به گزارش گروه فرهنگی خراسان‌تایم به نقل از خبرگزاری ایسنا، محمد حقگو اظهار کرد: هريك از مقام‌هاي موسيقي ناب و تاريخي كه به صورت سينه به سينه از گذشته بسيار دور به امروز رسيده است، با توجه به لايه‌هاي مختلف موسيقي امروزي وگسترش امواج رسانه از يك سو و تغيير تدريجي ذائقه نسل جوان از سويی ديگر در معرض تحريف قرار گرفته است. 
وی افزود: آنچه در بخش موسيقي محلي ایران تحت عنوان موسيقي مقامي در حال گذار از شرايط سخت تاريخي است، در واقع مجموعه‌اي غني از هنر گذشتگان اين سرزمين است كه ارتباط مستقيمي با جغرافيا، تاريخ منطقه، خوي و خصلت مردمان آن منطقه و نوع و سطح فرهنگ مقاطع مختلف زماني دارد. 
این موسیقی‌دان با بیان اینکه بديهي است كه اين هنر زيبا بسيار حساس و در معرض آسيب‌هاي پيدا و ناپيدا قرار دارد، تصریح کرد: با فوت هر هنرمند فعال در اين رشته ، بخشي از موسيقي مقامي نیز به عنوان گنجينه‌اي با ارزش با تمام داشته‌هايش نابود می‌شود چرا كه در حال حاضر هيچ نهاد و سازماني متوجه اين قانقارياي هنري نيست. 
حقگو ادامه داد: هيچ نشانه و اثر ضبط شده‌ای به شكل علمي با طبقه‌بندي فني و تخصصي وجود ندارد كه حداقل بتواند گنجينه‌هاي بدون محافظ امروزي را حفظ و در آينده‌اي نه چندان دور به عنوان يك ميراث ارزشمند، در معرض سمع و نظر آيندگان قرار دهد. 
وی بیان کرد: به همين دليل بارها و بارها در مقالات و سخنراني‌هايي كه در اين زمينه داشته‌ام تلاش كرده‌ام كه به نحوي ثابت كنم اين مهم را بايد به سازمان ميراث فرهنگي سپرد. 
این آهنگساز و پژوهشگر موسيقي اظهار کرد: بزرگترين دليل و علت اين پيشنهاد، نحوه عملكرد مسئولانه و هوشمند مسئولين اين سازمان در ميراث فرهنگي خراسان‌جنوبي است. 
حقگو ادامه داد: اميد است با طرح اين پيشنهاد ترتيبي اتخاذ شود تا ورود سازمان ميراث فرهنگي به بخش حفظ و نگهداري مقام‌هاي موسيقي خصوصاً خراسان موجبات حفظ آنچه از اين گنجينه‌هاي ارزشمند باقي است را فراهم سازد. 
وی یادآور شد: يك كاسه سفالي با قدمت چند صد ساله از نگاه علمي با مجموعه‌اي از آهنگ‌هاي هزار ساله كه همه خصوصيات تاريخ، جغرافيا و فرهنگ را در خود دارد، قابل قياس نيست.