محمد سعید ابراهیمی:
چرا دق نمیکنیم؟/ در باب قصه پرغصه خودسوزی در ایلام
10 اسفند 1396 ساعت 9:17
محمد سعید ابراهیمی: این یک قاعده است که هر کجا کاخی بنا گردد، کوخهای فروانی ویران میشود و هرگاه ثروتمندی از فرط پرخوری در آستانه انفجار واقع شود، شکمهای افراد زیادی از شدت گرسنگی به پشتشان میچسبد.
ماجرای خلخال و زن یهودی را همه ما شنیدهایم که علی(ع) پس از اطلاع از ظلمی که بر یک زن یهودی رفته بود، سخت منقلب شد و فرمود: اگر مرد مسلمانی از شنیدن این خبر دق کند و جان را به جانآفرین تسلیم نماید رواست.
آنچه از این کلام مولا استنباط میکنم آن است که ملاک مردانگی و سنجه ایمان، حساسیّت شدید در مقابل ستم و بیعدالتی است ولو ظلمی که نسبت به مخالفان و یا معاندان، روا داشته شود.
به قیاس اولویت، این حساسیت میبایست در خصوص همکیشان به مراتب، افزونتر باشد چرا که در منطق اسلامی، مؤمنین خواهران و برادران یکدیگرند.
با ذکر این مقدمه، اینک به بیان خبری تلخ و جانکاه میپردازم و آن اینکه استان ایلام، رکورددار "خودسوزی زنان" در جهان و دارای بیشترین نرخ "خودکشی" در کشور است.
این را بگذارید کنار اینکه استان ایلام جزو کمبرخوردارترین مناطق کشور است و نرخ بیکاری آن، سر به آسمان میساید.
لازم به ذکر است که برقراری ملازمه میان فقر و میزان خودکشی در این استان، یک گمانه ژورنالیستی نیست بلکه رابطه مستقیم این دو امر در پژوهشهای به عمل آمده در استان ایلام به اثبات رسیده است.
دست و پنجه نرم کردن مردمان این خطه از سرزمین گهرخیز ایران که دارنده منابع، معادن و مواهب بیشمار است، نشانهای بیّن از جولان ظلم و فساد و تبعیض در سیستم اداره کشور است.
ظلم، آری ظلم، همان پدیدهای که امیرمؤمنان فرمود در مواجهه با آن دق کردن رواست؛ اما موضع ما مدعیان انقلاب و آرمانهایش در قبال این ناعدالتیها چه بوده است جز توجیه و چشم فروبستن و دم برنیاوردن؟
سالهاست به نام مصلحت، عدالت را به مسلخ بردهایم و با تمسک به بهانههایی همچون "جلوگیری از سوء استفاده دشمنان"، "عدم سیاهنمایی"، "تکمیل نکردن پازل استکبار" و... در برابر ویژهخواریها و چپاولگریها، سکوت اختیار نمودیم.
این یک قاعده است که هر کجا کاخی بنا گردد، کوخهای فروانی ویران میشود و هرگاه ثروتمندی از فرط پرخوری در آستانه انفجار واقع شود، شکمهای افراد زیادی از شدت گرسنگی به پشتشان میچسبد؛ کما اینکه در کنار "خودسوزی" مردمان تنگدست ایلام، امام جمعه این شهر و خانواه معزّز ایشان، سرگرم "مانور تجمل" اند.
قلم را بیپروا برداشتم و سخن را به دور از محافظهکاری بیان کردم هر چند تعقیب و عقوبت دنیوی در پی داشته باشد، چرا که سکوت در قبال تبعیض و خاصه بیعدالتیهای رواداشته شده در قبال مردمان ایلام، به مثابه نقش داشتن در سوق یافتن آنان به خودکشی است.
کد مطلب: 12677
آدرس مطلب: http://www.KhorasanTime.ir/fa/doc/note/12677/چرا-دق-نمی-کنیم-باب-قصه-پرغصه-خودسوزی-ایلام