هرساله روز اول ماه می که در تقویم شمسی مصادف با ١١ یا ١٢ اردیبهشت ماه است، مصادف با روز جهانی کار وکارگر بوده، روزی که نماد صبر و استقامت قشر شریف و زحمتکش جامعه است.
کارگران، همان زحمتکشانی که جهت تداوم چرخه تولید و رسیدن به اقتصاد مقاومتی از هیچ زحمت و تلاشی ابایی ندارند و ساعات زیادی از وقت خود را صرف کار برای دیگران کرده و گاهی دیده می شود که برای پیشبرد کار دیگران، بی هیچ چشمداشتی اضافه کاری می کنند بدون اینکه اندک مقداری به دستمزدشان اضافه شود.
در این روزگار کرونایی که اکثر افراد جامعه، خانهنشین شده اند؛ کاش کمی هم به فکر کارگران بود، چراکه مشکلات اقتصادی قشر کارگر را بیشتر از سایر اقشار جامعه تحت تأثیر قرار می دهد و آنان نمیتوانند همچون اکثر مردم بدون دغدغه در خانه بمانند به این امید که از حقوق ماهیانه، بیمه و بازنشستگی درست و حسابی برخوردارند.
اگرچه در جامعه ما کارگر، نقش تعیین کننده ای در چرخه تولید و توسعه کشور ایفا می کند و برای کسب روزی حلال از انجام هیچ کاری مضایغه نمیکند؛ اما آنطور که باید و شاید شناخته نشده و چهره اصلی او زیر خروارها تفکرات غلط مغفول مانده است.
بیایید تفکرات غلطمان در رابطه با این افراد زحمتکش که گاهی به چشم بردگان بی چون و چرا به آنان نگریسته می شود را تغییر دهیم، بیایید آن احترامی که سالیانی است از آنان سلب شده را بازگردانیم و آن حقوقی که شاید از چشم برخی زیادهخواهی است و مورد بی اعتنایی قرار گرفته را بپردازیم و همچون پیامبر(ص) بزرگوارمان که اسوه و الگوی جهان است، دستان بابرکت این زحمتکشان را ببوسیم.
به امید روزی که کارگران سرزمینم به تمامی حقوق، جایگاه و مزایای حقیقی خود برسند…
انتهای پیام/4
کلمات کليدی: خراسانتایم , روز کارگر , خراسان جنوبی , کرونا , یادداشت , بیمه بیکاری