به گزارش گروه سیاسی خراسان‌تایم به نقل از «فرهیختگان آنلاین»، انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم در حالی برگزار شد که نتیجه آوردگاه وعده‌های انتخاباتی کاندیداها درنهایت به سود روحانی و رفقا رقم خورد. در این دوره اما فضای سیاسی کشور سمت و سویی خاص و منحصربه‌فرد به خود گرفت و آن را به ویژگی متمایز انتخابات 96 تبدیل کرد.  اگر تا پیش از آن گزاره‌هایی چون دیوارکشی رقیب در پیاده‌رو‌ها و محدود‌سازی آزادی‌های اجتماعی و... برای جلب آرا مطرح می‌شد، این دوره محملی شد برای طرح نسخه‌های بی‌سابقه‌ای از وعده‌های عجیب و غریب و رقیب‌هراسی. در این فضا تاکید می‌شد اگر هر فرد دیگری به جز روحانی به پاستور راه یابد، چنین و چنان خواهد شد و در مقابل، حضور روحانی گلستان ابراهیمی خواهد بود بر آتشی که ممکن است در همه حوزه‌ها کشور را دربر گیرد.
یکی مردم را از ونزوئلا شدن ایران پرهیز می‌داد و دیگری احتمال تورم 50 درصدی و گوشت کیلویی 100 هزار تومان را به رخ می‌کشید. یکی قیمت‌های نجومی 5000 تومان و 8000 تومان را برای دلار متصور می‌شد و آن یکی از بی‌ثباتی اقتصادی و نوسان شدید قیمت‌ها و... در آینده بدون روحانی خبر می‌داد. هر چه بود، وعده‌ها ثبت و روحانی پیروز شد. نتیجه اما آنی نبود که کاندیدای پیروز و حامیانش به تصویر می‌کشاندند و بالعکس نعل‌به‌نعل هر آنچه جامعه از آن انذار داده می‌شد، بر سر کشور آمد.
گزارش پیش رو مروری است بر آنچه گفته می‌شد با نیامدن روحانی در انتظار ایران است و در مقابل، جایی که قرار بود ایران با روحانی به آن برسد.
 
عبدالله نوری - 25 اردیبهشت 96
چرا باید به روحانی رای دهیم؟... . همه ملت ایران که کارشناس اقتصادی نیستند، بنابراین باید با مثال این را توضیح دهند. مثلا باید گفته شود تورم در ابتدای دولت روحانی 35 درصد بوده است که اگر قرار بود ادامه پیدا کند، گوشت که الان کیلویی حدود 35 تا 40 هزار تومان است، می‌شد حدود ۱۰۰ ‌هزار تومان و ده‌ها مثال از خوراک، پوشاک، مسکن، حمل‌ونقل و... ؛ در این صورت مردم ساده‌تر درمی‌یابند که کاهش تورم یعنی چه؟ از آن طرف متوجه می‌شوند اگر افزایش یارانه شروع شود، آن وقت تورم دوباره برمی‌گردد. همچنان که از وقتی پرداخت یارانه شروع شد، قیمت ارز هم سیر صعودی گرفت. ابتدای سال 90، دلار هزار و 50 تومان بود و آخر سال 91 شد سه هزار و 400 تومان و این افزایش بلافاصله در همه امور کشور تاثیر خود را گذاشت. من بارها به مسئولان دولتی هم گفته‌ام شما نتوانسته‌اید زحمات خود را برای مردم خوب تبیین کنید؛ یعنی زبان مردم را انتخاب نکرده‌اید. ‌شما مقایسه کنید یک طرف آقای روحانی است با آگاهی، توان مدیریتی و تجربیات اجرایی در سطوح مختلف، از پیش از انقلاب تا الان با مجموعه‌ای از نیروهای کارشناسی که ایشان را در دولت همراهی می‌کنند، طرف مقابل کدام‌یک از این پشتوانه‌ها را دارد؟
 
علی مطهری اردیبهشت 96
به دلایل ذیل جناب آقای روحانی را اصلح می‌دانم و به ایشان رای می‌دهم: دولت یازدهم پس از یک نابسامانی بزرگ اقتصادی، انضباط مالی در کشور ایجاد کرده و با ثبات نسبی قیمت‌ها آرامشی را در حوزه اقتصاد کشور پدید آورده است. فراموش نکنیم آقای روحانی دولتی را تحویل گرفت که سکه را از 90 هزار تومان به بالای یک میلیون تومان رساند. معمولا دولت‌ها در دوره دوم خود بهتر کار می‌کنند، چون اولا دیگر نیاز به رای مردم ندارند و مستقل‌تر و آزادتر عمل می‌کنند، ثانیا مخالفان آنها انگیزه کمتری برای تخریب دولت دارند، زیرا در دوره اول، هدف‌شان نرسیدن آن دولت به دوره دوم است و در دوره دوم این هدف موضوعیت ندارد. با انتخاب آقای روحانی کشور ما از نظر رفاه مادی سوئیس نخواهد شد، اما با عدم انتخاب او احتمال ونزوئلا شدن کشور منتفی نیست.
 
