منظومه انقلاب پر از صحنه ها و اتفاق هایی بوده که حالا یا تلخ یا هم شیرین و برگ برگ آن پر از درس، عبرت، افتخار و بوده است.
این درخت انقلاب در کوران حوادث روزگار، بی غیرتیها و دشمنی های استکبار و....، با حضور مردم و ملت شریف کشورمان و هوشیاری رهبر عزیزمان ، روز به روز تنومندتر شده است و هرچه از عمرش می گذرد بیش از پیش ریشه هایش مستحکم تر و برگ و بالش در جهان گسترده تر می شود و خواهد شد انشا ءالله.
شناسایی نقاط قوت و ضعف و تشخیص فرصت ها و درک تهدیدات ، از مهم ترین مؤ لفه های تأثیر گذار بر امنیت ملی کشورها محسوب می شود که اهمیت حیاتی و خاصی دارد.
نقاط قوت یعنی چه؟ یعنی اینکه استعدادها، قابلیت ها، توان مندی ها، ظرفیت های گوناگون درونی یک نظام است که می شود با استفاده و بکارگیری از آن می توان در عرصه های مختلف به اهداف مورد نظر دست یافت. حالا این نقاط قوت می تواند فرهنگی، اجتماعی ،اقتصادی، دفاعی امنیتی، سیاسی و... باشد.
اگرچه این ریزش و رویش در هر انقلاب و هر حرکت اجتماعی، وجود دارد و اتفاقاً نشانه سلامت و پویایی آن حرکت نیز هست.
همانطور که رهبر معظم انقلاب در رابطه با همین موضوع مذکور فرمودند : پیشرفت در منطق اسلام، متفاوت است با پیشرفت در منطق تمدن مادى غرب، آنها یکبُعدى مىبینند، آنها با یک جهت ـ جهت مادى ـ به پیشرفت نگاه میکنند.
گفتمان انقلاب اسلامی، مهمترین نقطه قوت انقلاب محسوب می شود، چرا که فضا را به سمت رشد و توسعه فراهم می سازد.
این گفتمان انقلاب به محل تمرکز دشمنان انقلاب تبدیل شده و دشمنان بیرونی با مقابله مستقیم و دشمنان داخلی با تلاش برای تحریف و مقابله غیرمستقیم، این گفتمان را مورد هدف قرار می دهند که منجربه ریزش هایی در انقلاب می گردد. هر کدام از اصول و آرمان های انقلاب با یک عبارت نامناسب و زشت دیگر بیان می کنند؛ به عنوان نمونه عباراتی مثل استکبارستیزی، ساده زیستی، پاکدستی، عدالت جویی، مطالبه گری، روحیه جهادی و … را به تدریج با اصطلاحاتی مانند ماجراجویی، افراطی گری، خشونت طلبی و … مترادف قرار می دهند تا مردم نسبت به انقلاب و آرمان های انقلاب و خصوصیات انقلابی گری دید منفی پیدا کنند که این با دقت و هوشیاری و بصیرت ملت شریف کشورمان هرگز به دام این شیاطین و عوام فریبان نخواهد افتاد .
همچنین یکی از تهدیدهایی که از ابتدای انقلاب تاکنون همواره وجود داشته است، خطر نفوذ است که همواره وجود دارد ولی در برخی موارد، نمود و بروز بیشتری پیدا می کند که این موضوع در زمان دولت هایی که حساسیت چندانی روی این بحث نداشته و ندارند، میزان آسیب پذیری در این خصوص بیشتر می گردد.
در باب نفوذ، نفوذی که در آن برنامه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، امنیتی و فرهنگی کشور به جای این که با گفتمان اسلام و انقلاب تنظیم شوند، بر اساس تئوری های غربی و ضدانقلابی ترسیم می شوند.
مثلاً ساختار اقتصادی به جای این که به سمت استقلال وخودکفایی با نگاه بر تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی، حرکت کند، به علت حضور تئوریسین ها و تئوری هایی که از اساس، با مقوله ای به اسم استقلال مشکل دارند، به یک اقتصاد وابسته و ریسک پذیر در برابر عوامل خارجی تبدیل می گردد. اهمیت این موضوع را مقام معظم ولایت و رهبری اینگونه مورد تاکید قرار میدهند:«" اگر به توفیق الهى و با اراده و عزم راسخِ ملت و با تلاش مسئولان، ما بتوانیم مسئلهی تولید داخلى را، آنچنان که شایستهی آن است، رونق ببخشیم و پیش ببریم، بدون تردید بخش عمدهاى از تلاشهاى دشمن ناکام خواهد ماند"»
پس بخش مهمى از جهاد اقتصادى، مسئلهى تولید ملى است. اگر ملت ایران با همت خود، با عزم خود، با آگاهى و هوشمندى خود، با همراهى و کمک مسئولان، با برنامهریزىِ درست بتواند مشکل تولید داخلى را حل کند و در این میدان پیش برود، بدون تردید بر چالشهایى که دشمن آن را فراهم کرده است غلبهى کامل و جدى پیدا خواهد کرد؛ بنابراین مسئلهى تولید ملى، مسئلهى بسیار مهمى است.
و یا مثلا همچنین در مقوله های فرهنگی، جریان و یا تفکری که به فرهنگ اسلامی و ایرانی اهتمام ندارد راه را برای تهاجم فرهنگی و استحاله هویتی باز می کند و نگاه و فرهنگی غربی بر ما نمایان می شود.
البته در این بحث نفوذ، وجود نهادهای امنیتی و اطلاعاتی مستقل، بخشی از خطر نفوذپذیری را کاهش می دهد و همچنین قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی و رویش های انقلاب اینقدر بالا هست که می تواند تمام تهدیدها را خنثی و حتی تبدیل به فرصت نماید، به شرط این که نیروهای انقلاب، مدام خودشان و روحیه شان را حفظ کنند و در خط امام و انقلاب و رهبری حرکت نمایند.