به گزارش گروه سیاسی خراسانتایم به نقل از خبرگزاری فارس، محمدرضا نخعیپور در یادداشتی نوشت:
صحبت از جانفشانی است، یعنی از شیرینترین و مهمترین نعمت حق گذشتن، معامله جان، چشم بستن از دنیا با همه زیباییهایش، پشت پا زدن به همه امیال و آرزوها، گذشتن از لذتهایی که خدا ارزانی انسان داشته.
این روزها صحبت از سر دادن است، صحبت از شکوه ایثار و از خود گذشتگی است، صحبت از به مسلخ رفتن حسینی است که زینت دوش نبی بود، حسینی که خود و پدرش از لحم و دم خاتم پیامبران بود، اویی که از 6 ماهه قربانی داشت تا 80 ساله، فرزند و مادر، دختر و پسر، پیرو جوان و کودک ...
گاهی که ندای "یا لیتنا کنا معک" را با صدای بلند و به اصرار ذاکر هیأتمان به زبان میآورم با خود میگویم آیا به واقع اگر در روز عاشورا میبودی چه میکردی؟ نمیخواهم خیلی بدبینانه به خود نگاه کنم و بگویم شاید گندم ری را برمیگزیدم اما تنم میلرزد وقتی میخواهم خودم را در زیر تیغ دشمن تصور کنم آن هم با دستان بسته و لب تشنه اما شگفتا که پس از 1400 سال از آن واقعه کسانی را میبینم که مرگ در راه حق برایشان شیرین تر از عسل است.
صحبت از مدافعان حرم است که شاید بهتر باشد بگوییم مدافعان حریم، آری اینان مدافعان حریم اسلام نبویاند، مدافعان حریم کتاب و عترت، مدافعان حریم ولایت، شاید اگر بگویم آن مسلمان میانماری نیز که با گلوی زیر چکمه رفته ندای لااله الاالله و محمد رسولالله سر میدهد مدافع حریم اسلام است گزاف نگفته باشم.
مدافعان مظلومی که برای دفاع از قبور غبار گرفته عترت رسول(ص) سر از پا نشناخته به دل کفتارهایی میزنند که جزو درندهخویی منش دیگری ندارند، داعشی که داعیه اسلام دارد، اسلامی که افسارش به دست آمریکا، اسرائیل و انگلیس است. این روزها سخن گفتن درباره مظلومیت شهدایی که جانانه حریم عشق را پاسبانی میکنند خیلی راحت شده و دیگر نیاز به اثبات ندارد. یاوهگویی عدهای که مست زر و زور و شهوتاند و زر و زورشان را در سایه رشادتهای جوانان حنظله خوی مدافع حرم ساختهاند سندی بر مظلومیت حججیها و همه آنانی است که جان خود را بر دست گرفته و راهی حرم آلالله شدند. آنانی که این جانفشانی را به زعم خود به سخره گرفته و بی ارزش میخوانند، نمیدانم این همه عرض ارادت مردم قدردان ایران اسلامی به سر بریده محسن حججی را نمیبینند؟ و آیا نمیدانند اگر این خونهای به ناحق ریخته شده در جغرافیای سوریه نبود پایههای رفاه و امنیتشان در ایران اسلامی سست میشد؟ حساب این شکمبارگان شهوتپرست را بگذاریم کنار، تاسف آنجاست که چرا برخی از دولتمردان ما در برابر خروش و جریان به راه افتاده در این روزها که بانی آن خون پاک شهید حججی است روزه سکوت گرفتهاند؟ چرا ورزشکاران و مدالآوران غیور ما یک به یک مدالهای رنگارنگ خود را تقدیم حججیها میکنند و دریغ از یک پیام از سوی دولت؟ چرا رهبر عشق در برابر تابوت سرباز فداکارش زانو زده و آن را میبوسد و برخی این اقدام را حتی شایسته یک پیام در صفحات خود در فضای مجازی نمیدانند؟ آقای رئیس جمهور! به نظر شما مدالی را که بر سینه برجامنویسان چسباندید که از ورای آن سهم کشورمان فقط سرد شدن تنور تاسیسات هستهای بود شایسته سینه شکنجهشده امثال حججیها نیست؟ آقای رئیس جمهور! ازدحام جمعیت عزادار در مشهد، تهران، اصفهان و نجفآباد برای پاسداشت خون شهید حججی که به فرموده ولی امرمسلمین جهان جریانساز شده است را مشاهده نمودید؟ سخنان گزاف مشاور شما در ایام تبلیغات انتخاباتی حضرتعالی در خصوص تمسخر مدافعان حرم یادمان نرفته است، مگر سخن غیرتمندانه رهبر عزیزمان را که فرمود حق ندارید از طرف مردم بترسید را نشنیدید؟ آری کسی حق ندارد از طرف مردمی بترسد که بعد از جریان شهید حججی سر از پا نشناخته برای اعزام به سوریه به صف شده و برای رفتن و دادن سر التماس میکنند. کسی حق ندارد از طرف جوانانی بترسد که امروز بیرق سازندگی را در روستاهای محروم کشورمان برداشته و برخی جان خود را نیز اهدا نمودهاند. کسی حق ندارد از طرف مادری بترسد که در تشییع جنازه شهید والا مقام حججی از مادر شهید خواست تا دعا کند که فرزند او نیز شهید بشود. نمیدانم از سخنان صاحبان زر و زور که می گویند اینان برای پول به سوریه میروند نالان باشم یا از بیتوجهی این چند روزه دولتمردان نسبت به مدافعان حریم و حرم؟ آقایان دولتی شاید اگر بگوییم برای ادای احترام دیر نشده است حرف گزافی باشد اما بیایید فقط و فقط برای خودتان و نه برای دل تسلی یافته بازماندگان شهید حججی از حضور میلیونی مردم، مدال شجاعت، غیرت، وطندوستی، شرافت و بزرگی را بر قامت مادر شهید حججی بزنید که میدانست آن وداع جانسوز آخرین دیدار است و با شجاعت او را راهی دیار عشق نمود...
انتهای پیام/4
کلمات کليدی: خراسانتایم , شهادت , شهید حججی , مدافع حرم