از آنجا که در دیدگاه اسلام هدف از حکومت علاوه بر تأمین نیازهای مادی مردم توجه به مصالح معنوی و حفظ ارزشهای اخلاقی و دینی است لذا حکومت اسلامی موظف است بستری مناسب جهت رشد و تعالی معنوی افراد جامعه فراهم نماید، به تعبیر دیگر «در جامعه اسلامی قوانین باید آهنگ قرب الی الله داشته باشد و تأمین مسائل و ابعاد حیات انسانی در صورتی دارای ارزش است که به مثابة مقدمهای در جهت رشد و تکامل معنوی انسان تلقّی گردد»
ناگفته پیداست، چنین حکومتی به افراد لایق و شایسته برای شکوفائی استعدادها میدان میدهد و زمینه رشد و ترقی آنان را مهیا میسازد و آنان را به سوی کمال سوق میدهد» از این رو در قانون اساسی دولت جمهوری اسلامی ایران موظف شده همة امکانات خود را «برای ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی براساس ایمان و تقوا و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی» به کاربرد لذا حکومت اسلامی موظف است با هر عاملی که فضای جامعه را آلوده میسازد و مانع رشد و کمال معنوی افراد جامعه میشود مبارزه نماید «انسان از آنجا که یک موجود اجتماعی است و جامعة بزرگی که در آن زندگی میکند از یک نظر همچون خانة او است و حریم آن همچون حریم خانه او محسوب میشود، پاکی جامعه به پاکی او کمک میکند و آلودگی آن به آلودگیش، روی همین اصل در اسلام با هر کاری که جو جامعه را مسموم یا آلوده کند شدیداً مبارزه شده است اگر میبینیم در اسلام با غیبت شدیداً مبارزه شده، یکی از دلیل های آن، این است که غیبت عیوب پنهانی را آشکار میسازد و حرمت جامعه را جریحهدار میکند اگر میبینیم دستور عیبپوشی داده شده یک دلیل آن همین است که گناه جنبة عمومی و همگانی پیدا نکند، و میبینیم که گناه آشکار اهمیتش بیش از گناه مستور و پنهان است.
در واقع بیحجابی از آنجا که دامنة فساد را در جامعه گسترش میدهد تهدید بزرگی است برای امنیت روحی و روانی جامعه و پیآمدهای آن را هرگونه حساب کنیم به زیان جامعه است لذا حکومت اسلامی موظف است با این تهدید مبارزه نماید زیرا اسلام به عنوان پیشگیری از این تبعات بر علیه زنان، حجاب را واجب نموده است تا از این طریق فضای جامعه سالم باقی بماند، اگر نگاهی گذرا داشته باشیم به فلسفة حجاب به این واقعیت خواهیم رسید که «اسلام میخواهد انواع لذت های جنسی، چه بصری و لمسی و چه از نوع دیگر را به محیط خانوادگی و در چارچوب ازدواج قانونی اختصاص دهد و اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد برخلاف سیستم غربی عصر حاضر که کار و فعالیت را بالذتجوئیهای جنسی بهم میآمیزد، اسلام میخواهد این دو محیط را کاملاً از یکدیگر تفکیک کند»و در سایه این کار، فضای جامعه را برای رشد و تعالی افراد آن سالم و آماده نگاه دارد.
انتهایپیام/2/