خراسان تایم - مردم سرمایه دولت و دولت سرمایه ی مردم

محمد حسین موید: دوری دولت و مردم از یکدیگر باعث آسیب رسیدن به دیگری می‌شود و اتحاد و انسجام تنها راه نجاتشان می‌باشد.

اینکه ما تحت هر جو موجود در جامعه این سو و آن سو رویم و جهت گیری کنیم می‌تواند خطرناک باشد وآن موقع است که میشویم بازیچه افکار بقیه و جامعه رو به انحطاط می رود و این جامعه هیچگاه به اهداف آرمانی خود نخواهد رسید زیرا ثبات قدم در آن گم شده است.
فرض کنید دولت سرمایه اصلی اش که حمایت‌های مردمش است را اگر از دست بدهد باعث ‌می‌شود که دولت ناچارا سرگرم چیز های دیگرشود و از اهداف اصلی اش دور شود و نتیجه آن شکست دولت دربرخی عرصه‌های سیاسی یا اقتصادی،فرهنگی، اجتماعی و...می‌شود و شکست دولت‌ها در هر کشوری بیشترین آسیبش را مردم کشورش میزند حال چه مخالفان این دولت باشد و یا موافقان آن دولت.
حفظ و ایجاد وحدت بین دولت و مردم است که باعث پیشرفت میشود و این موضوعی است که درعین سادگی به انجام نرسید زیرا هر دولتی که آمد و رفت با جوهای مختلف که میان توده های مختلف مردم بوجود آمد و یا بوجود اوردند این وحدت را تخریب کردند (که البته بعد ها می‌فهمیدیم که برخی از این جوها را خارجی ها به میان جامعه تزریق کردند )و اگر دقت کنیم همیشه در اواخر سال سوم دولت هایمان و اوایل سال چهارم و اخر دولت همه به نوعی منتظر رسیدن دولت بعدی و چهار سال بعد هستیم .ان دولت هم می آید و باز هنوز به دوسال نرسیده همه میشوند علیه دولت و میزنندش زمین و باز در انتظار دوره بعدی و این چرخه ادامه دارد...چرا پشت دولت هایمان نمی ایستیم.
تحلیل دولت ها هم در نظر عامه و اکثریت همیشه کلی صورت میگیرد .اما اگر ما دولت ها را در بخش های مختلف اقتصادی و فرهنگی و سیاسی ودیگر بخش‌ها تقسیم کنیم و عمل سنجی کنیم از ارزیابی بهتری برخوردار میشویم،
به عنوان مثال دولتی کنونی:
ازنظر اقتصادی در سطح خوب دیده‌می‌شود
از لحاظ فرهنگی در سطح ضعیف مخصوصا فرهنگ اسلامی در بخش مهدویت و...
در دولت حال حاضردر بخش واردات و صادرات هم وابستگی موج میزند .‌..اصلا گویا تکیه بر استقلال کشور در برخی قسمت ها نمی‌شود (ناگفته نماند در برخی قسمت ها هم خوب عمل شده است)در صورتی که مثلا در بخش کشاورزی ایران کشور چهار فصل است و با اندکی تلاش میشود در اکثریت موارد به اکتفا و خودکفایی رسید و واردات را به حداقل رسانید و دیگر نیازی به قرارداد هایی مانندupovکه حاصلش وابستگی شود ندارد.
در قسمت اجتماعی و آزادی بیان متوسط عمل کرده و در بخش سیاست نیز متوسط_خوب بوده و...
در سمت مقابل نیز اگر دولت‌ها از مردمشان دوری کنند و بر اساس خواسته‌ها و نیازهای مردم پیش نروند این باعث دلسرد شدن مردم از آن‌ها می‌شود و زمانی که مردم از دولتی دلسرد شدند دیگر ادامه راه برای آن‌ها دشوار خواهد بود.
پس به قول معروف در هر دو مورد همان ضرب المثل رایج هست که گفته می‌شود«از ماست که بر ماست»یعنی دوری هر کدام از این دو از هم باعث آسیب رسیدن به دیگری می‌شود و اتحاد و انسجام تنها راه نجاتشان می‌باشد.

از دست رستخیز حوادث
کجا رویم ؟
ما را میان بادیه
باران گرفته است!
"صائب "
و در پایان در سال۹۶ پر از حوادث بد و خوب بود که همگی منتظر به پایان رسیدنش هستیم جا داره در این بین هم پیشاپیش فرا رسیدن سال جدید را تبریک بگویم انشالله در پناه حق تعالی سال خوب و خوش به همراه موفقیت های پی در پی را برای خود رقم بزنید