پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم 23 شهريور 1398 ساعت 17:55 http://www.KhorasanTime.ir/fa/doc/note/23897/تناقض-اصلاح-طلبانه-مرگ-2-زن-تفاوت-میترا-استاد-سحر-خدایاری-اصلاح-طلبان-چیست -------------------------------------------------- عنوان : تناقض اصلاح‌طلبانه در مرگ 2 زن/ تفاوت «میترا استاد» با «سحر خدایاری» برای اصلاح‌طلبان چیست؟ -------------------------------------------------- شاید اگر سابقه رفتار در ماجرای قتل میترا استاد در پرونده اصلاح‌طلبان وجود نداشت یا خاطره آن از اذهان پاک شده بود، رفتار امروز آن‌ها در ماجرای دختر آبی، باورپذیرتر به نظر می‌آمد. متن : به گزارش گروه سیاسی خراسان تایم به نقل از فارس، میترا استاد و سحر خدایاری. این ها اسامی دو بانویی است که طی ماه های اخیر، حسابی بر سر زبان ها افتاده اند. وجه مشترک هر دو هم این است که با مرگ شان مشهور شده اند و پیش تر، اسمی از آن ها نبود. مرگ هر دو نیز طبیعی نبود؛ یکی به ضرب گلوله کشته شد و دیگری خودسوزی کرد. از منظر افکار عمومی و کسانی که از دریچه یک واقعه انسانی به ماجرا نگاه می کنند، مرگ هر دو، دلخراش و باعث تأسف است که باید عوامل آن را ریشه یابی کرد و مانع تکرار آن شد. امّا در قاموس سیاست زدگی(نه سیاست)، این دو حادثه چگونه تفسیر می شوند و این دو زن، چه جایگاهی دارند؟ *تفاوت میترا استاد با دختر آبی برای اصلاح طلبان چه بود؟ برای پاسخ به این سؤال، باید به بازخوانی رفتار جریانی پرداخت که دو نگاه متفاوت به موضوع حقوق زن در حوادث یاد شده از خود نشان داد. میترا استاد، همسر محمّد علی نجفی، وزیر دوران اصلاحات و شهردار شورای پنجم بود. موضع اصلاح طلبان در قبال قتل فاجعه آمیز او توسط نجفی، در ابتدا چیزی جز سکوت نبود. در ادامه، سناریوی پرستوسازی مطرح شد و ادعا کردند که استاد، به شکلی هدفمند وارد زندگی نجفی شده است. کار تا بدانجا پیش رفت که حتّی اتهام اخلاقی نیز به مرحومه وارد شد. با اینکه بحث حقوق زن (به عنوان یکی از شعارهای همیشگی اصلاح طلبان) در میان بود و عواطف میلیون ها ایرانی در ماه مبارک رمضان جریحه دار شده بود، امّا هیچ کدام از این ها باعث نشد که اصلاح طلبان مثل همیشه، بحث تساوی حقوق زن و مرد را مطرح کنند، و اتفاقاً این بار، خیلی محکم پشت یک مرد ایستادند! مردی که پنج گلوله به سمت زن خود شلیک کرده بود. *عباس عبدی:اصلاح طلبان در ماجرای قتل میترا استاد، مردود شدند آش آن ها آن قدر شور شد که در نهایت، عباس عبدی از فعّالان سیاسی اصلاح طلب اعلام کرد که اصلاح طلبان در ماجرای قتل میترا استاد، مردود شدند. اکنون و به فاصله کم تر از چندماه از ماجرای قتل میترا استاد، دختری برای تماشای مسابقه فوتبال تیم محبوبش در پوشش مردان به استادیوم می رود و وقتی مأموران متوجه اقدام او می شوند اقدام به اهانت و درگیری با پلیس می کند که این امر منجر به بازداشت موقت وی می شود. چند روز بعد پس از آنکه برای تحویل گرفتن گوشی همراهش به دادگاه مراجعه می کند، اقدام به خودسوزی می کند. سحر خدایاری که به یک