محسن مهرعلیزاده - اردیبهشت 96
ایجاد یک میلیون شغل سخت نیست، اما نیاز به مبنا دارد که امنیت اقتصادی، ایجاد فضای کسب‌و‌کار و فعالیت‌های بانکی هدفمند جزء همین مبناست و دولتی که سهم کارشناسی آن بالا باشد، می‌تواند آن را انجام دهد. این دولت با وجود اطمینان دنیا و مردم و تدبیر می‌تواند یک میلیون شغل را در سال ایجاد کند، اما دیگران که با فشار، زور و شعار به دنبال پیشبرد اهداف خود هستند، نمی‌توانند حتی نصف این عدد هم شغل ایجاد کنند.
 
حمیدرضا جلایی‌پور – ۱۳ فروردین 96
شبح ناامنی به‌رغم اینکه ترامپ نامتعادل هم بر سر کار آمده، از بالای سر ایران کنار رفته و وضعیت اقتصادی باثبات است. به یاد دارم قبل از انتخابات 92 که می‌خواستم جاروبرقی خانه را عوض کنم، فروشنده موقع قیمت دادن به دنبال قیمت دلار در بازار بود، ولی الان می‌توانید بروید و خرید کنید. ما الان در این کشور یک آدم عاقل داریم که دیگر ما را نگران نمی‌کند، ولی اگر یک تندرو بر سر کار بود، من هم مثل شما نگران می‌شدم و مردم هم نگران می‌شدند. اصلاح‌طلبان معتقدند آقای روحانی در این چهار سال خوب عمل کرد. مگر اصلاح‌طلبان چه می‌خواهند؟ حامیان روحانی می‌گویند اگر روحانی میانه‌رو نیاید، می‌تواند وضع گذشته برگردد. یعنی برجام می‌تواند ضربه بخورد و ایران هم ونزوئلا شود. کافی است همین آقای جلیلی بیاید تا ایران در عرض چهار سال ونزوئلا شود؛ یعنی الان تورم 46 درصدی به 10 درصد رسیده، درحالی که در ونزوئلا 400 درصد است؛ یعنی دوباره وضعیت معیشتی کشور به‌هم می‌ریزد. اتفاقا اصلاح‌طلبان خوب می‌توانند سلبی تبلیغ کنند که روحانی نباشد، چه می‌شود؟ یعنی درست است که ما الان رونق اقتصادی نداریم، ولی روحانی نبود، چه بود؟
 
مسعود نیلی - 27 اردیبهشت 96
ثبات و آرامشی که از شروع به کار دولت یازدهم در بازار ارز و در کل اقتصاد شکل گرفته، حاصل یک هماهنگی تنگاتنگ بین بخش اقتصادی و بخش سیاست خارجی بوده است. تاثیر مهارت دیپلماسی در برخورد با مسائل پیچیده موجود خیلی کم موردتوجه قرار گرفته است. کشور ما به دولتی نیاز دارد که دارای بیشترین توان، تجربه و مهارت در دیپلماسی باشد. قدرت مذاکره و رسیدن به نتیجه در دنیایی که رقابت در دستیابی به بازارها و جلب سرمایه بسیار بالاست، از اهمیتی تعیین‌کننده برخوردار است... . در شرایط امروز قبل از هر چیز حفظ ثبات و آرامش در اقتصاد و سیاست لازم است. چنانچه تغییر در مسیر تورم اتفاق بیفتد، مسیر تغییر، بازگشت به تورم 20 درصد نخواهد بود و برگشت تورم با شیبی بسیار تند خواهد بود. ثبات موجود در اقتصاد کلان کشور که در سه سال گذشته مانند هوایی پاک، فضای عمومی کشور را سالم کرده و از این طریق به ایجاد شغل و درآمد کمک کرده، پدیده‌ای بسیار شکننده است و می‌تواند با یک سخن نسنجیده یا یک اشتباه سیاستگذاری، حتی در چند ساعت، به همان شرایط سال‌های 1390 و 1391 و حتی بدتر از آن برگردد. کشور ما نیازمند دولتی است که در ثبات‌بخشی به اقتصاد کلان باورپذیر باشد.
 
