همه ما به شادی نیاز داریم، همه ما به هیجان نیاز داریم، اصلا زندگی بدون تحرک و هیجان معنایی ندارد، مگر میشود یک انسان رشد کند، بالغ شود و بچگی و هیجان را تجربه نکرده باشد؟
نامش را هر چه بگذاریم خوش بختانه یا بدبختانه ملت ما هم از این قضیه مستثنی نیستند، ما هم هیجان میخواهیم. تقریبا همه دنیا میدانند که کشور ایران دارای تمدنی شگفت انگیز و فوقالعاده با اصالت و کهن میباشد، از دیرباز نیاکان ما به این موضوع اندیشیده بودند که چه روندی را در زندگی ایران و ایرانی پیش بگیرند تا به سلامت کامل روانی و اجتماعی برساینم.
این سلامت بدین معنی است که در عین حفظ ارزشهای انسانی خود، به شادی، هیجان و بسیاری از خصالت انسانی خود تا حد کامل برسیم. همگی ما از وجود برخی ایام به نام در سال برای ایرانیان با خبریم. نمونه بارز آن عید است، عید باستانی ایرانیان که معتلق به خود ماست، از دیر باز لحظه تحویل سال برای ایران و ایرانی بسیار با اهمیت و باارزش بوده است و جماعت ایرانی همواره به این روز ارزش خاصی قائل بوده و همواره از ماهها قبل به فکر تدارک برای این مراسم عرفانی و تاریخی است.
اما چند سالی است که همه ما به رسم سنتی تازه و خودجوش، چهارشنبه آخر سال را به موردی عجیب اختصاص دادیم.
هیچ کس با شادی، تفریح و هیجان مخالف نیست اما این سنت ابداعی به راستی سنتی کج، غلط و نادرست است. چند سالی است به چهارشنبه آخر سال میگوییم: "چهارشنبه سوری" !!!
که بهتر بگویم "چهارشنبه سوزی"، این روز برای ما چه منفعتی داشته و دارد؟ آیا صرفا جهت خالی کردن شور و هیجان جوانی است؟ آیا محلی بهتر برای از خیابان برای تخلیه شور و اشتیاق جوانی پیدا نشده؟ آیا انسانی مظلومتر و بیگناهتر از رهگذری که در خیابان در حال تردد است، پیدا نکردیم؟ واقعا دلیل آن گنگ و نامفهوم است.
بیایم از زاویهای دیگر به این قضیه نگاه کنیم، تعدادی از جوانان ما در این روز یا حتی از ماهها قبل به فکر جمع سرمایه برای خرید ترقه هستند، که چه کنند؟ پاسخ آن واضح است، که برای تخلیه انرژی خود آنها را در خیابان بیندازند و سر و صدا ایجاد کنند. واقعا اینها اینگونه رفتارها به شما لذت میدهد؟ حیف نیست؟ افراد متعددی را میشناسم که اندامی از بدنشان را در این راستا از دست دادهاند، متوجهاید؟ اندام بدن، که حیاتیترین مورد در زندگی انسان است!
نمیدانم اگر واقعا لذت دارد و باعث هیجان میشود، این کار را بکنید، اما لطفا قبل از انجام این کار، به نتیجه آن کمی فکر کنید.
انتهایپیام/2/