خراسان تایم - امر به معروف و نهی از منکر، نیاز هر جامعه اسلامی

امر به معروف و نهی از منکر، نیاز هر جامعه اسلامی

نیاز هر جامعه ایست که در آن امر به معروف و نهی از منکر صورت پذیرد زیرا یکی از عوامل استواری جامعه است و اگر امر به معروف و نهی از منکر صورت نپذیرد، اشرار و منافقان بر آن جامعه مسلط می‌شوند.

محمدحسین مؤید در یادداشتی نوشت؛

وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛
و بايد از ميان شما گروهى مردم را به نيكى دعوت كنند و به كار شايسته وادارند و از زشتى بازدارند و آنان همان رستگارانند/ ﴿۱۰۴﴾آل عمران

قسمت اول:
امر به معروف و نهی از منکر مثل نماز و روزه واجب است!
حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌اللَّه عند الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثة فی بحر لجی.» "همه كارهاى خوب و جهاد در راه خدا، در مقايسه با امر به معروف و نهى از منكر نيست مگر همچون آب دهانى كه در دريايى ژرف انداخته شود" و این عظمت و اهمیت این امر مهم را می‌رساند. یعنی امر به معروف و نهی از منکر در مقیاس وسیع و عمومی خود، حتی از جهاد بالاتر است؛ زیرا پایه‌ی دین را محکم می‌کند. اساس جهاد را نیز امر به معروف و نهی از منکر استوار می‌گرداند.
نیاز هر جامعه ایست که در آن امر به معروف و نهی از منکر صورت پذیرد زیرا یکی از عوامل استواری جامعه است و اگر امر به معروف و نهی از منکر صورت نپذیرد، اشرار و منافقان بر آن جامعه مسلط می‌شوند.
در جایی دیگر حضرت علی(ع) میفرمایند: «فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْكَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْمُنَافِقِينَ» "آن کس که به نیکی‌ها فرمان دهد، پشت مؤمنان را محکم کرده است و کسی که از زشتی‌ها نهی کند، بینی کافران(منافقان) را به خاک مالیده است."
اگر امروز به رفتار افراد ضد انقلاب و ضد دین اسلام نگاهی بیندازیم، می‌بینیم سعی بر آن دارند به هر نحوی که شده این فرهنگ را از میان جامعه بردارند و جامعه اسلامی را به آنجا برسانند که اگر رفتاری غیراسلامی در آن صورت پذیرفت، این امر به خودی خود امری طبیعی جلوه کند. برجسته بودن این امر در زمان کنونی در بحث حجاب جلوه بیشتری دارد(هرچند همه میدانیم باید این امر در تمام مسایل اسلامی صورت پذیرد).

در انتهای قسمت اول خوب است در این حکایت تامل کنیم:
خداونددو ملک را مامور کرد تا شهری را سرنگون کنند. چون به Hنجا رسیدند مردی را دیدند که خدا را می‌خواند و تضرع می‌کند.
یکی از آن دو فرشته گفت: این دعاکننده را نمیبینی؟
گفت:چرا ولی امر خداست و باید انجام شود.
اولی گفت: نه باید از خداوند سوال کنم. عرض کرد که در این شهر بنده‌ای تو را می‌خواند و تضرع می‌کند، آیا عذاب را نازل کنیم؟
خداوند فرمود :امری را که دادم انجام دهید؛ آن مرد هیچگاه به خاطر نافرمانی مردم از من، رنگش تغییر نکرده و ازکار های ناشایست مردم خشمگین نشده است./ جامع السعادات ج۲ ص۲۳۱

قسمت دوم:
امربه معروف و نهی از منکر متشکل از دو بخش است؛ آنچه در ذهن اغلب مردم نقش بسته‌است، قسمت دوم آن است یعنی فقط نهی از منکرات! اما با کمی تامل می‌توان دریافت که اول بر امر به معروف تاکید شده‌است و نگفته اند نهی از منکر و امر به معروف... اغلب اوقات وجه امر به معروفش دیده نمی‌شود و رنگ کمتری در اجتماعات پیدا کرده‌است.

انتهای پیام/4