جمعه ۸ دی ۱۳۹۶ ساعت ۲۳:۲۶
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه بیرجند:
اتفاقات گذشته، فریب و نیرنگ
پورسلطانی: از آقای رئیس جمهور یادم آمد که با آن چهره همیشه خندانش از نقد و نظر راجع به لایحه بودجه استقبال کرد و از آن ابراز خوشحالی کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
روز گذشته شاهد موجی از اعتراضات در شهرمان، بیرجند، و البته مشهد و نیشابور بودیم.
هنگامی که اول بار این خبر را شنیدم اخبار اقتصادی هفته در ذهنم مرور شد. گرانی تخم مرغ، افزایش قیمت حامل های انرژی، افزایش خوراک دام، صحبت فلان آقای نماینده لیست امید در رابطه با حقوقش و فریاد مالباختگان موسسات مالی و...
هفته گذشته بود که لایحه بودجه به مجلس رسید و این یعنی زمان بررسی بودجه کشور در میان مردم.
بودجه فلان بخش کم شده است، مبلغ بالایی به فلان امر اخصاص یافته و چه و چه
از آقای رئیس جمهور یادم آمد که با آن چهره همیشه خندانش از نقد و نظر راجع به لایحه بودجه استقبال کرد و از آن ابراز خوشحالی کرد.
اما این صورت زیبا و این بیان دلفریب مرا یاد چند ماه قبل انداخت، بحبوحه انتخابات و زمان ارائه برنامه‌ها و وعده‌ها از جهانگیری به یاد دارم که می گفت برنامه هایی داریم که هیچ پابرهنه‌ای و هیچ فقیری در کشور نباشد و فاز دوم این برنامه در دولت دوازدهم اجرا خواهد شد.
یادم می‌آید چند سال پیش آقای رئیس جمهور مقتدرانه در مشهد مقدس اعلام کردند «ما از رکود عبور کرده ایم» و دیگر بار صحبت از ترک دیوار تحریم ها و ...
اما چه تمثیل جالبی قدیمی‌ها از عصر ما چه خبر داشته اند که می گفتند «جوجه را آخر پاییز می‌شمرند»
اما چه شد که این شد؟
دولت یازدهم با صد‌ها وعده به روی کار آمد، وعده‌های زمان دار از جمله صد روزه و یک ساله و وعده های بدون زمان مانند بازگرداندن عزت به پاسپرت ایرانی و بی نیاز کردن مردم از یارانه ۴۵۵۰۰ تومانی
از ابتدا تمام توان دولت بر روی توافقات خارجی جمع شد و در این میان برای تسکین درد مردم از آواره تحویل گرفته یاد کردند و وعده سیب و گلابی برجام دادند. تا این که همه مردم مشتاق که به وعده‌های رئیس جمهور منتخب خودشان ایمان داشتند پشت درب باغ ماندند و منتظر بازگشایی بودند.
زمانی که جماعتی در فرودگاه جمع شدند و ورود هواپیما‌های خریداری شده را جشن گرفتند به تاریخچه ورود دوربین عکاسی در دوره مظفرالدین شاه افتادم شکم گرسنه مردم که عکس گرفتن ندارد دیگر...
می‌توان علت براورده نشدن خواسته های مردم اختلاف سطح بسیار دولت از سطح جامعه دانست. زمانی جماعتی قصد در گران کردن کالایی یا حذف یارانه عده ای می‌کنند به جیب خود نگاه می کنند! که خدا زیاد کند
ولی بسیاری شان از کف جامعه بی‌خبرند، از آن راننده تاکسی بی‌خبرند و از وضعیت معیشتی جوان دانشجو بی‌اطلاع هستند.
دولت دوازدهم نیز به لطف حربه وعده در کنار ایجاد فضای ترس و وحشت رای آورد و منتخب مردم گردید اما ظاهرا دولت کرمه آقای روحانی به فکر تاریخ انقضای این حربه کوتاه مدت نبوده و نیستند.
اعتراض روز گذشته اخطاری بود به جماعت دست به وعده که گاها وعده‌هایشان داد هم تیمانشان را هم در می‌آورد.
اما نکته دیگری در این میان وجود دارد که نباید از دیده پنهان بماند و آن وجود عده‌ای فرصت طلب و تغذیه شونده خارج از کشور است که منتظرند بر موج اعتراضات این چنینی سوار شوند و از نظام مقدس جمهوری اسلامی انتقام بگیرند.
