خراسان تایم - یک قدردانی ویژه و مهم اما نسبتا فراموش شده

حسین بذرگری: خوب است تمام کسانی برای پیروزی بر داعش و نابودی این شجره ملعونه جشن و شادی گرفته‌ایم در حد وسع و توانمان از همسران شهدای مدافع حرم نیز قدردانی کنیم.

جمهوری اسلامی ایران در طول حیات طیبه خود در 40 سال گذشته بزنگاه‌های بزرگی همچون دفاع مقدس، 40 سال نبرد بی‌امان با گروه‌های بزرگ و کوچک تروریستی در شرق کشور، حضور در جنگ بوسنی و هرزگوین، حضور در جنگ‌های سوریه و عراق را از سر گذرانده است و اکنون در اوج اقتدار و امنیت قرار دارد اقتدار و امنیتی که با دیپلماسی انقلابی بدست آمد و شهرهای عراق و سوریه با این دیپلماسی آزاد شد و محور مقاومت با این دیپلماسی توازن را در منطقه تغییر داد.
رمز همه موفقیت‌های تمامی رزمنده‌های این میدان به خصوص فرمانده آن‌ها سردار سلیمانی در گرو این بود که آن‌ها دل و جان به هدایت‌های رهبر انقلاب دادند و هرگز حاضر نشدند از خطوط قرمز تعیین شده از سوی ایشان عبور کنند.
اما این پایان کار نیست، در بخشی از صحیفه امام (ره) آمده است" ما می‌گوییم تا شرک و کفر هست مباره نیز هست و تا مبارزه هست ما هستیم . ما بر سر شهر و مملکت با کسی دعوا نداریم. ما تصمیم داریم پرچم لا اله الّا الله را بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری به اهتزاز درآوریم. پس ‌ای فرزندان ارتشی و سپاهی و بسیجی‌ام، و ای نیروهای مردمی، هرگز از دست دادن موضعی را با تأثر و گرفتن مکانی را با غرور و شادی بیان نکنید که اینها در برابر هدف شما به قدری ناچیزند که تمامی دنیا در مقایسه با آخرت"، این به ما می‌فهماند که دشمن اصلی که آمریکا و اسرائیل و عربستان می‌باشند از این پیروزی زخم خورده‌اند و همچون مار زخم خورده‌ای در پی انتقام با راهکار و روش دیگری هستند و این هشیاری بیشتر ما را می طلبد.
اما هدف من از این یادداشت موضوع دیگریست، آن چیزی که بر همه ما نمایان است این است که داعش دست نشانده آمریکا بود و این رشادت‌های مدافعان حرف از لشکر زینبیون پاکستان گرفته تا فاطمیون و حشد الشعبی و تمامی مدافعان حرم .
در این راه مدافعان زیادی به فیض شهادت نائل آمدند که قطعا جایگاه آنان در بهشت نزد پیامبران و ائمه خواهد بود اما کسانی نیز هستند که در این راه حضور داشته و موثر بودند اما بعد از پیروزی بر داعش کمتر دیدیم کسی به آن‌ها تبریک بگوید و قدردانی از آن‌ها داشته باشد.
آن‌ها همسران شهدای مدافع حرمی هستند که راضی به رفتن همسرانشان برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) شدند با اینکه می‌دانستند انتهای این راه شهادت است.
همسرانی که اکنون باید تمام سختی‌های زندگی را یک نفره تحمل کنند و فرزندان قد و نیم قد را بزرگ کنند و در نبود پدر برایشان هم پدری کرده و هم مادری.
خوب است تمام کسانی برای پیروزی بر داعش و نابودی این شجره ملعونه جشن و شادی گرفته ایم در حد وسع و توانمان از همسران شهدای مدافع حرم نیز قدردانی کنیم زیرا اگر صبر آن‌ها نبود، داعش را هم هرگز پایانی نبود.