به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم؛ سومین کنگره ملی زغالسنگ کشور در دانشگاه صنعتی شاهرود برگزار شد؛ برخی از مدیران و مهندسان معادن طبس نیز در این کنگره حضور داشتند.
بیش از هر موضوع دیگری پررنگتر به نظر میرسد، صحبتهای مدیرانی است که سالها عمرشان را در معادن زغالسنگ سپری کردهاند و امروز باید نفسهای به شماره افتاده معادن خود را به نظاره بنشینند، به این امید که شاید دستی به کمک آنها آید.
در نخستین روز از این کنگره نشستی تخصصی با عنوان بحران زغالسنگ و راههای خروج از آن با حضور مدیران ارشد معادن زغالسنگ کشور و تعدادی از کارشناسان در تالار کوثر دانشگاه صنعتی شاهرود برگزار شد.
صاحبنظران دلایل مختلفی را برای وضعیت رو به افول معادن به خصوص در حوزه زغالسنگ مطرح میکنند که گستره آن از کارگران و تجهیزات تا دولتمردان و قانونگذاران را در بر میگیرد.
افزایش تورم از یک سو و بیشتر شدن واردات زغالسنگ و کک از سوی دیگر عرصه را بر معادن تنگ کرد؛ در این میان تنها زمانهایی آن هم بسیار کوتاه به دلایل مختلف همچون ممنوع شدن واردات، افزایش قیمت جهانی و یا خرید زغالسنگهای دپو شده، کمی این معادن را رونق بخشید.
بیشترین زغالسنگ تولید شده در کشور، زغالسنگ ککشو است که برای تولید فولاد به روش کوره بلند به کار میرود و تنها تولیدکننده فولاد به این روش در کشور نیز ذوبآهن اصفهان است؛ بنابراین بزرگترین و شاید بتوان گفت تنها خریدار این نوع زغال بهشمار میرود.
نکته دیگری که با مقایسه آمارهای جهانی تولید زغالسنگ به آن بر میخوریم، کاهش تولید آن در کشورهای اروپایی و پیشرفته است و افزایش تولید جهانی به دنبال افزایش تولیدی است که در آسیا شکل گرفته؛ کشورهای اروپایی دیگر به زغال بهعنوان سوختی از نوع انرژی پاک نگاه نمیکنند و به این دلیل در حال کاهش تولید آن به روشهای سنتی هستند؛ در روشهای نوین دیگر زغالسنگ از معادن استخراج نمیشود و گازی که از آن به دست میآید در نیروگاههای سیکل ترکیبی برای تولید برق به کار میرود.
نیروگاه طبس نخستین و تنها نیروگاه حرارتی در حال ساخت کشور است که سوخت خود را از زغالسنگ تأمین میکند؛ یکی از مواردی که منتقدان به دوران شکوفایی زغالسنگ کشور مطرح میکنند، پیشرفت نکردن در استفاده از فناوریهای نوین و تغییر نکردن ساختار معادن نسبت به سالهای پیش است.
اما شاید بتوان آنچه را که همه فعالان این عرصه بر آن اتفاق نظر دارند نبود مرجعی قدرتمند در تصمیمگیریهای بخش معدن کشور دانست.
با نگاهی گذرا به فعالیتهای وزارت صنعت، معدن و تجارت شاید این ایده دور از ذهن نباشد که معدن در این مجموعه فرزند کوچکتری است که کمتر از صنعت و تجارت به آن توجه میشود؛ بنابراین موضوع تشکیل انجمنی صنفی در مجموعه معدنکاران بخش زغالسنگ، در این کنگره مطرح شده و به تصویب رسید.
پای صحبت هر یک از دستاندرکاران معدن کشور که بنشینی موضوعی دیگر مطرح میشود.
مشکلات مرتبط با تأمین نیروی انسانی متخصص نیز یکی از موضوعاتی است که کمتر مورد توجه قرار میگیرد؛ بهکارگیری نیروهای غیرمتخصص، تناسب نداشتن بروندادهای دانشگاهها با تقاضای جامعه معدنی، ناکارآمد بودن نیروهای تازه فارغالتحصیل و همچنین نامتناسب بودن هرم تحصیلات دانشگاهی با بخش معدن از مواردی است که کارشناسان در این خصوص مطرح میکنند.
سومین کنگره ملی زغالسنگ ایران به خط پایان رسید و بیانیهای از طرف شرکتکنندگان برای حمایت بیشتر از این صنعت تدوین شد که برای وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز فرستاده میشود؛ کنگره بعدی دو سال آینده خواهد بود و باید منتظر ماند و امیدوار بود موضوعات مطرح شده از سوی شرکتکنندگان در گردهمایی آینده تغییر کرده و پیامآور خبرهایی خوش برای هموطنان باشند.