هایی که فقط اسمشان را شنیده‌ای یا دوست داری آن‌ها را مطالعه کنی، دیگر چه رسد به اینکه بخواهی کتاب‌های آن کتاب‌فروشی را از دم به مطالعه بنشینی؛ خلاصه آنکه شنیده‌اید می‌گویند: «هرچه تو پیش نروی دیگری پیش می‌آید» حالا نقل ماست هر چه قدر کتاب نخواهیم، روزانه هزاران کتاب دیگر به لیست کتاب‌های در حال انتظار برای خواندنمان اضافه می‌شود. باید ساعتی تفکر کرد و یک تصمیم جدی و مصمم گرفت. شاید بتوان کمی در روز از وقت‌های بیهوده و بی‌ارزش زد و کتاب خواند و کمی به فکر غذای روح به‌مانند غذای جسم بود.
شاید لحن ستیزه جویانه و پرخاشجو، نارسایی‌هایی در برخی نوشته‌هایش و استدلال‌های نه چندان قانع‌کننده‌اش در برخی از موارد، منتقدان زیادی داشته باشد، اما بی هیچ تردیدی میتوان جلال را از برجسته‌ترین و مستقل‌ترین نویسندگان معاصر دانست. از معدود نویسندگان ایرانی زمانه‌اش که به جای پیروی کورکورانه از موج‌های جهانی، نسخه‌ای از ادبیات و اندیشه ایرانی را ارائه داد که تا به امروز هم مورد تحسین و بحث است. مانند هر شخصیت بزرگ دیگری موافقان و مخالفان بسیار دارد. شاید هم به دلیل چند وجهی بودن آثارش باشد: از ادبیات گرفته تا نقد اجتماعی. مدیر مدرسه اما اوج توانایی ادبی جلال را نشان می‌دهد. معلمی که برای فرار از درس‌های تکراری و روزمرگی مدیریت مدرسه را انتخاب می‌کند، غافل از اینکه هزار مشکل بزرگ‌تر مقابلش قرار می‌گیرد. هزاران نارسایی در نظام آموزشی، کاغذبازی‌های بیهوده و البته کلنجارهای درونی مدیر با خودش که در مقابل هر رخداد چگونه عمل کند. لحن خودمانی و شلاقی جلال، انتقادهای تند و تیزش به نظام آموزش و پرورش که بیشترش امروزه نیز صادق است و شاید فراتر از آن توصیفات قدرتمند جلال که برای ما یادآور دوران مدرسه و شیرینی‌ها و تلخی‌هایش است، این رمان را به یکی از برجسته‌ترین آثار آل احمد بدل ساخته است.
شاید لحن ستیزه جویانه و پرخاشجو، نارسایی‌هایی در برخی نوشته‌هایش و استدلال‌های نه چندان قانع‌کننده‌اش در برخی از موارد، منتقدان زیادی داشته باشد، اما بی هیچ تردیدی میتوان جلال را از برجسته‌ترین و مستقل‌ترین نویسندگان معاصر دانست. از معدود نویسندگان ایرانی زمانه‌اش که به جای پیروی کورکورانه از موج‌های جهانی، نسخه‌ای از ادبیات و اندیشه ایرانی را ارائه داد که تا به امروز هم مورد تحسین و بحث است. مانند هر شخصیت بزرگ دیگری موافقان و مخالفان بسیار دارد. شاید هم به دلیل چند وجهی بودن آثارش باشد: از ادبیات گرفته تا نقد اجتماعی. مدیر مدرسه اما اوج توانایی ادبی جلال را نشان می‌دهد. معلمی که برای فرار از درس‌های تکراری و روزمرگی مدیریت مدرسه را انتخاب می‌کند، غافل از اینکه هزار مشکل بزرگ‌تر مقابلش قرار می‌گیرد. هزاران نارسایی در نظام آموزشی، کاغذبازی‌های بیهوده و البته کلنجارهای درونی مدیر با خودش که در مقابل هر رخداد چگونه عمل کند. لحن خودمانی و شلاقی جلال، انتقادهای تند و تیزش به نظام آموزش و پرورش که بیشترش امروزه نیز صادق است و شاید فراتر از آن توصیفات قدرتمند جلال که برای ما یادآور دوران مدرسه و شیرینی‌ها و تلخی‌هایش است، این رمان را به یکی از برجسته‌ترین آثار آل احمد بدل ساخته است.
