به گزارش خراسانتایم، دکتر افضلی در نشست پارلمانی جهانی مبارزه با گرسنگی و سوء تغذیه اظهار داشت:
اهمیت غذا برای زندگی و سلامت افراد هر کشور و نقش آن در تضمین استقلال و امنیت کشور ایجاب می کند برنامه ریزی و سیاستگزاری جامعی در خصوص تامین غذا، حفظ سلامت و کیفیت غذا و تنظیم الگوی مناسب و انطباق آن با ظرفیتهای تولید و عرضه در هر کشو صورت گیرد.
وی عنوان کرد: حصول به سطح مناسبي از سلامت و امنيت غذا و تغذيه يكي از مقاصد جدي در سياستگزاريهاي ملي و بینالمللي شناخته ميشود به نحوی که اهمیت امنیت غذایی و کاهش گرسنگی فراتر از حد مرزهای یک کشور بوده و ابعاد منطقهای و بینالمللی آن نیز برای کشورها حائز اهمیت است.
وی در ادامه افزود:کشور جمهوری اسلامی ایران نیز با امعان نظر به اهمیت امنیت غذایی و ارتباط آن با امنیت ملی و استقلال و اقتدار کشور با رویکرد توسعه زیرساخت ها و تامین نهاده های تولید جهت پایداری تولید و اشتغال و خودکفایی در محصولات اساسی که در قالب برنامه های مختلف همچون برنامه اقتصاد مقاومتی پیش بینی شده، تـلاش کرده است با اجـرای راهبرد ارتقای بهرهوری عوامل و منابـع تولید به ویژه آب، در راستای تامین امنیت غذایی جامعه با تکیه بر منابع تولید داخل اقدام نماید.
افضلی با اشاره به تغییرات اقلیمی و خشک سالی های سال های اخیر افزود: تولیدات مصولات کشاورزی با محدویت مواجه شده و مسلما بدون تلاش در راستای ارتقا بهره وری آب، نیل به اهداف امنیت غذایی کشور امکانپذیر نمی باشد.
افضلی در ادامه دستاورد های جمهوری اسلامی را در تامین منابع غذایی به شرح ذیل اعلام کرد:
ارزش مواد غذایی تولید داخلی معادل 90 درصد ارزش مصرف مواد غذایی مورد مصرف در کشور است. به نحویکه در خصوص تولید محصول راهبردی گندم، کشور به خودکفایی کامل رسیده است.
متوسط رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی طی چهار سال گذشته حدود 5 درصد و مستمر بوده است.
19 درصد اشتغال کشور از طریق تولید مواد خام در بخش کشاورزی ایجاد میشود
سهم بخش کشاورزی از ارزش افزوده کسب و کار کشور بالغ بر 5/32 درصد برآورد شده است.
سهم بخش کشاورزی از کل ارزش صادرات غیرنفتی کشور بالغ بر یک پنجم آن است.
نماینده مچلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد:حاصل سیاست های به کار گرفته شده در تولید محصولات کشاورزی در کنار سایر سیاست های دولت جمهوری اسلامی ایران، علاوه بر موفقیت های مذکور، بهبود شاخص های امنیت غذایی در کشور بوده است
افضلی افزود:سازمان های بین المللی در جهت تلاش برای از بین بردن گرسنگی اقدام به تهیه و انتشار شاخص های مختلف در خصوص وضعیت امنیت غذایی و گرسنگی می نمایند. از جمله این شاخص ها، شاخص جهانی گرسنگیGlobal Hunger Index است. وی با اشاره به هدف تولید و انتشار شاخص جهانی گرسنگی که با ایجاد آگاهی و درک تفاوتهای کشوری و منطقهای ، باعث اقداماتی در جهت کاهش گرسنگی شود بیان کرد: که گرسنگی سلامت افراد جامعه را به مخاطره میاندازد و خود یکی از موانع توسعه محسوب میشود.
