به گزارش گروه فرهنگی خراسانتایم به نقل از خبرگزاری فارس، حسین عباسزاده اظهار داشت: سیاهچادر بافی یکی از اصیلترین صنایع دستی بومی استان است که در نقاط عشایری شهرستان فردوس همچون کجه، چاهنو، حسینآباد و ابراهیمآباد درگذشته رونق داشته ولی در حال حاضر در روستای سیدال از توابع شهرستان نهبندان از رونق خوبی برخوردار است.
وی افزود: اهالی این روستا در کنار کار دامداری و کشاورزی، سایر اوقات بیکاری را به بافت سیاهچادر اشتغال دارند تا در کنار حفظ اصالتهای منطقه خود، درآمدی هر چند اندک نیز داشته باشند.
معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسانجنوبی ادامه داد: سیاهچادر دستبافتهای است داری، بافتهشده از موی بز سیاه که توسط زنان عشایر بافته میشود و عشایری که در ییلاق و قشلاق مکانهای معینی برای اقامت دارند معمولاً در زیر این سیاهچادرها زندگی و استراحت میکنند.
عباسزاده با بیان اینکه سیاهچادرها همواره از موی بز بافته میشوند و این به چند دلیل مهم است، تصریح کرد: اول آنکه موی بز خاصیت بسیار مطلوبی برای حفظ آب در مواقع بارندگی دارد و معمولاً آب باران از جداره آن عبور نمیکند، دوم آنکه موی بز در دسترس بوده و ارزان تهیه میشود و سومین خاصیت موی بز نیز سبک بودن آن است که نسبت به چادرهای برزنتی جمعآوری و حمل آن راحتتر است.
وی عنوان داشت: هر سیاهچادر از چند «لت» تشکیل میشود که هر «لت» نواری بافتهشده از موی بز سیاه است و زنان پس از بافتن «لتها» آنها را از دو طرف به هم میدوزند تا کمکم به شکل سیاهچادر درآید.
انتهای پیام/4
کلمات کليدی: خراسانتایم , سیاهچادر , صنایع دستی