همان طور که در جریان هستید، چهارشنبهسوری آئین کهن ایرانیان است که در آخرین سهشنبه سال خورشیدی برگزار میشود.
این مراسم که بخشی از آن برافروختن آتش و پریدن از روی آن بودد، تا طلوع خورشید ادامه داشت و پس از خاموش شدن آتش، خاکستر آن را به باد میسپردند. پس از مراسم آتش، برای دفع بلا مقداری زغال(نشانه سیاه بختی)، اندکی نمک(نشانه شور چشمی)، یک یا دو سکه ناچیز(نشانه تنگدستی ) را در کوزه سفالینی که قبلاً برای این کار تهیه شدهبود، میانداختند و هریک از افراد خانواده یک بار کوزه را دور سر میچرخاند و نفر آخر، کوزه را بر بالای بام میبرد و به کوچه پرتاب میکرد و میگفت" درد و بلای خنه را رختم به توی کوچه" و به این طریق سیاهبختی، شورچشمی و تنگدستی را از خانه به در میکردند. در گذشته مردم خراسان جنوبی همچون سایر مردمان ایران در شب چهارشبه آخر سال کوزههای کهنه خود را میشکستند و به جای آن کوزه نو می خریدند و در این شب به خوردن آجیل مخلوطی از میوههای خشک، تخمه، پسته و بادام مشغول میشدند.
گفتنی است، آداب و سنتهای قدیمی در چهارشنبه سوری هرساله جای خود را به بازیهای خطرناک میدهد. در این میان نمیتوان از هزینههای خانوار در این شب گذشت؛ هر چند که سالهاست خانوادهها جشن چهارشنبهسوری را خودمانی برگزار میکنند اما همین دورهمی ساده نیز هزینه هایی برای خانوادهها دارد.
جشن چهارشنبهسوری تنها به خوردن تنقلات ختم نمی شود،بلکه آتش بازی هم جزئی از این جشن است که از چند سال قبل سعي شده در مورد برگزاري این مراسم برنامه ريزي شود. گاهي فكر كردند جمعگرايي همه افراد در یک مکان براي برگزاري مراسم خوب است، گاهي فكر كردند محله اي برگزار شود يا با كنترل برگزار شود. اما اينها راه حل نيست؛ بايد ابتدا جوان را با مراسم آشنا كرد. جوان ميخواهد به فرهنگي كه دارد، اهميت داده شود و براي آشنايي با فرهنگ نیز تسهيلاتي لازم است. بسياري از جوانان ما اصلاً فلسفه مراسم چهارشنبهسوري را نميدانند. آنان فكر ميكنند اين مراسم دور هم جمع شدن، دست زدن، رقصيدن، هياهو كردن و مزاحم آرامش مردم شدن است، پس به سراغ ترقهبازي میروند و چون ترقه سالم در اختيار ندارند، به سراغ وسائل غيرقانوني مي روند. براي برگزاري مراسم به دور از اين مسائل و به شكل صحيح بايد به جوانان آگاهي داد،
متاسفانه امروزه چهارشنبه سوری مراسمی پراسترس شده که به واسطه خطرات مواد منفجره و محترقه آینده بسیاری از جوانان و کودکان را تباه میکند و هرساله شاهد کشته و مجروح شدن دهها تن از هموطنانمان در سراسر کشور هستیم.
چرا باید اوضاع در قرن بیست و یکم برای پاسداشت و نکوداشت یکی از زیباترین رسوم تاریخی ایرانیان اینگونه باشد؟ چرا وقتی سخن از چهارشنبهسوری به زبان میآید، به فکر چهارشنبه سوزی میافتیم و ترس بر ما مستولی میشود؟ از وزیر بهداشت گرفته تا رییس هلالاحمر و امداد و ناجا، همه از صدمات چهارشنبهسوری میگویند، بازهم چهارشنبه آخرسال و باز هم قصه آتش و انفجار و فاجعه... درحاليكه تمام شهر از ترقه و ترقه فروش پر شده، در و ديوار از خطر ميگويد و تهديد ميكند به اينكه آخر سالتان را با فاجعه گره نزنيد و باز هم ترقه است كه فروخته ميشود و صداهاي مهيب است كه گاه و بیگاه تنمان را ميلرزاند.
خوشبختانه امروز شاهد پویشها و کمپینهای نه به چهارشنبهسوری هستیم که در پی آن هزینه تهیه مواد محترقه، در راههای بهتر و اثرگذارتری صرف شود. پس بهتر است با این کمپین همراه و همگام شویم و در دورهمی به تماشای برنامههایی که از سوی صدا سیما تدارک دیده شده، بپردازیم تا متحمل هزینههای هنگفت مالی و جانی نشویم.
انتهای پیام/4
کلمات کليدی: خراسانتایم , چهارشنبه سوری , هلال احمر