الگوهای نویافته در خلال برنامه‌های مرمتی بافت تاریخی شهر بشرویه
1 شهريور 1396 ساعت 12:25
سرپرست پایگاه بافت تاریخی شهر بشرویه از الگوهای نویافته در خلال برنامه‌های مرمتی بافت تاریخی شهر بشرویه خبرداد.
به گزارش گروه فرهنگی خراسان‌تایم به نقل از خبرگزاری ایسنا، کاظم شبنم زاده امروز (یکم شهریور ماه) در جمع خبرنگاران اظهارکرد: بافت تاریخی شهر بشرویه از نقطه نظر وسعت و گستردگی، گوناگونی سبک‌های معماری، پیمون‌های مجرب در طرح ریزی و ساخت بناها، رعایت اصول اصیل معماری اسلامی از جمله مردمواری، به اندامی و بسیاری دیگر از ویژگی‌ها در زمره بافت‌های منحصربفرد خراسان جنوبی محسوب می‌شود.
وی افزود: سخن مورخان و سفرنامه نویسان سده‌های متاخر اسلامی از یک سوی و پژوهشهای کارشناسانه از سوی دیگر حکایت می‌کند از سده‌های هشتم تا نهم هجری قمری در محل فعلی شهر سکونت آغاز می‌شود؛ در سده‌های ده و یازده هجری قمری به انسجام شهری می‌رسد و اعتلا و شکوه خود را تا دوره پهلوی ادامه می‌دهد.
سرپرست پایگاه بافت تاریخی شهر بشرویه ادامه داد: طبیعی است در چنین بستر پویایی، انگاره‌های ملموس همچون بناها، منازل و بقایای تاریخی-فرهنگی همچون کتابی نانبشته دربطن خود اندوخته‌هایی‌پر اهمیت دارند که به لحاظ بعد ناملموس نیز مهم‌اند چنانکه این آثار تاریخی خود بخشی از اندوخته‌های نهفته را که حاکی از ژرف اندیشی، تبحر و تخصص آگاهانه معمارانش است به آسانی قابل درک و روشن می‌کند.
شبم زاده ادامه داد: قطعا ابداع یک اصل هنری در پی‌تجربه‌هایی گوناگون و در گذر زمان رخ می‌دهد اینجاست که بسیاری از روش‌ها و اصل‌ها در معرض آزمایش و خطا قرار می‌گیرند تا زاییده آن سبکی باشد برگرفته از ویژگی‌های زیست بوم منطقه‌ای، اینجاست که به وضوح می‌توانیم روند تحول و تطور معماری منطقه و امتزاج آن با سبک های برون آورد را به آسانی مشاهده کنیم.
شبنم زاده تصریح کرد: بررسی دقیق ساختار معماری بافت تاریخی این انگاره‌های ناملموس و وجه ملموس آن در پیکره بناها، هر بیننده آگاهی را سر به تعظیم می‌آورد.
سرپرست پایگاه بافت تاریخی بشرویه یادآور شد: اگر ما در داخل یک یک بناهای تاریخی به مساله پایین بودن سطح میانسرا به نسبت زمین‌های اطراف پی می‌بریم، تفکر معمار مجرب را اینگونه تفسیر می‌کنیم که در ذهن خود به جنبه ایستایی و مقاومت بنا، مداخله در نوسانات آب و هوایی و متعادل نمودن فضا بر این اساس توجهی متفکرانه و خلاقانه داشته است.
شبنم زاده در خصوص وجه نویافته دوم بیان کرد: وجه دوم را زمانی پی می‌بریم که در جریان عملیات کف برداری میانسرا یا حیاط منازل تاریخی هستیم.
وی ادامه داد: طبق یک قانون نانوشته کف حیاط و میانسرای منازل تاریخی در اوایل دوره پهلوی از خاک دست ریز پر می‌شود و بیشترین الحاقات ساختمانی نیز در همین برهه رخ می‌دهد که شاید بتوان افزایش جمعیت و میل به تعدد فضاهای دورن بنا را عامل این پدیده دانست.
سرپرست پایگاه بافت تاریخی در خصوص وجه سوم نویافته گفت: با جرات و قطعیت می‌توان سیستم‌های آبرسانی و نحوه استفاده بهینه از آن را از شاخص‌های فرهنگی شهر تاریخی بشرویه دانست و با صرف نظر از آب انبارها، چاههای تعبیه شده در میانسرای منازل، یافته‌ها از موجودیت لوله‌های تنبوشه‌ای انتقال آب به حوض میانسرا و فضای حوضخانه حکایت می‌کند که با اتکاء به عملیات عمرانی اخیر در خیابانهای فعلی شهر(حفر کانال جهت انتقال لوله های گاز و آب)، لوله‌های تنبوشه‌ای نسبتا بزرگی با قطر تقریبی 25 سانتیمتر در بخش‌هایی از بافت کشف شد که در کنار سخنان افراد سالخورده همه پرده از سیستم آبرسانی اصلی شهر و انشعابات آن به منازل تاریخی بر می‌دارد.
وی اظهارکرد: یافته‌ها نمایشی خیره کننده از تعدد کیفی سیستم‌های آبرسانی چه به صورت ریزگذر(تنبوشه ای) و یا روگذر(جویاب) و حتی سیستم تصفیه آب در محل مقسم قنات که در غرب بافت تاریخی واقع بوده و بخشی از آب قناب را به سوی زمین‌های کشاورزی و بخشی را نیز به سوی تصفیه گاه برای انتقال به منازل بافت تاریخی یا منابع ذخیره آب محلات نشان می‌دهد.
کد مطلب: 8015