کمتر کسی را در کشور ایران وجود دارد که پزشکان را اقشاری مرفه و بی درد می‌نامد. وقتی از دور به این ماجرا نگاه می‌کنیم حسرت می خوریم. اگر حساب گروه اندک از پزشکان جامعه را که علاوه بر کسب درآمدهای کلان از راه طبابت، جزو سهامداران، واردکنندگان عمده، تاجران، تولیدکنندگان هستند را از دیگر پزشکان کم کنیم مابقی کسانی هستند که تامین معاش زندگی اصلی‌ترین و مهم‌ترین دغدغه آنهاست.
این افراد ‌یا در همان وضعیت فعلی خود می‌مانند یا با دستمزد تعرفه‌ای زندگی می‌کنند یا اینکه طبابت را رها می‌کنند و جذب مشاغل دیگر می‌شوند که در این میان مشکلات پزشکان عمومی در مقایسه با پزشکان متخصص شدیدتر است.
البته این را نمی‌توان نادیده گرفت که گروهی از پزشکان به دنبال سودجویی یا به اصطلاح عامه "زیرمیزی" هستند که متاسفانه امروزه این اتفاق در بسیاری از مشاغل دیگر هم در جامعه در حال وقوع است؛ که به هیچ وجه امری پسندیده نیست و باید با اختلالگران در این امر برخورد مناسب صورت گیرد تا مراجعین به پزشکان و بیمارستان‌ها به سهولت به روند کار پزشکی خود دسترسی داشته باشند و اتفاقات ناگواری و عواقب ناراحت کننده‌ای در پی نداشته باشد. 
اما در اینجا این نکته باید ذکر شود که عموم پزشکان ما بسیار شریف و مردمی خدمت می‌کنند و اگر در این بین اتفاق و تخطی‌ای هم در حال وقوع هست توسط عده‌ای سود جو اتفاق می‌افتد که نباید به جامعه پزشکی تعمیم داد.
بسیاری از پزشکان معتقد هستند که جایگاه و قداست شغلی آنها در جامعه امروز خدشه دار شده است و دیگر احترام گذشته خود را ندارند. بطور کلی مشکلات و خواسته های پزشکان را از راه دور نمی شود درک کرد وقتی پای درد آنها می نشینیم متوجه سختی کار آنها و مشکلات و معضلات درون بدنه جامعه پزشکی می‌شویم.
مورد تمسخر قرار دادن پزشکان کشور به طرق مختلف موجب از بین رفتن اعتماد مردم به این قشر زحمتکش می‌شود. برای ایجاد اعتماد میان مردم زمان طولانی لازم است، اما در یک زمان کوتاه می‌توان این اعتماد را از بین برد.
همانطور که می‌دانید هزینه‌های ‌هنگفتی‌‌‌ برای تحصیل دانشجویان رشته‌های پزشکی درحال پرداخت است اما پزشکان، به دلیل بی‌انگیزگی و ناامیدی از آینده شغلی، بسیاری از آنها که البته نخبه هم هستند بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی کشور را ترک می‌کنند و در کشورهای دیگر ادامه تحصیل می‌دهند و در به کار مشغول می‌شوند.
در مورد خطاهای پزشکی، با توجه به اینکه درصد اندکی از آن‌ها از ناتوانی‌های ‌علمی و فردی پزشک ناشی می‌شود، موانع و مشکلات در ساختار سازمانی بیمارستان‌ها وجود دارد که با ایجاد فشار‌های روحی و روانی در پزشک درصد این خطاها را بسیار بالاتر می‌برد که در نهایت به ضرر سیستم هست و باید به سرعت رفع شود.

انتهای‌پیام/2/

خراسان تایم