حسن قاضی‌زاده - ۲۵اردیبهشت 96
در این دولت بخش زیادی از شعارهای انقلاب را توانستیم بعد از ۳۷ سال محقق کنیم. زمانی که ما شروع کردیم، در کشور دارو نبود و مردم هزاران مشکل و گرفتاری داشتند. چهار سال قبل روان مردم به هم ریخته بود و حال‌شان خوب نبود. در آن زمان مردم احساس به بن‌بست رسیدن می‌کردند، اما با اتفاقاتی که در این سه سال‌ونیم رخ داد، آرامش در کشور ایجاد شد. درست است که مصدق نفت را ملی کرد، ولی اگر برجام نبود، ما امروز اینجا نبودیم. در آن زمان مردم گرفتار بودند و باید خدا را شکر کنیم که در سال ۹۲مردم به دکتر روحانی رای دادند.
 
اسحاق جهانگیری - ۲۲ اردیبهشت ۹۶
ملت عزیز ما! در دولت مشکلات زیادی از کشور را حل کردیم. ثبات اقتصادی را بازگرداندیم. مگر یادتان رفته که به صورت لحظه‌ای، نرخ ارز عوض می‌شد و به صورت لحظه‌ای قیمت کالاها تغییر می‌کرد. اصلا مگر سرمایه‌گذار می‌توانست برای تولید و سرمایه‌گذاری فکر کند. ما منابع را به سمت تولید بردیم. حالا می‌شود کار کرد و سرمایه خارجی به دست آورد. ما اقتصاد کشور را راه انداختیم، سرعتش کم است، اما ان‌شاءالله سرعتش را هم زیاد می‌کنیم.
 
مصطفی تاج زاده - 21 اسفند 95
کاری که در این شرایط می‌توان انجام داد این است که دولت گزارش کار ارائه بدهد. به نظرم بهتر است اولین محور این باشد که دوره دوم احمدی‌نژاد را با این دولت مقایسه کند؛ یعنی در آن گزارش بگوید مثلا قیمت کالاها، طلا و ارز از سال 88 تا 92 چه میزان افزایش داشت و این عدد از 92 تا 96 چه تغییراتی داشته است؛ مثلا قیمت مواد خوراکی و لوازم مصرفی از خودرو گرفته، تا یخچال و ماشین لباسشویی و... .
سپس نشان دهد قیمت ارز تقریبا 400 درصد در بازه 88 تا 92 افزایش داشته؛ اما در دولت روحانی این افزایش حداکثر 20 درصد بوده است. حتی اگر روحانی نخواهد نامزد هم بشود، باید این گزارش را ارائه دهد. در این صورت مردم خواهند دید درست است که بسیاری از مشکلات‌شان حل نشده، اما اگر قرار بود نرخ دلار با همان رشد 400درصدی زمان احمدی‌نژاد افزایش یابد، هر دلار الان 12هزار تومان بود. سکه به جای یک میلیون تومان، سه تا چهار میلیون شده بود، پراید 20میلیونی به 50، 60 میلیون رسیده بود و قیمت مواد خوراکی، میوه، نان، برنج، چای و لبنیات سر به فلک کشیده بود.
 
بیژن زنگنه - 25 اردیبهشت ۹۶
برجام نقطه‌عطف تاریخی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. وقتی ما کارمان را شروع کردیم 1.2 میلیون بشکه نفت در روز صادر می‌کردیم و حتی قرار بود به ٢٠٠ هزار بشکه و نفت در برابر غذا برسیم، اما با برجام در چهار ماه آخر سال ٩٥ به 8/2 میلیون بشکه در روز رسیدیم و این گرهی بود که با برجام باز شد. تمام تجهیزات توقیف بود، هر کالایی را سه بار می‌خریدیم و قیمت‌ها هم ٣٠ تا ٤٠ درصد گران‌تر و اصل هم نبود. ما برای انتقال کالا حداقل ١٠ درصد بالاتر هزینه انتقال می‌دادیم. آن زمان جنس دست دوم و خراب می‌خریدیم، اکنون کالاهای توقیفی آزاد شده و ما توانستیم ستاره خلیج فارس را راه‌اندازی کنیم و توانستیم میلیاردها دلار پول خارجی در گاز و پتروشیمی هزینه کنیم.
 
روزنامه دنیای اقتصاد- اردیبهشت 96
مى‌توان انتظار داشت در صورت انتخاب آقایان رئیسی یا قالیباف به‌عنوان رئیس‌جمهور آینده ایران، فارغ از گرایش‌هاى سیاسی‌شان ما دوباره شاهد نوسانات و تنش بالا همانند سال‌هاى ٩٠ و ٩١ در بازار ارز کشور باشیم و نظام ارزى ایران همچنان چندنرخى باقى مى‌ماند و به نظر نگارنده در سناریوی انتخاب یکى از این دو کاندیدا به‌عنوان رئیس‌جمهور آینده ایران، قیمت دلار به سرعت افزایش یافته و در پایان همین سال ١٣٩٦ به‌راحتى مى‌تواند بالاى قیمت ٥٠٠٠ تومان قرار گیرد.

انتهای پیام/4