بیماری روانی دچار بوده و بنابه گفته خانواده اش، قبلاً خودکشی ناموفق داشته است، اقدام به خودسوزی می کند و برای همیشه به زندگی خود پایان می دهد. * تفاوت ها در موضع گیری برای سحر خدایاری نسبت به میترا استاد این بار امّا پای هیچ فرد اصلاح طلبی در میان نبود و همه چیز برای موج سواری یک جریان سیاسی فراهم بود، چرا که خودکشی سحر خدایاری به موضوع حضور بانوان در استادیوم گره خورده بود. پروانه سلحشوری نماینده اصلاح طلب تهران به ماجرا ورود می کند و می نویسد: او تنها دختر آبی نبود. سحر دختر ایران بود. در جایی که مردانش برای زنان تکلیف تعیین می کنند و ابتدایی ترین حقوق انسانی را از آن ها سلب می کنند، و زنانی که علیه زنان در این ظلم آشکار مردان را همراهی می کنند، همه ما در حبس و سوختن سحرهای این سرزمین مسئولیم. این نماینده، حتّی پا را فراتر می گذارد و سخنانی را مطرح می کند که آشکارا خلاف امنیت ملّی و تحریک آمیز است: مگر سوختن یک دکه دار در تونس منجر به انقلاب نشد؟ پس چرا ما اینقدر نسبت به هم بی تفاوت هستیم؟ چرا وقتی این همه زنان را تحت فشار قرار می دهند، ساکت هستیم و کسی حرفی نمی زند؟ علی مطهری، دیگر نماینده لیست امید نیز که اطّلاعات غلطی از اصل ماجرا در دست داشت و در حالی که تصور می کرد حکم شش ماه حبس برای سحر خدایاری صادر شده، این طور واکنش نشان می دهد: مرگ سحر، دختری که به خاطر ورود پسرانه به استادیوم آزادی بازداشت و در اثر شنیدن محکومیت اش به ۶ ماه زندان خودسوزی کرد، حاکی از بی تدبیری مسئول مربوطه است. فرضا کار او غیرقانونی بوده، کافی بود چند کلمه نصیحت شود نه محکوم به زندان. حفظ نظام به این کارها نیست. واکنش سخنگوی حزب اعتماد ملّی نیز تصویر درستی از نگاه سیاسی به مرگ خدایاری، ارائه می دهد. اسماعیل گرامی مقدم می نویسد: سحر خدایاری دختر ایرانی، دختر همه ماست. او مظلومانه در آتش تحجر، تبعیض و ظلم سوخت. چقدر هزینه های برآورده شدن حقوق نیمی از جمعیت ایران سنگین است. فشار، محاکمه و سوختن برای تماشای فوتبالی که نه غیرقانونی است و نه غیرشرعی. معصومه ابتکار نیز با انتشار اطّلاعیه ای از اقدامات معاونت خانواده و امور بانوان ریاست جمهور درباره حادثه خودکشی سحر خدایاری، گزارش داد. این در حالی است که در ماجرای قتل میترا استاد، وقتی از ابتکار پرسیده می شود که چرا هیچ موضعی نگرفته است، او می گوید: در مورد هر موضوعی لزوماً ورود نمی کنیم. روزنامه های اصلاح طلب و برخی از فعّالان سیاسی این جریان نیز مواضع مشابه با آنچه ذکر شد، اتخاذ کردند. شاید اگر سابقه رفتار در ماجرای قتل میترا استاد در پرونده اصلاح طلبان وجود نداشت یا خاطره آن از اذهان پاک شده بود، رفتار امروز آن ها در ماجرای دختر آبی، باورپذیر می نمود. امّا اکنون صداقت یک جریان سیاسی خاص در برخورد با مسائل اجتماعی، بیش از همیشه در افکار عمومی با تردید مواجه شده است. به ویژه که در قبال مسائلی دیگر از جمله ورود زنان به استادیوم، در دو مقطع زمانی متفاوت، متناسب با منافع سیاسی خود، مواضع مختلف اتخاذ کرده اند. انتهای پیام/4