باید به این عده راهپیمایی‌های پیاپی مردم را یادآور شد و هشدارشان داد که سیلی این بار محکم تر از قبل خواهد بود.
انتهای‌پیام/2/
روز گذشته شاهد موجی از اعتراضات در شهرمان، بیرجند، و البته مشهد و نیشابور بودیم.
هنگامی که اول بار این خبر را شنیدم اخبار اقتصادی هفته در ذهنم مرور شد. گرانی تخم مرغ، افزایش قیمت حامل های انرژی، افزایش خوراک دام، صحبت فلان آقای نماینده لیست امید در رابطه با حقوقش و فریاد مالباختگان موسسات مالی و...
هفته گذشته بود که لایحه بودجه به مجلس رسید و این یعنی زمان بررسی بودجه کشور در میان مردم.
بودجه فلان بخش کم شده است، مبلغ بالایی به فلان امر اخصاص یافته و چه و چه
از آقای رئیس جمهور یادم آمد که با آن چهره همیشه خندانش از نقد و نظر راجع به لایحه بودجه استقبال کرد و از آن ابراز خوشحالی کرد.
اما این صورت زیبا و این بیان دلفریب مرا یاد چند ماه قبل انداخت، بحبوحه انتخابات و زمان ارائه برنامه‌ها و وعده‌ها از جهانگیری به یاد دارم که می گفت برنامه هایی داریم که هیچ پابرهنه‌ای و هیچ فقیری در کشور نباشد و فاز دوم این برنامه در دولت دوازدهم اجرا خواهد شد.
یادم می‌آید چند سال پیش آقای رئیس جمهور مقتدرانه در مشهد مقدس اعلام کردند «ما از رکود عبور کرده ایم» و دیگر بار صحبت از ترک دیوار تحریم ها و ...
اما چه تمثیل جالبی قدیمی‌ها از عصر ما چه خبر داشته اند که می گفتند «جوجه را آخر پاییز می‌شمرند»
اما چه شد که این شد؟
دولت یازدهم با صد‌ها وعده به روی کار آمد، وعده‌های زمان دار از جمله صد روزه و یک ساله و وعده های بدون زمان مانند بازگرداندن عزت به پاسپرت ایرانی و بی نیاز کردن مردم از یارانه ۴۵۵۰۰ تومانی
از ابتدا تمام توان دولت بر روی توافقات خارجی جمع شد و در این میان برای تسکین درد مردم از آواره تحویل گرفته یاد کردند و وعده سیب و گلابی برجام دادند. تا این که همه مردم مشتاق که به وعده‌های رئیس جمهور منتخب خودشان ایمان داشتند پشت درب باغ ماندند و منتظر بازگشایی بودند.
زمانی که جماعتی در فرودگاه جمع شدند و ورود هواپیما‌های خریداری شده را جشن گرفتند به تاریخچه ورود دوربین عکاسی در دوره مظفرالدین شاه افتادم شکم گرسنه مردم که عکس گرفتن ندارد دیگر...
می‌توان علت براورده نشدن خواسته های مردم اختلاف سطح بسیار دولت از سطح جامعه دانست. زمانی جماعتی قصد در گران کردن کالایی یا حذف یارانه عده ای می‌کنند به جیب خود نگاه می کنند! که خدا زیاد کند
ولی بسیاری شان از کف جامعه بی‌خبرند، از آن راننده تاکسی بی‌خبرند و از وضعیت معیشتی جوان دانشجو بی‌اطلاع هستند.
دولت دوازدهم نیز به لطف حربه وعده در کنار ایجاد فضای ترس و وحشت رای آورد و منتخب مردم گردید اما ظاهرا دولت کرمه آقای روحانی به فکر تاریخ انقضای این حربه کوتاه مدت نبوده و نیستند.
اعتراض روز گذشته اخطاری بود به جماعت دست به وعده که گاها وعده‌هایشان داد هم تیمانشان را هم در می‌آورد.
اما نکته دیگری در این میان وجود دارد که نباید از دیده پنهان بماند و آن وجود عده‌ای فرصت طلب و تغذیه شونده خارج از کشور است که منتظرند بر موج اعتراضات این چنینی سوار شوند و از نظام مقدس جمهوری اسلامی انتقام بگیرند.
باید به این عده راهپیمایی‌های پیاپی مردم را یادآور شد و هشدارشان داد که سیلی این بار محکم تر از قبل خواهد بود.
انتهای‌پیام/2/
