به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم به نقل از خبرگزاری طبس نیوز؛
دانشجوی رشته علوم تربیتی بانوی کاراته کای طبسی، چهار سال است که در این هنر رزمی مشغول است.
او در گفتگویش با خبرنگار طبس نیوز از افتخارآفرینیش و سربلندی برای پدرش سخن میگوید آنچنان که غم نهفته در چشمانش حتی اشک خبرنگار را در می آورد.
اکنون او پس از چندین سال تلاش یکی از بانوان افتخارآفرین نه تنها برای خانوادهاش بلکه برای شهرش شده و توانسته با کسب مقامات و مدال آوری گامی در جهت توسعه ورزشی شهر خود بردارد.
وی به زودی مربیگری یکی از رشتههای رزمی را در طبس در صورت حمایت مسئولین ورزشی آغاز خواهد کرد تا علاقمندان به این رشته بتوانند آموزش ببینند.
گفتگوی
.کوتاهی با او داشتیم که ضمن گرامیداشت هفته تربیت بدنی از علاقمندان دعوت به خواندن این مصاحبه میکنیم.
-خودتان را برای مخاطبین طبس نیوز معرفی کنید.
به نام خدا، معصومه پارسا هستم متولد سال ۱۳۷۴ از طبس.
-چه چیزی باعث شد رشته کاراته را انتخاب کنید؟
من از کودکی علاقه زیادی به ورزشهای رزمی داشتم ولی در شهر طبس کلاس های رزمی برای بانوان نبود.
از تابستان سالی که میخواستم وارد دبیرستان شوم کلاسهای کاراته برای اولین بار در طبس تشکیل شد و من با توجه به علاقه ای که داشتم ثبت نام کردم.
-چند سال است که ورزش رزمی میکنید؟
من ۷ سال است که ورزش رزمی انجام میدهم.
-در این مدت چه مدالهایی کسب کردید؟
مدالهای زیادی کسب کردم، از جمله در سطح کشوری دو مدال برنز کمیته و مسابقات شرق کشور، طلای کاتا و نقره کمیته، دو مدال طلا در مسابقات کاتا و کمیته استانی، سوم کاتا تیمی و کاتا انفرادی و دوم کمیته در سطح استان.
-بزرگترین هدف ورزشی شما چه چیزی است؟ و برای رسیدن به آن چه برنامه ای دارید؟
میخواهم تمام تلاشم را انجام دهم که وارد تیم ملی شوم و بتوانم به مسابقات جهانی راه پیدا کنم و باعث سربلندی کشورم شوم.
سخت تلاش میکنم تا به خواستهام برسم، به پدرم قول دادم باعث افتخارش شوم و حتما عمل میکنم.
-بیشترین کسانی که مشوق شما بودند؟
خودم.
-تا حالا شده کسی به شما بگوید نمیخواهد ادامه دهی یا به جایی نمیرسی و یا هر چیز دیگری که شما را ناامید کند؟
بله، دوستانم وگاهی اوقات پدر و مادرم میگفتند تو از کاراته به جایی نمیرسی ولی حالا که هر سال با رفتن به مسابقات و بیشتر شدن پیشرفتم نسبت به سال قبل مشاهده میکنند از من راضی هستند.
خدا را شکر میکنم که تا الان مسابقاتی که رفتم با دست پر برگشتم و بخش خیلی کوچکی از زحمات پدر و مادرم را جبران کردم.
-یعنی در هر رقابتی شرکت کردید مدال آور بودید؟
بله فقط اولین مسابقهام حدود ۴ سال پیش در استان کرمان بود که باختم، ولی از آن سال به بعد من به طور جدی کار کردم و قول دادم دست پر برگردم، با اینکه شکست خوردم ناامید نشدم.
اما وقتی به هدفم فکر میکنم امیدوار میشوم و همیشه میگویم اگه شکست خوردم حتما حکمتی داشته و البته اینکه شکست مقدمه پیروزی بعدی است.
-اولین مدالی که آوردید چه حسی داشتید؟
حس خیلی خوبی داشتم با اینکه در مسابقه صدمه دیدم اما بازهم ناامید نشدم و به بازیم ادامه دادم و طلا را کسب کردم.
مسابقه اولم استانی بود که سه مدال به دست آوردم، کاتا تیمی و هم انفرادی و هم کمیته، هر سه مقام آوردم.
-در مورد کاتا تیمی و انفرادی و کمیته توضیح مختصر دهید؟
کاتای انفرادی همان حرکات نمایشی در ورزشهای رزمیست که به صورت انفرادی انجام میشود، کاتا تیمی شامل ۳ نفر میشود که حرکات نمایشی را همزمان با هم اجرا میکنند و کمیته مبارزه دو نفرهست که روی تاتامی انجام میشود.
