خراسان تایم - آزادی، نماز، عدالت پیام های مهم عاشورا

بار دیگر عاشورا رسید و دسته دسته مردم که بر مجالس عزای حسین (ع) حاضر می شوند، چند خط شعری در مظلومیتش مداحان می خوانند و آنها می شنوند و بعد هم اطعام می شوند و به خانه هایشان باز می گردند.

اگرچه محرم حاوی صحنه هایی سرشار از غم و اندوه و مظلومیت اهل بیت پیامبر است. اما از همه مهم تر پیام های عاشورا است که مغفول می ماند و بر مظلومیت حضرتش می افزاید. در حماسه عاشورا 3 پیام چون خورشید می درخشد؛ آزادی، نماز، عدالت.
حسین (ع) با قیام خود این سه امر را در دلهای آزادی خواهان زنده کرد. اینجا است که حق طلبان در هر دین و مسلکی از او الگو می گیرند. مهاتما گاندی رهبر آزادی خواه هندوستان او را نمونه و الگوی آزادی خواهی برای تمام آزادگان بر می شمارد.
خسرو گلسرخی از او با عنوان رهبر نهضت های آزادی بخش یاد می کند. گلسرخی با اقتدا به او در دادگاه شاه آنچنان محکم و استوار از عدالت دفاع می کند، که تماشائی است؛
استاد مطهری علت اصلی بیعت نکردن امام را حفظ آزادی، آزادگی و کرامت نفس او می داند. او بیعت امام حسین(ع) را مایه امنیت و احترام او به بهای سنگین حذف آزادی ذکر می کند. اما شعار بزرگ «هیهات من الذله» که امروز به دست فراموشی سپرده شده، بیانگر این مطلب است که حذف آزادی برای امثال حسین(ع) ذلت و خواری است و انسان آزاده زیر بار ذلت نخواهد رفت.
زندگی در زیر یوغ ستم و استکبار از مرگ بدتر است و امثال حسین آن را بر نمی تابد و او خروج کرد با نیمه تمام گذاشتن حج، که حج در حکومت طاغوت چه معنایی دارد؟ آیا غیر از طواف دور شیطان است؟ اعمال اجتماعی دین در زیر یوغ طاغوتیان تایید طاغوت است و اینجاست که او حج را تعطیل می کند و به مقتل می رود.
ترک حج، برای همیشه، جای این سوال را باقی خواهد گذاشت که به کدامین ضرورت حسین(ع) حج را نیمه تمام گذاشت؟ نماز یعنی حضور بی واسطه انسان در محضر خدا، ولی خدا فنای فی الله است. حسین(ع) چه آنچنان که در میدان جنگ به شهادت رسید. چه اگر در بستر امنیت جان به جان آفرین تسلیم می کرد؛ شهید بود، زیرا فنای فی الله بود.
روح بلند او آنچنان با معبود پیوند بر قرار کرده بود که عالم را محضر خدا می دانست و این انس و الفت و عرفان در کنار آن حماسه عظیم، شخصیتی چند بعدی به او می دهد. دعای عرفه امام حسین(ع) نشان از روح عرفانی او دارد و رابطه او با معشوق در این دعا جریان دارد.
آنجا که می گوید: «خدایا در حوادث دهر و گوناگونی حالات، دانستم که میخواهی خود را بر من بنمایی و بشناسانی که هیچ گاه بر نسبت به تو جاهل نمانم.»
چون هر چیز در این جهان بر اراده دوست تعلق می گیرد و در ید تدبیر او است. پس خوشی و نا خوشی این جهان هم در ید تدبیر اوست و چنین اندیشه بیداری زیر سم اسبان می گوید: الهی رضا بقضائک.
چگونه حکومتی می تواند داعیه دین داشته باشد؛ اما در برابر چپاول غارتگران و گردنکشان سکوت کند. چگونه میتوان کاخ سازی قلیلی و کوخ نشینی کثیری را بر تایید، و داعیه دین مداری داشت. مگر پیامبر اکرم(ص) نفرمود: نماز و روزه به نان است و عبادت به تمکن و غذای درست؛ پس چگونه عدالت رنگ می بازد و کسی به فکر احقاقش نیست.
امام حسین(ع) در تبیین امر به معروف و نهی از منکر می فرماید:
امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام است، همراه با جلوگیری از ظلم و مبارزه با ظالم.
پیامی که از این فرموده می گیریم، احقاق حقوق از دست رفته مظلومین جزو واجبات دین مطرح می شود.
آری اهداف انقلابی حسین (ع) اینچنین است. درس های عاشورا بیش از تصور است و باید مسلمانان در عمل و چه در تبلیغ، سخن علمای دانا بر عصر و زمان را فراموش نکنند و رهرو راه راستین امام حسین(ع) باشند.
بیاییم امسال بعد از عاشورا عهد ببندیم که عدالت، آزادی و نماز اول وقت را سرلوحه کار خود قرار دهیم و با امر به معروف و نهی از منکر پیام رسان نهضت بزرگ عاشورا باشیم.