داخلی صفحه فرهنگ و هنر آرشيو يادداشت

محمدسعید ابراهیمی: بر خلاف تصور رایج دال بر اینکه شیعیان، منتظر ظهور اند؛ حقیقت امر این است که امام عصر(عج)، منتظر ماست.

یکی از سنن الهی، سنت هدایت است که منقسم بر دو گونه‌ی تکوینی و تشریعی می‌باشد و از آن به پیامبران درونی و بیرونی نیز تعبیر می شود.
پیامبران درونی، همان عقل و فطرت و غریزه‌اند که در نهاد آدمی نهفته است و پیامبران بیرونی، دسته ای از انسان‌های وارسته‌اند که از جانب ذات باری تعالی مامور به هدایت انسان به مسیر تعالی شده‌اند، در مسیر هدایت تشریعی، هزاران رسول برانگیخته شده‌اند و پس از ختم نبوت نیز این امر خطیر در قالب امامت استمرار یافت.
در بادی امر، هدایت تشریعی با حضور مستقیم فرستاده الهی در میان مردمان صورت می پذیرفت لیکن به سبب کفران نعمت خلق و شکستن چراغ‌های هدایت به دست نابخردان دنیا دوست، آخرین حجت الهی به اذن خداوند از انظار پنهان گشت تا جامعه بشری به سطحی از بلوغ نائل آید که با طوع و رغبت، گردن به اطاعت از ولیّ الهی نهد.
فلذا از آنجایی که علت العلل غیبت حضرت حجت(عج)، رشدنایافتگی اجتماع بشری بوده است، مبرهن است که ظهور، تنها در پرتو تغییر رویکرد بشریت و خاصه جامعه شیعی میسّر می‌گردد چرا که در این صورت فلسفه وجودی غیبت، زایل می‌گردد و مانعی که بر سر راه ظهور قرار دارد مرتفع می‌گردد.(إذا زال المانع، عاد الممنوع)
به دیگر سخن، بر خلاف تصور رایج دال بر اینکه شیعیان، منتظر ظهور اند؛ حقیقت امر این است که امام عصر(عج)، منتظر ماست و مادام که به راستی، آماده‌ی یاری و خواهان حکومت عدل ایشان نباشیم ظهور محقق نمی‌گردد.


 

کد مطلب:۱۴۳۸۳