توصيه مطلب

مرحوم اسماعیل فردوسی پور فرزند غلامعلی در دوم شهریور ماه ۱۳۱۷ هجری شمسی در محله سردشت شهرستان فردوس واقع در استان خراسان جنوبی در خانواده‌ای فقیر متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش به پایان رساند. با تشویق مرحوم آیت‌الله حاج شیخ مجتبی قزوینی به تحصیل علوم دینی روی آورد. او مقدمات را در حوزه علمیه فردوس به پایان رساند و جهت ادامه تحصیل در سال ۱۳۳۲ هجری شمسی به مشهد رفت. او در مشهد در مدرسه نواب عزیمت کرد و در محضر حجت‌الاسلام سیداحمد مدرس یزدی تلمذ کرد و پس از آن سطح عالی از محضر مرحوم آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی تحصیل کرد. او فلسفه و معارف عقلی همچون شرح اشارات ابوعلی سینا و شرح منظومه ملاهادی سبزواری و مشاعر و عرشیه ملاصدرا را در محضر حاج شیخ مجتبی قزوینی فرا گرفت. پس از اتمام دوره سطح موفق شد به مدت ۸ سال در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله شیخ حسین وحید خراسانی شرکت کرده و بهره فراوان برد. از این زمان به بعد او جهت تبلیغ به نقاط مختلف کشور مسافرت کرد. و فعالیت سیاسی خود را آغاز نمود؛ چنانکه در محرم سال ۱۳۸۴ هجری قمری در عباس‌آباد مازندران به دلیل سخنرانی علیه رژیم شاه تحت تعقیب ساواک قرار گرفت. پس از تبعید حضرت امام خمینی (ره) به نجف، فردوسی پور نیز در سال ۱۳۴۶ به طور مخفیانه به همراه خانواده ‌اش از ایران خارج شده و به عراق رفت. او یازده سال در عراق در خدمت حضرت امام و عضو دفتر ایشان بود و در طی این مدت او در درس خارج مکاسب امام خمینی (ره) و در درس خارج اصول آیت‌الله العظمی خویی (ره) به مدت سه سال و در درس اصول آیت‌ الله وحید خراسانی به مدت چهار سال بهره برد. هم چنین او در درس خارج حضرات آیات میرزا باقر زنجانی و حاج علی سیستانی شرکت کرده و استفاده فراوان برد. پس از فشار دولت بعثی عراق بر حضرت امام و تصمیم امام (ره ) مبنی بر ترک عراق و عزیمت به کویت، فردوسی پور مأمور تهیه گذرنامه گردید. او نیز ضمن تماس با شهید محمد منتظری در کویت و حاج سید احمد مهری فرزند آیت‌الله حاج سیدعباس مهری نماینده امام درکویت، موفق به تهیه گذرنامه گردید. فردوسی پور در معیت امام راهی کویت شد و قبل از ورود امام او به کویت رفت تا زمینه استقبال امام را فراهم کند؛ اما دولت کویت با اقامت امام در کویت موافقت نکرد و امام دوباره به عراق برگشته و این بار عازم فرانسه شدند. فردوسی پور با موافقت حضرت امام به همراه ایشان و تنی چند از روحانیون عازم پاریس شد. در پاریس او عضو هسته مرکزی تشکیلات روحانیون مبارز در خارج از کشور بود و در خدمت حضرت امام هماهنگ کننده ملاقات ‌ها و کارهای اجرایی شان بود و اگر چه امام رسما فاقد دفتر رسمی و سخنگو بودند ولی فردوسی پور به نوعی مسئولیت دفتر ایشان را بر عهده داشت. او تمام مدت اقامت امام در نوفل لوشاتو در خدمت ایشان بود و پس از تصمیم امام مبنی بر مراجعت به کشور او نیز در معیت ایشان به کشور بازگشت و به خیل عظیم مردم پیوست. پس از پیروزی انقلاب او مدتی مسئولیت دفتر حضرت امام را در تهران عهده‌دار بود و مدتی هم عضو دفتر ایشان در قم و تهران بود.  پس از مدتی در ۸ مهر ۱۳۵۸ به فرمان حضرت امام به سمت قاضی شرع در دادگاه های انقلاب مشهد منصوب شد. حکم حضرت امام بدین شرح است: 

