دهه کرامت، دهه اول ماه ذیالعقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه(س) و پایانش با ولادت حضرت ابوالحسن علی بن موسیالرضا (ع) میباشد. این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه کرامت یادآور لطیفترین علائق و مهر و وفاهای کمنظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادرش است. مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است. دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان و الامقام و گرانقدر جهان میباشد. دهه کرامت، یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است و این که میتوانند رهبری دلهای صدها میلیون مسلمان را در طی اعصار عهدهدار بشوند. کرامت به معنای بزرگواری است و اصل کرامت در روایات ائمه معصوم(ع) ملاک دینداری انسانها شناخته میشود، آنچنان که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: بزرگواری مرد همان دین او است.
تمام مفاهیم سازندهای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی میشوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش است. دهه مبارک و میمون کرامت و تولد حضرت معصومه (س) و برادر گرامیشان ، اسوه بخشش را بر تمامی مسلمین جهان تبریک عرض مینمایم. مهربانی که جز در مورد امام حسین (ع) و حضرت زینب (ع) سابقه ندارد. دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان والامقام و گرانقدر جهان میباشد. دهه کرامت یادآور حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب (ع) است. آنچه خوبی و رشد و کمال انسان است، در این دهه که رأس آن حضرت معصومه (س) و حضرت رضا (ع) میباشند قرار دارد.
آنچه باید از کرامت در سیره رضوی برای زندگی امروز به کار گرفت این است که به آن عمل کنیم و آن را در مقام تقوا قرار دهیم. تا بتوانیم وجود مقدسشان را درک کنیم و این درک از شفاعت آنها نیز بالاتر و برتر است که به ما امکان همراهی آن حضرات (ع) در آخرت را نیز میدهد، چراکه نفع آنها به این دنیا محدود نمیشود.
همانگونه که در دعای کمیل میگوییم از این ترسانم که فردای قیامت از دوستان تو جدا شوم! و بهترین دوستان خدا حضرات معصومین (ع) هستند که اگر این را درک کنیم و متوسل به آنها شویم خیلی از مشکلات ما برطرف می شود.
از این رو است که در عیون اخبارالرضا (ع) از اباصلت نقل شده است که حضرت ثامن الائمه (ع) با هر ملیتی به زبان خودشان صحبت میکردند و حتی وقتی وارد نیشابور شدند با پیرزنی به زبان محلی سخن گفتند. اباصلت میگوید وقتی از چرایی این مسئله پرسیدم، امام (ع) فرمودند: ما امامیم و حجت خدا بر خلق هستیم. پس اگر معرفت داشته باشیم، در مییابیم که قدرت در کف آنها است و این خواست خدا است که آنها پیشوای مردم قرار بگیرند و ما در دعای توسل میگوییم: ای حجج خدا روی زمین و آنها بحق خلفای الهی روی زمین هستند که معرفت به آنها ما را به حقیقت رهنمون میشود.
کرامت یک معنا دارد و آن گرامی داشتن و بزرگوار دانستن افراد است. همچنین احترام کردن به اشخاص، رفع نیازهای مراجعین، حل مشکلات افراد، معطل نکردن اشخاص، اهمیت دادن به آسایش انسانها، تلاش برای رسیدن به تعالی انسان ها از جمله معانی "کرامت" است. وقتی دهه کرامت با ولادت حضرت معصومه (س) شروع می شود به این معنی است که باید بزرگواری را در دامن زن آموخت و نقش زنان در جامعه یک نقش سازنده و مهمی است. وقتی این دهه به امام رضا (ع) ختم می شود، یعنی کرامت از زن آغاز و به مرد ختم میشود. از نظر مکانی، این دو بزرگوار متفاوت و دور از یکدیگر هستند، یعنی باید برای کرامت فاصله
ها را طی کرد و اساسا برای تحقق کرامت در جامعه باید صبر پیشه نمود و برنامهریزی کرد. همچنین، از پیامبر اکرم(ص) روایت است که کرامت دوری از گناهان است. بنابر روایاتی دیگر، کرم آن است که انسان دنیا را کوچک بشمارد.
علاوهبراین، امیرالمومنین(ع) میفرمایند: هرکه برای خود کرامت قایل باشد، دنیا در نظرش خوار و کوچک میشود. پس کرامت به معنای کوچک شمردن دنیا نیز هست. امیرالمومنین(ع) همچنین فرمودهاند: کسی در حقیقت کرم و بخشندگی دارد که هوای نفس خود را مهار کند و به نفسش بخل بورزد.
ایشان همچنین میفرمایند: هوای نفست را مهار کن و بر آن بخیل باش که اگر کسی بر نفس بخل بورزد، حقیقت کرامت را یافته است.
برخی دیگر از روایات، وفاداری را به بزرگواری تعبیر میکنند. امیرالمومنین(ع) در اینباره میفرمایند: وفاداری به پیمانها از بزرگواری انسان است. بنابر آنچه بیان شد، کرامت قبل از هر چیز دینداری و دوری از گناه و بخل داشتن نفس اماره و بعد کوچک شمردن دنیا را شامل میشود و از این مسیر به مقصد صبر و شکیبایی میرسد، از اینرو است که امیرالمومنین(ع) میفرمایند: بزرگواری و کرامت، نیکو شکیبایی کردن است.
کلمات کليدی: خراسانتایم , حجت الاسلام و المسلمین گرامی , دههکرامت