هر چند موضوع حمایت تمام قد اصلاحات از اعتدال برای پیروزی در انتخابات های ریاست جمهوری دو دوره یازدهم و دوازدهم قابل کتمان نیست اما اصلاحات مانند همیشه سعی دارند با پوست اندازی و انداختن تقصیرها به گردن دیگری وجهه خود را حفظ کند.
به گزارش گروه سیاسی خراسان‌تایم به نقل از جهان نيوز، اصلاح طلبان در چند روز اخیر با تشدید دوباره زمزمه تغییر در دولت دست به کار تسویه حساب حزبی و جناحی شده‌اند. فعالان سیاسی این جناح و همچنین رسانه ها روی افرادی دست گذاشته اند که از حزب اعتدال و توسعه در دولت حضور دارند و درواقع اعتدالی هستند نه اصلاح‌طلب. هر چند این افراد چه در عمل و چه در صحبت هایی که با رسانه‌ها دارند اغلب در جهت تضعیف دولت گام برداشته اند و بی کفایتی آنان مشخص است اما در دولت تنها این افراد نیستند که باعث شده اند مسائل کشور به گونه ای رقم بخورد که امروز شاهد مشکلات بزرگ اقتصادی هستیم.
اصلاح طلبان برای این منظور دو هدف کلی را در پیش گرفته اند اول اینکه به جامعه این پیام را بدهند که اگر بی کفایتی در دولت شکل گرفته است به سبب حضور و فعالیت اعتدالی ها بوده است و نه اصلاح طلب ها. یعنی اصلاح طلبان به نوعی با حمله به اعتدالی ها در دولت خود را نسبت به مشکلات اقتصادی و ... تطهیر می کنند و از سوی دیگر سعی دارند در سه سال باقی مانده کاری کنند که اصلاحات نفوذ بیشتری در دولت داشته باشد.
از ابتدای شکل گیری دولت دوازدهم دوقطبی اعتدال و اصلاحات از سوی برخی رسانه‌های این جریان کلید خورد. این ماجرا بیشتر با حمله به «محمود واعظی» که به سمت رئیس دفتر رئیس جمهور منصوب شد، همراه بود. دوقطبی که در آن بیان می شد که با اعمال نفوذ واعظی کارکرد جهانگیری در دولت کمتر و وی به حاشیه رانده شده است. این دوقطبی در ائتلاف میان اصلاحات و اعتدال ادامه یافت تا اینکه اخیرا در خصوص تغییر کابینه اقتصادی اصلاح طلبان یکی دیگر از اعتدالیون را مسبب وضع موجود دانسته و سعی کردند با فشار سیاسی وی را از بدنه دولت جدا کنند. این فرد کسی نبود جز «محمد باقر نوبخت»، رئیس سازمان برنامه و بودجه و سخنگوی دولت.
در همین رابطه، «عباس عبدی»، تئوریسین جناح اصلاحات در توئیتی درخصوص ترمیم کابینه دولت در بحبوحه مشکلات اقتصادی نوشت: «به نظر می‌رسد که در روزهای آینده تغییراتی در سطح مسیولین و وزرای اقتصادی انجام خواهد شد.اگر اولین نفر آن‌ها رییس برنامه و بودجه نباشد،هیچ اثر مثبتی بر تغییرات مترتب نخواهد بود.البته کسی که جایگزینش می‌شود باید بطور روشنی استقلال فکری داشته باشد والا جابجایی صوری فایده ندارد.»
روزنامه آفتاب یزد نیز در تیتر و عکس یک صفحه اول خود با عنوان «شاه کلید ترمیم» نوشت: بسیاری از ناظران معتقدند اگر دولت به دنبال تغییر در تیم اقتصادی خود است، باید این موضوع را از سازمان برنامه و بودجه آغاز کند.»
این روزنامه اصلاح طلب البته این موضوع را هم به طور تلویحی مطرح کرده است که آیا واقعا جدایی اعتدالیونی چون نوبخت از دولت امکان پذیر است یا خیر.
به هر جهت اصلاح طلبان در این حیطه نشان داده اند که برای نجات خود از مشکلاتی که امروز کشور را فرا گرفته است نه تنها به وضعیت و منافع عمومی فکر نمی کنند بلکه بیشتر برای منافع جناحی خود اقدام و تلاش می کنند. اصلاح طلبان شیوه تخریب رقیب جناحی در دولت را پیشتر در دولت یازدهم هم با مخالفت هایی که با «عبدالرضا رحمانی فضلی» وزیر کشور که گفته می شود که از سوی اصولگرایان معتدل در دولت جای گرفته ابراز می داشتند. اصلاح طلبان اعتقاد داشتند که نباید فردی از جناح مقابل در دولت حضور یابد. انحصارطلبی قدرت در جریان اصلاحات به رحمانی فضلی ختم نمی شد و به فشار سیاسی برای برکناری برخی از وزرای دیگر همچون «علی ربیعی»، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز کشیده شده است.
با این شرایط جریان اصلاحات هم می خواهد که در دولت پست های کلیدی را از آن خود کند و هم اینکه خود را مبرا از مشکلاتی که تا به امروز به سبب مدیریت ضعیف دولتمردان ایجاد شده است، نشان دهد. هر چند موضوع حمایت تمام قد اصلاحات از اعتدال برای پیروزی در انتخابات های ریاست جمهوری دو دوره یازدهم و دوازدهم قابل کتمان نیست اما اصلاحات مانند همیشه سعی دارند با پوست اندازی و انداختن تقصیرها به گردن دیگری وجهه خود را حفظ کند.
انتهای پیام/4