-در مورد هنر رزمیتان هم توضیح دهید؟ و چه برنامه ای برایش دارید؟
دفاع شخصی یکی از پر طرفدارترین رشته های رزمی جهان است که تکنیکهای این رشته به صورت دایره و نیم دایره استوار است و با استفاده از مفاصل حریف میتوان از انرژی حریف بر علیه خودش استفاده کرد.
این هنر رزمی محدودیت جنسی و سنی ندارد و تمام ارگان های نظامی دنیا نیز از این هنر کاربردی استفاده میکنند، شعار دفاع شخصی رزم طوس این است که دفاع شخصی تنها یک هنر نیست بلکه یک نیاز است و با کمترین انرژی بیشترین بازدهی را میتوانیم داشته باشیم.
-آیا خود کفایی در ورزش هم میتواند باشد؟
بله، سبک رزم طوس سبک کاملا ایرانی است و افتخاری است برای ایران چون بنیانگذار این رشته قدرتمند استاد مهدی شاهی که یکی از برترین افسرهای اداره آگاهی هستند و این یک خودکفایی هست و من هم به طبع این سبک ایرانی را در شهر خودم پایهگذاری میکنم و امیدوارم با همکاری مسئولین بتوانم این سبک را گسترش دهم.
-مسئولین چقدر در این مدت از شما حمایت کردند؟
مسئولین قول های زیادی دادند ولی هیچ کمکی در زمینه مالی نکردند، من تمام این چند سال را با هزینه خودم به مسابقات رفتم.
من از مسئولین خواهش دارم همانقدر که به فوتبال، والیبال و یا هر رشته ورزشی دیگر ارزش قائل میشوند برای ورزشهای رزمی هم ارش قائل شوند و بین رشته ها تبعیض قائل نشوند.
مسابقات کاراته نسبت به ورزشهای دیگر هزینهبر است به همین دلیل من سه سال هست که شاغلم و سعی میکنم خودم تمام هزینه مسابقاتم را بدهم.
البته ناگفته نماند به لطف خدا گالری عینک زایس که یک حامی خیلی قوی برای من محسوب میشوند تمامی هزینه های این چند سالی که به صورت خصوصی در مشهد آموزش میدیدم را پرداخت کردند، واقعا از سرکار خانم مهناز تقوی و همسرشان آقای احمدرضا اللهبخشپور ممنونم و امیدوارم بتوانم زحماتشان را جبران کنم.
-بیشترین مشکلاتی که داشتید؟
یک سالن ثابت برای تمرین نداشتیم، همیشه در رفت آمد بودیم فکر کنم همه باشگاههای طبس را حداقل یک بار امتحان کردم، ذوب آهن، عفاف، امیرالمومنین(ع)، بسیج و غیره
اگه مسئولین طبس لطف کنند و یک جای ثابت برای ما در نظر بگیرند ممنون میشوم با توجه به اینکه با تغییر دادن مکان کلاس ریزش پیدا میکند.
-از شما به عنوان بانوی رزمی کار شهر طبس تجلیل شده است؟
در این چند سال فقط دوبار، سال گذشته توسط مسئولین اداره ورزش و جوانان در جُنگهای محلهای که در مکان باغ گلشن برگزار شد تجلیل کردند و سال۹۳ در سالن هلال احمر توسط عینک زایس.
-کسی هست که بخواهید تشکر کنید؟
من میخواهم اول از پدرم و بعد مادرم و همچنین استاد خوبم سرکار خانم تقیان تشکر کنم که در این چند سال واقعا برای من زحمت کشیدند.
با اینکه پدرم دیگر نیستند ولی مطمئنم همیشه من را میبینند و شاهد موفقیتم هستند، امیدوارم بتوانم روزی باعث سربلندی کشورم و همچنین خانوادهام و مردم شهرم شوم.
پدرتان؟
در اولین روز از فروردین امسال به دیار حق شتافتند.
-خیلی متاسفم خدا پدر گرامیتان را رحمت کند.
-توصیه شما به جوانها و نوجوان ها برای ورزش چیست؟
به نظرم کاراته یا هر رشته ورزشی که از نوع رزمی باشد عالی هست، چون حداقل دفاعی برای خود شخص محسوب میشود، توصیه میکنم اگر دوست دارید ورزشی متنوع را دنبال کنید.
-هزینه هر سفرتان چقدر در میآید؟
مسابقات استانی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان و مسابقات کشوری از ۳۰۰ هزار تومان به بالا است.
-الگوی ورزشی هم داشتید؟
بله خانم آزاده درویش یک کمیتهرو خیلی عالی هستند.
و همچنین استاد مهدی شاهی و همسرشان بهترین الگوی من در رشته دفاع شخصی هستند.
-و سخن پایانی شما با مخاطبین را بفرمایید.
تشکر میکنم از همگی که وقتتان را پای صحبتهای من گذاشتید، امیدوارم در تک تک لحظههای زندگیتان موفق و موید باشید و خدا را هیچوقت از یاد نبرید.