بسمه تعالی 
جناب مستطاب حجت الاسلام آقای حاج شیخ اسماعیل فردوسی پور دامت افاضاته 
بدین وسیله جنابعالی به سمت قاضی شرع در دادگاه‌های انقلاب اسلامی مشهد مقدس منصوب می‌شوید که در دادگاه‌های مزبور حضور به هم رسانده و به پرونده‌ها رسیدگی نموده و با توجه به فرمان عفو مورخه نیمه شعبان ۹۹ احکام را صادر و بر طبق موازین شرع انور اجرا نمایید . از خدای تعالی موفقیت جنابعالی را خواستارم . 
به تاریخ ۸ ذی قعده ۹۹
روح الله الموسوی الخمینی
فردوسی پور هم چنین مسؤلیت حساب صد (۱۰۰) امام در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی قم و نمایندگی حضرت آیات امام خمینی، آیت الله اراکی، آیت الله گلپایگانی و آیت الله خامنه ای در امور حسبیه را بر عهده داشت. او در ۱۳/۵/۱۳۵۸شمسی ریاست دادگاه های انقلاب اسلامی شهرستان های طبس و فردوس در استان خراسان را عهده دار شد و پس از آن که مدتی به فرمان امام ریاست دادگاه های انقلاب خراسان را بر عهده داشت در تاریخ ۷/۳/۱۳۶۳ به عنوان نماینده مردم فردوس و طبس به مجلس شورای اسلامی راه یافت و طی سال های ۶۳ تا ۷۱ نماینده دوره دوم و سوم مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی بود. در طی این مدت او نمایندگی مجلس شورای اسلامی در شورای سرپرستی صدا و سیما را در سال های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۶بر عهده داشت. همچنین او عضو کمیسیون تحقیق، اصل نود و کمیسیون امور حقوقی و قضایی در مجلس شورای اسلامی بود. از دیگر مسؤولیت های او می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- معاونت دادگستری کل تهران از تاریخ ۱۱/۵/۱۳۷۶ 
۲- دادستان انتظامی قضات از تاریخ ۱۴/۱/۱۳۷۲ 
۳- ریاست کل دیوان عدالت اداری از تاریخ ۱۵/۹/۱۳۷۲تا ۲۵/۴/۱۳۷۶
۴- نمایندگی مجلس خبرگان رهبری دوره اول و دوم از استان خراسان 
۵- عضویت در هیأت تحقیق مجلس خبرگان رهبری 
۶- نماینده ولی فقیه در دانشگاه تربیت مدرس 
۷- مشاور عالی رییس قوه قضاییه 
۸- عضویت در کمیسیون آیین نامه مجلس خبرگان 
۹- عضویت در شورای سیاستگذاری ائمه جمعه سراسر کشور در دو دوره از تاریخ ۲۲/۱۲/۱۳۷۱
همچنین فردوسی پور دبیر کنگره جهانی حضرت رضا و نماینده ولی فقیه در فردوس و امام جمعه آنجا بود.۴ او در سال ۱۳۷۰ با حکم مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای به عضویت شورای سیاستگذاری ائمه جمعه در آمد.
مرحوم فردوسی پور از اعضای مرکزیت حزب جمهوری اسلامی و دوستان مورد وثوق شهید بهشتی بود که در جریان انفجار دفتر این حزب مجروح شد. به همین دلیل از او به عنوان شهید زنده انقلاب نام برده می شد. پس از زلزله ویران گر طبس که آن شهر را با خاک یکسان کرد او از طرف مجلس شورای اسلامی مسؤول بازرسی از روند بازسازی شهر طبس شد که گزارش او به مجلس منجر به استیضاح وزیر مسکن و شهرسازی گردید. اولین استیضاح وزیر پس از انقلاب اسلامی به عدم رأی اعتماد مجلس منتهی شد. او رییس بزرگداشت شهدای هفتم تیر و از بازماندگان و مجروحین این حادثه به شمار می رفت. از مهم ترین اقدامات عمرانی او می توان به احداث ساختمان مجتمع فرهنگی امام خمینی (ره) شامل مصلای قدس، مدرسه علمیه، مسجد ابوالفضل (ع) ، منزل امام (ره)، پی گیری احداث کتابخانه عمومی، تأمین آب آشامیدنی و بهداشتی برای منطقه؛ اشاره کرد. 
اسماعیل فردوسی پور در آخرین انتخابات مجلس خبرگان رهبری به نمایندگی مردم خراسان انتخاب شد و در تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۸۵ به علت بیماری دار فانی را وداع گفت. کتاب ‹‹همگام با خورشید›› از ایران تا ایران؛ مجموعه خاطرات ایشان از زمان عزیمت او به نجف و همراهی امام تا پیروزی انقلاب می باشد که به قلم خود ایشان و پس از کسب اجازه از محضر مرحوم حاج احمد آقا خمینی نگارش شده و به همت مجتمع فرهنگی ، اجتماعی امام خمینی (ره) فردوس، در بهمن ۱۳۷۲در ۵۵۳ صفحه منتشر و در ا ختیار پژوهشگران تاریخ انقلاب اسلامی قرار گرفته است.
حضرت آیت الله خامنه ای به مناسبت درگذشتی پیامی بدین شرح صادر کردند:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم 
در گذشت تاثرانگیز روحانی خدمتگزار و با اخلاص مرحوم حجت‌الاسلام آقای حاج شیخ اسماعیل فردوسی‌پور را به خاندان مکرم و ارادتمندان و دوستان آن مرحوم مخصوصا مردم شریف خراسان و به ویژه اهالی مومن فردوس تسلیت عرض می‌کنم. 
این عالم بزرگوار بیشتر دوران حیات را به خدمت به اسلام و نظام جمهوری اسلامی گذرانید. همراهی خالصانه‌ ایشان با امام عزیز در نجف و دوران هجرت وپس از آن، خدمات قضایی در مشهد و نمایندگی مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی از قطعات پرافتخار زندگی ایشان است. جانبازی ناشی از فاجعه‌ هفتم تیر نیز نقطه‌ی دیگری است که فضایل این روحانی ارزشمند را مشخص می‌سازد. 
از خداوند متعال رحمت و مغفرت برای ایشان صبر و اجر برای بازماندگان و خانواده‌ محترمشان مسالت می‌کنم. 

انتهای‌پیام/2/