با نقش آفرینی حسن روحانی و اجرای بظاهر مدعی ادعای خوب،کلید یک سکانس دیگر از عوام فریبیهای دولت تدبیر وامید انجام شد هر چند که با تغییر مجری همیشگی این گفت وگو، مجری دیگری را با هدف کشاندن مردم پای صحبت های رئیس جمهور به روی صحنه آوردند و به نقش آفرینی خود پرداخت.
از سویی دیگر وی دائما در کلام خود در سوالات میگفت " جسارت میکنم که میپرسم..." اما اصولا جسارتی مشاهده نشد جز همان سوال درباره توییتر، و حتی سوالات منتقدان به دولت را هم از روحانی نپرسید، مانند رکود، تورم، اشتغال، برجام، سیاست خارجی و مناقشه حساس با عربستان و حتی خباثتهای اخیر آمریکا و ترامپ ... چه برسد به گفته خودش مسائل مهم مردم و کشور در ماه های اخیر.
شخصیتی که میگفت "برجام را خدا آورد" در مصاحبه تلویزیونیاش سخنی در مورد برجام نگفت، بگونهای که در سالگرد برجام و روزهای آخر نفس کشیدن آن تنها به نفس خوزستان اهمیت داد و اعتراضات اخیر در کشور را به فیلترینگ آن هم کلی و سربسته تقلیل داد.
صحبتهایی از جنسی که به آیندهای دور و دولتهای آتی موکول شد غالبش را میشد در یک جمله خلاصه کرد: انشاءالله در آینده نزدیک!!
لذا بخواهیم در یک جنبه کلی، این گفت و گو را بررسی کنیم نطق تلویزیونی حسن روحانی با اجرای رشید پور به وضوح تلاش مشاوران رسانهای روحانی برای حل این معضل بود اما واکنشهای جدی و شوخی در شبکههای اجتماعی به این نطق نشان میدهد تیم تبلیغاتی روحانی چندان در این امر موفق نبودهاند.
مسئله اصلی این بود که تلاش مجری برنامه برای طرح سوالات جدی با همراهی روحانی تکمیل نمیشد، چون عملا پاسخ جدی در کار نیست،پاسخهای روحانی مثل میتینگهای تبلیغاتیشان بود که وعده میدادن؛ "من قول می دهم" "این وعده را میدهم" "مردم نگران نباشند" تماما کلید واژههای تکراری روحانی بود که شاید برای مردم دیگر تکراری شده است.
البته این گفت و گویهای روحانی با مردم،مزایایی خاصی دارد که نمونه آن فعال شدن توئیتها و سوژههای ناب پس از سخنرانیشان است که انجام میپذیرد!