افضلی گفت:بر اساس محاسبات انجام شده در خصوص شاخص جهانی گرسنگی، ایران در زمره موفقترین کشورهایی است که توانسته است با گرسنگی مبـارزه نماید و در این زمینه به پیشرفت .های قابل ملاحظهای رسـیده اسـت
نماینده مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: کشور ایران در رتبهبندی اخیر شاخص جهانی گرسنگی در جایگاه سیام جهان قرار گرفته است. شاخص جهانی گرسنگی برای ایران در سال 1992 برابر با 17.5، در سال 2000 برابر با 13.6، در سال 2008 برابر با 8.7 و در سال 2017 برابر با 7.6 بوده است که روندی کاهشی را نشان میدهد.
وی هچنین درخصوص درصد شیوع کوتاهی قد در کودکان کمتر از 5 سال گفت: از 23.5 در سال 1990 به 7.2 در سال 2016 رسیده که کاهش بسیار چشمگیری را نشان میدهد.
دکتر افضلی در ادامه بیان کرد: درصد کودکانی که قبل از 5 سال میمیرند از 5.2 در سال 1992 به 1.6 در سال 2015 رسیده است که باز هم روندی کاهشی را نشان میدهد ودر مجموع ایران در زمرۀ موفقترین کشورهایی است که توانسته با گرسنگی مبارزه نماید و در این زمینه به پیشرفتهای قابل ملاحظهای دست یافته است. بر اساس گزارش جهانی گرسنگی در سال 2012 ایران چهارمین کشور موفق در عرصۀ مبارزه با گرسنگی بوده است و کاهش 60 درصدی را در شاخص گرسنگی تجربه نماید وطی سالهای اخیر سازمان بهداشت جهانی دو بار از ایران به عنوان موفقترین کشور جهان در کاهش نرخ مرگ و میر کودکان تقدیر کرده است.
افضلی با اشاره به آمارهای جهانی بیان کرد: نرخ مرگ و میر کودکان زیر یک سال از ۱۱۱ مورد در هر هزار تولد زنده در سال ۱۳۵۶ به ۱۰ مورد از هر هزار تولد زنده در سال ۱۳۹۶ رسیده که به عبارتی بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است.
افضلی نماینده مجلس شورای اسلامی درپایان گفت: علی رغم تمامی پیشرفت ها در زمینه تامین امنیت غذایی در جهان، امنیت غذایی یک چالش جهانی رو به رشد است زیرا با روندکنونی بر اساس پیش بینی های انجام شده، جمعیت جهان به بیش از 9 میلیارد نفر در سال 2050 خواهد رسید و قرن حاضر، قرن بحران غذا در جهان است. گزارشهای سازمان فائو نیز ضمن تایید این موضوع تأکید میکندکه جهان تا نیمه قرن حاضر، باید افزایش 60 درصدی در محصولات غذایی داشته باشد. در غیر این صورت به دلیل کمبود غذا، جهان دچار نزاع، هرج و مرج داخلی و بینالمللی خواهدشد.
همچنین افزود: این سازمان طی گزارشی اعلام کرده است که برای تأمین غذای جمعیت ۹ میلیارد نفری جهان در سال ۲۰۵۰، باید دو برابر میزان کنونی تولید کرد و برای رسیدن به این هدف باید موانعی مانند محدودیت زمینهای کشاورزی، کمبود آب، قیمت بالای انرژی، افت سرمایهگذاری در زمینه تحقیقات کشاورزی و افزایش ضایعات غذایی را در نظر داشت.
البته گرسنگی در سراسر جهان وجود دارد، هم در کشورهای پیشرفته اروپایی و هم در کشورهای فقیر آفریقایی، تنها تفاوت در گستردگی مشکل در بین کشورها است. تعداد زیادی از کشورهای جهان به علل مختلف مانند جنگ، وضعیت آب و هوایی یا مسائل سیاسی با مشکلات بسیاری روبرو هستند و باعث شده مردم این کشورها در مواقع بسیاری به سادهترین نیازهای روزمره خود همانند آب و غذا دسترسی نداشته باشند. وجود چنین شرایطی سبب شده تا مسئله غذا به یکی از بزرگترین معضلات سیاسی و اقتصادی جهان کنونی تبدیل شود و کاهش گرسنگی در دنیا نیازمند هماهنگی و مساعدت تمامی کشورهای جهان است.