در سال ۱۹۹۸میلادی و همزمان با اولین سفر رئیس دولت هفتم به سازمان ملل متحد طرحی موسوم به "گفتوگوی تمدنها" از سوی وی مطرح شد که بر لزوم گفتوگو و مذاکره با غرب با هدف تنشزدایی تاکید میکرد.
رئیس دولت اصلاحات همچنین در کتاب گفتوگوی تمدنها به توهم کشورهای غربی مبنی بر داشتن دشمن بزرگ اشاره میکند و هدف خود را از میان بردن این توهم اعلام میکند و این پالس را به غرب و خاصه آمریکا ارسال میکند که ایران دشمن بزرگ آمریکا نیست.
پس از طرح ایده گفتوگوی تمدنها از جانب ایران، ۱۵۰کشور به آن رای مثبت دادند و مقرر شد سال ۲۰۰۱، سال گفتوگوی تمدنها نامگذاری شود.
معالوصف جرج بوش در سال ۲۰۰۲ ایران را محور شرارت خواند و مدعی شد ایران درصدد دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی است؛ به بیان دیگر با وجود اظهار دوستی رئیسجمهور وقت ایران از رهگذر گفتوگوی تمدنها، آمریکا بر موضع دشمنی خود اصرار کرد.
پس از مدتی و با روی کار آمدن دولت نهم، قطار دیپلماسی جمهوری اسلامی از سیاست ضربه دومی(انفعالی) به سیاستهای ضربه اولی(فعال) تغییر ریل داد و توانست با ارتقاء فناوری هستهای و نیل به غنیسازی ۲۰درصدی اورانیوم، حق غنیسازی صلحآمیز ایران را به غرب بقبولاند.
رئیس مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۶ خرداد۹۴ و در مراسم یادبود حضرت امام(ره) ضمن اشاره به این موضوع، تصریح میکند علت به رسمیت شناخته شدن حق غنیسازی برای ایران، دستیابی به دانش هستهای بوده است و غرب چارهای جز پذیرش حق غنیسازی ایران نداشته است.
با آغاز به کار دولت یازدهم مجددا سیاست خارجی ضربه دومی با هدف زدودن تنش میان ایران و غرب در دستور کار قرار گرفت که ماحصل آن توافق نامتوازن برجام بود؛ سندی که علاوه بر ناهمسان بودن دادهها و ستاندهها، فاقد ضمانت اجرایی قوی برای الزام طرف مقابل به تعهدات است.
با وجود نرمش و انعطاف دولت ایران و محدود کردن برنامه هستهای رویکرد خصمانه و ناشی از خوی استکباری آمریکا تغییر نیافت و رئیس جمهور ایالات متحده پس از نقض عهدهای مکرر در تازهترین اقدام سخنانی هتاکانه علیه ایران بر زبان راند.
ترامپ در سخنانی که در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد با بیشرمی جمهوری اسلامی ایران را یک دیکتاتوری فاسد دانست که صادرات اصلیاش خشونت و هرج و مرج است؛ سخنانی که از سوی ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، تکرار مبحث "محور شرارت" تعبیر شد.
با توجه به نتایج رویکرد شش دولت اخیر جمهوری اسلامی که در قالب دو استراتژی انفعال و مقاومت متبلور شد به روشنی میتوان به ناکارآمدی راهبرد اعتماد به آمریکا پیبرد.
امام راحل تعبیری دقیق در مورد آمریکا دارند که بایسته است به عنوان استراتژی دولت در قبال ایالات متحده اتخاذ شود؛ ایشان آمریکا را به سگی هار تشبیه میکنند که چون از او بگریزیم ما را تعقیب میکند و چون در پی او دوان شویم فرار را بر قرار ترجیح میدهد.
کلمات کليدی: خراسانتایم , آمریکا , سازمان ملل