خراسان تایم - از ماست که بر ماست

حسین بذرگری: یک سری مشکلات اصلا ربطی به تحریم ندارد، نیاز به همت و تلاش داخلی است، نیاز به این است که جلوی دزد، اختلاسگر، محتکر و امثالهم گرفته شود.

شب گذشته به صورت خیلی اتفاقی و شاید اجباری به یکی از ساندویچی‌های شهر بیرجند رفتم و از آنجایی که شناخت قبلی داشتم چند دقیقه مشغول به صحبت با صاحب آن ساندویچی شدم، جالب بود برام که هیچوقت ندیده بودم اینقدر از اوضاع حال حاضر ناراحت باشد و همش قیمت های دو الی سه برابر شده مواد اولیه و دوغ و نوشابه را می گفت و اینکه درمانده شده است که این قیمت ها را چگونه به مشتری‌ها بگوید.
به راستی چه بر سر اقتصاد آمده است و یا آورده‌اند؟ مسئولین بیدارید؟ واقعا هر روز قیمت‌ها را چک می کنید و یا فقط می گویید چک می‌کنید؟ اصلا مگر فقط باید قیمت ها را چک کرد، ببینید با حقوق اندک کارگر یا درامد کم یک کشاورز روستایی می‌شود به زندگی ادامه داد؟
مگر چه شده است کشوری که قادر به ساخت موشک هست نمی تواند یک بطری یا درب بطری آب‌معدنی بسازد؟ چند سال است مقام معظم رهبری بر سرتان فریاد می زند اقتصاد مقاومتی، بفرمایید در این مدت چه کرده‌اید در این حوزه؟ اگر به شعار های اخیر مردم توجه داشته باشید صرف نظر از اینکه؛ کسانی در این بین به دنبال سودجویی و سوء استفاده های سیاسی هستند حتماً به کنه و اصل مشکل پی خواهیم برد از مفهوم این شعارها به عنوان مثال:« مرفهان بی درد مایه ننگ ملت»، « مرگ بر گرانی» و… این طور برداشت می شود که فشارهای اقتصادی، بی عدالتی ها و تبعیض ها در این حوزه ملت را به ستوه آورده است و متاسفانه عده‌ای تنها راه برون رفت از این مشکلات را حضور مستقیم در کف خیابان‌ها و پیگیری این مطالبات قانونی از طریق اعتراضات می دانند. بطور ناخواسته جامعه جوان ما با توجه به سطح بالای تحصیلات و توقعات فزاینده ای که ایجاد شده بود دچار تناقضات عدیده ای شده‌است، نبود فرصت های مناسب شغلی، وابستگی اقتصادی تا سنین بالا به خانواده ها؛ فشار دو سویه ای را نسیب خانواده و افراد کرده است و از سوی دیگر مفاسد اقتصادی و اختلاس های مسئولین و عدم توانایی طبقات محروم جامعه در خرید مسکن و بحث ازدواج… همه و همه مزید بر علت شد تا امروز مردم به این میزان از شرایط ناراضی باشند. این مردمی که برای این انقلاب خون داده‌اند، حقشان نیست که در این شرایط زندگی کنند.
درست است در شرایط سنگین تحریم قرار داریم که در این خصوص بهتر است بحث برجام را باز نکنم که هنوز که هنوزه منتظر رفع تحریم‌ها هستیم، ولی یک سری مشکلات اصلا ربطی به تحریم ندارد، نیاز به همت و تلاش داخلی است، نیاز به این است که جلوی دزد، اختلاسگر، محتکر و امثالهم گرفته شود.
زمانی که به یک بار مراکز خرید خالی می‌شود، پوشک نایاب می‌شود، رب گوجه فرنگی قیمت نجومی پیدا می کند، روغن نباتی نایاب می‌شود...اینبار دیگر آمریکا مقصر اصلی نیست خودمان داریم خودمان را تحریم می کنیم و شاید اگر برخورد قاطع و به موقع از سوی دولت و دستگاه قضا با این افراد صورت می گرفت الان به اینجا نرسیده بودیم.
به نظر می رسد تنها راه علاج این بحران همچنان اقتصاد درون زا است که با بافت و فرهنگ جامعه ما سازگاری بیشتری دارد. تأکید ما بیشتر بر اقتصاد مقاومتی بخاطر این است که این نیز یک بعد دیگر مانند بعد نظامی و امنیتی ما است که در سطح قابل اتکایی قرار دارد و متکی بر توان و نیروهای خودی بوده است و می توان از تجربه و پیشرفت های نظامی در بحث اقتصاد درون زا بهره ها برد و از سویی دیگر مردم هم با دولت همکاری داشته باشند و در جو شایعات قرار نگیرند.