به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم به نقل از خبرگزاری ایسنا؛ علیرضا رفیعیپور گفت: اولين گزارش بيماري به سال 1942 در شبهجزیره كريمه شوروي (جنوب اُكراين و شمال درياي سياه) برمیگردد.
وی ادامه داد: تب كريمه کنگو بيماري، با انتشار جهاني بوده که بهوسیله ويروسي از خانواده بونياويريده و جنس نيروويروس که توسط کنهها منتقل میشود ايجاد میشود.
مدیرکل دامپزشکی خراسانجنوبی افزود: اساساً مخزن بیماری حیوانات هستند و انسان بهطور اتفاقی مبتلا و میتواند سبب مرگ بیماران شود. ويروس تب كريمه کنگو در انسان، رخدادهاي تبخونريزي دهنده ويروسي ايجاد میکند که ميزان کشندگي بين 10تا 40درصد دارد.
رفیعیپور با اشاره به اینکه گاو، گوسفند، بز، شتر، شترمرغ، پرندگان و بسیاری از حیوانات دیگر میتوانند به این بیماری مبتلا میشوند، گفت: مهرهداران كوچك نظير انواع موش، خرگوش، جوجهتیغی و سنجاب بهعنوان مخازن و ميزبانان تقویتکننده ويروس براي کنههای نابالغ (مراحل لاروي و نوچهای) عمل میکنند.
وی با اشاره به اینکه بيماري تبخونريزي دهنده کريمهکنگو بيماري ويروسي قابل انتقال بين انسان و حيوانات است، تصریح کرد: مخزن اين بيماري حيوانات بوده و انسان به صورت اتفاقي به بيماري مبتلا شده و ممکن است تا 40 درصد بيماران انساني جان خود را از دست دهند.
مدیرکل دامپزشکی خراسانجنوبی در ادامه در خصوص راههاي انتقال بيماري تصریح کرد: مهمترين راه انتقال بيماري به حیوانات گزش کنه آلوده است، که کنههاي ناقل اين بيماري از نوع کنههاي سخت و جنس هيالوما هستند.
رفیعیپور ادامه داد: کنههاي آلوده عامل بيماري را به نسلهاي بعدي خود انتقال ميدهند، کنههاي هيالوما هم مخزن و هم ناقل ويروس عامل بيماري هستند.
وی در خصوص راههاي انتقال بيماري به انسان نیز گفت: انسان ميزبان اتفاقي تب کريمه کنگو است و مهمترين راه انتقال بيماري از حيوانات آلوده به انسان، تماس با کنه آلوده و خون دامهاي آلوده است.
مدیرکل دامپزشکی خراسانجنوبی افزود: تب خونريزيدهنده کريمهکنگو ميتواند از طريق تماس با خون و ترشحات آلوده فرد بيمار به فرد سالم منتقل شود و همچنین مستنداتي دال بر انتقال بيماري از طريق استفاده مجدد از سوزنهاي آلوده و انتقال از طريق تجهيزات پزشکي آلوده وجود دارد.
رفیعیپور در خصوص نشانههاي بيماري در حيوانات گفت: هنگامی که حیوانات دچار این عفونت میشوند بیماری CCHF در آنها بسیار محدود و گذرا است و فقط به مدت یک هفته ویرمی (حضور ويروس عامل بيماري در خون) خفیفی پیدا کرده و علائم بیماری در آنها بسیار مختصر و کم اهمیت است.
وی ادامه داد: بیماری پس از حدود یک هفته خود به خود بهبود مییابد و تنها طی همین یک هفته که حیوان مبتلا به این ویرمی است میتواند باعث انتقال بیماری شود.
مدیرکل دامپزشکی خراسانجنوبی در خصوص نشانههاي بيماري در انسان نیز اظهارکرد: شروع بيماري، ناگهاني و با علايمي مانند سردرد، تب بالا، درد پشت، درد مفاصل درد معده و استفراغ بوده و قرمزي چشمها، برافروختگي چهره، قرمزي گلو، و پتشی (لکههای خونريزي) در کام نیز رایج است.
رفیعی پور اضافه کرد: علائم این بیماری همچنین ممکن است زردی، و در موارد شدید، تغییرات در خلق و خوی و ادراک حسی فرد بيمار را نيز شامل شود.
وی ادامه داد: در مراحل پيشرفتهتر بيماري از حدود روز چهارم تا دوهفته، مناطق زیادی از کبودی شدید، خون دماغ شدید و خونریزی غیرقابل کنترل در محلهای تزریق دیده میشود.
مدیرکل دامپزشکی خراسانجنوبی خاطرنشان کرد: مستندات رخدادهاي CCHF نشان ميدهد که ميزان مرگ و مير بيماران بستري شده بين 9 تا50 درصد متغير است.