مهاجرت...! اواژهای است که در اولین لحظات شنیدنش کمبود امکانات حس میشود. مهاجرت میتواند دلایل متعددی داشته باشد. گاهی افراد برای بهبود شرایط مهاجرت میکنند، گاهی برای نجات و گاهی مجبور به مهاجرتند. مهاجرت دلایل عمده دارد ولی بصورت کلی به دلیل اهمیت این تصمیم، حتما دارای قصد و هدفی مشخص است.
نمونه بارز یک مهاجرت موفق را میتوان در مهاجرت پیامبر اکرم (ص) و یاران این حضرت از مکه به مدینه دانست. پس نفس عمل مهاجرت همیشه بد نیست و میتواند در زمینههایی نجاتبخش و حیاتی نیز باشد و عمری کاملا نسبی است.
کشورهای غربی و آمریکا بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی همواره به فکر آن بودهاند تا با هر وسیلهای که در اختیار دارند به ما ضربه بزنند. رسانه یکی از ابزارهای قدرتمند حال حاضر کشورهای استعمار است.
کشورهای غربی سعی در جذب افراد محبوب و مشهور دارند تا به وسیلهی آن بتوانند بر اذهان عمومی تسلط یابند؛ زیرا درصورت جذب افراد مشهور به شبکههای ماهوارهای یا کشورهایی نظیر آمریکا و خارج از کشور، توجه اذهان عمومی بیشتر به این مهم جلب خواهد شد و از جنبه تبلیغاتی به نفع دشمن خواهد بود.
موج مهاجرت به ترکیه و حضور در سریالهای ترکیهای شبکه جِم از حدود یک سال قبل آغاز شد. شاید ابتدا کسی باور نمیکرد کارگردانهایی مثل مهدی مظلومی یا سعید ابراهیمیفر در شبکهای که به خراب کردن بنیان خانواده مشهور است حاضر به ساخت سریال شوند، اما متاسفانه استقبال برخی از هموطنان از سریالهای ترکی این شبکه مدیران آن را به صرافت ساخت سریالهایی با عوامل تمام ایرانی انداخت تا به جذابیتهای بصریاش جلوهای تازه ببخشد.
در واقع تفکر مدیران شبکه جِم بر این مبنا بود که به تصویر کشیدن رابطه زن و مرد و آنچه در سریالهای تلویزیون خودمان به نمایش درنمیآید میتواند مخاطبان زیادی را پای ماهواره و این شبکه بنشاند. آنها تصور میکردند سریالهای ایرانی موازی با محیط غالب در سریالهای پرطرفدار ترکیهای خواهند ساخت .
به همین منظور تعدادی از دوبلورهای این شبکه در سریالهایی مثل« آبی عشق»، «منو تنها نذار» و «کالری ممنوع» حاضر شدند تا رویای برادران ابراهیمی بهعنوان مدیران جاهطلب جِم تی وی به تحقق نزدیک شود. برای این سریالها تبلیغات بسیار وسیعی شد و صدها بار آنونسهایشان به نمایش درآمد که بیایید ببینید چه کردهایم. جالب اینکه شبکه اچ بی اُ برای سریال «بازی تاج و تخت» یکصدم این تبلیغات را نداشت اما وقتی بالاخره یکی از این مجموعه ها پخش شد، به همگان ثابت شد با چه افتضاحی روبرو شده ایم!
معمولاً شبکه های اجتماعی ابزارها و امکاناتی را در اختیار کاربران خود قرار می دهند تا آنها بتوانند تصاویر و ویدئوهای خویش را در صفحه شخصی خود قرار دهند. همینطور، کاربران می توانند اطلاعات شخصی خود را نیز در این شبکهها قرار دهند.
ماجرای مهاجرت بازیگران به دنیای هالیوود شاید از نظر معیارهای جهانی رسیدن به شهرت، عجیب و غریب نباشد. چون بازیگران خارجی که برای رسیدن به پیشرفت از کشور خود دست کشیدهاند و وارد آمریکا و ایالت لسآنجلس و آن استودیوهای معروف واقع شده در تپههای هالیوود شدهاند کم نیستند و اتفاقا برخی از آنها بسیار هم موفق بودهاند، مثل سلما هایک مکزیکی، پنه لوپه کروز اسپانیایی، شارلیز ترون آفریقایی، کریستین بیل یا هیو هری که متولد بریتانیا هستند. میلا کونیس اکراینی، ناتالی پورتمن یهودی و کیفر ساسرلند کانادایی هم بازیگران دیگری هستند که از کشورهای دیگر وارد صنعت هالیوود شده اند. اما از آن جایی که معمولا ایران همیشه متفاوت ترین راه ها را تجربه کرده است، این ماجرا در این سرزمین شکل و شمایل دیگری به خود گرفته است.
بازیگران ایرانی بالاخص زنان از کشور میروند تا بهظن خود با برداشتن حجاب بتوانند راهی متفاوت در مسیر بازیگریشان طی کنند و بتوانند تشنگی دیده شدنشان را فراموش کنند. آن ها در اولین قدم کشور ترکیه را برای بازیگری انتخاب کردهاند تا در بهترین حالت همچون بازیگران ترک در سریالهایی ضعیف و آببندی شده بازی کنند.
صنعت سینما در ترکیه هرگز مثل ایران یا حتی هند و چین نتوانسته مقبولیتهای جهانی داشته باشد و به غیر از نمونههای انگشت شماری مثل نوری بیگله جیلان و فاتح آکین کمتر کسی در دنیا آنها را می شناسد. حالا بازیگران ایرانی با وجود این که شبکه های خارجی فارسی زبان با خیل مخاطبان رو به رو هستند، قید همه چیز را می زنند و برای رقمهای ناچیز در مقابل تغییر سرنوشتشان تن به این کار میدهند.