پهنه دشت وکوههای روستای بیناباج درفصل طرب انگیز بهار، پر از خرمی و سرسبزی است و فعالیتهای کشاورزی در این فصل به اوج خود می رسد. روز دهم اردیبهشت سال 1342 نوزادی در این روستا پا به عرصه گیتی گذاشت که مانند فصل نشاط انگیز بهار، باخودش شادی و سرور را برسر سفره خانواده اش به ارمغان آورد. شهید محمد بیناباجی در روستای بیناباج ازتوابع شهرستان قائنات در خانواده مذهبی ومتدین دیده به جهان گشود. درحادثه زلزله نهم شهریورماه سال 1347 از نعمت داشتن مادر محروم شد. 5 سال بیشتر نداشت که مادرش او را تنها گذاشته و خود را در مقابل تقدیر الهی تسلیم نمود. پدرش با امرار معاش و کشاورزی، با سختی فراوان توانست پسرعزیزش را از رنجهای بچه گانه خارج و تحت تعلیم و تربیت قرارداده، تا بزرگ شده و رشد نماید.
شهید محمد بیناباجی، بدلیل داشتن اخلاق نیکو، حجب و حیا، نجابت و اطاعت از والدین، فردی نیکوسیرت ومورد محبت همگان قرار می گرفت. از اسرافکاری پرهیز می کرد و به همه احترام می گذاشت. از دیگر شاخصه های او، توجه به صله ارحام، اهل مطالعه بسیار بالاخص کتب مذهبی، اهل نمازومسجد، دعا و قرآن و فعال و دلسوز بودنش در کارها بود.
دردوران قبل ازانقلاب یاورحقیقی دین وانقلاب اسلامی بود. بعد از پیروزی انقلاب، به عضویت بسیج سپاه پاسداران واقع در مسجدی که درمحله کوی طلاب مشهد بود، درآمد. دغدغه های او برای انقلاب نوپای اسلامی، مجال ادامه تحصیل را از او گرفت و ترک تحصیل نمود. پس از آن به عضویت سپاه پاسداران درآمده وچندین باردرجبهه های نبرد حق علیه باطل حضوری فعال داشت. سرانجام حین عملیات والفجر4 در تاریخ 28/7/1362 درمنطقه سردشت به فیض شهادت نائل شد. روحش شاد و یادش گرامی.
