یک کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در بیرجند گفت: متاسفانه این روزها از هر خیابانی که رد میشویم و از مقابل هر سوپر مارکتی که عبور میکنیم چشممان به انبوه کتابهای رنگارنگی میافتد که به اسم کتاب کودک منتشر شدهاند؛ اما همه آنها واقعا ارزش محتوایی مناسب و لازم را ندارند و از غنای کافی برخوردار نیستند و در این راستا لازم است اولیا در انتخاب داستان برای بچهها قدری سخت گیر باشند.
فاطمه حسینی فر در گفت و گو با خبرنگار خراسان تایم با اشاره به اینکه قصه گویی از گذشته های دور ابزار تربیتی مناسب و موثری برای بچهها بوده و هست، گفت: کودکان ما با شنیدن قصه سعی میکنند فضای داستان را در ذهن شان بازسازی و با شخصیتهای داستان همزاد پنداری می کنند.
وی ادامه داد: کودکان بین آنچه در داستانها میشنوند و آنچه در زندگی خودشان رخ میدهد ارتباط بر قرار میکنند و همه این عوامل دست به دست هم در شکوفایی خلاقیت کودکان تاثیر چشمگیری خواهند داشت.
یک کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در بیرجند افزود: متاسفانه این روزها از هر خیابانی که رد میشویم و از مقابل هر سوپر مارکتی که عبور میکنیم چشممان به انبوه کتابهای رنگارنگی میافتد که به اسم کتاب کودک منتشر شدهاند؛ اما همه آنها واقعا ارزش محتوایی مناسب و لازم را ندارند و از غنای کافی برخوردار نیستند و در این راستا لازم است اولیا در انتخاب داستان برای بچهها قدری سخت گیر باشند.
به گفته حسینیفر، بهترین داستانها داستانهایی هستند که حس زیباشناسی بچههای ما را پرورش میدهند و امید، دوستی، شجاعت، مهربانی، احساسات و خصایل نیک انسانی را در کودک نهادینه می کنند و در عین حال از نظر هنری، فنی و ادبی هم قابلیتهای لازم را دارا هستند.
وی در خصوص انتخاب صحیح داستان و کتابهای ادبی برای کودکان به والدین توصیه کرد: یک راه خوب برای والدینی که احساس میکنند در انتخاب داستان و کتابهای ادبی برای بچهها مردد هستند این است که به سراغ ناشرهای معتبر به ویژه ناشرهای تخصصی کودک بروند.
یک کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در بیرجند با بیان اینکه در هر شرایطی میشود قصه گویی را انجام داد، تصریح کرد: البته به شرط این که قصه مناسب شرایط موجود باشد و قصه گو مهارت لازم برای قصه گویی متناسب با شرایط موجود را داشته باشد و اگر قصه مناسب باشد و قصه گو مهارتهای لازم را داشته باشد قصه گویی تاثیر مطلوب خواهد داشت.
حسینیفربا اشاره به اینکه قصهگویی روشی مناسب برای آموزش ارزشهای اخلاقی و اجتماعی است، ادامه داد: قصهگویی هم برای سرگرمی بچهها و هم ابزار موثر تربیتی گزینه مناسبی است.
وی افزود: این قضیه نکته جدیدی نیست و گذشتگان ما از دیرباز از افسانهها و قصهها بهترین بهره را در تلطیف روحیه بچهها و آموزش مفاهیم اخلاقی و نکات زندگی بردهاند.
این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در بیرجند، یکی از آثار مانوس شدن بچهها با قصهها را گسترش دایره واژگان و رشد مهارتهای کلامی کودکان ذکر کرد و افزود: کودک با همزاد پنداری با شخصیتهای قصه میآموزد در مواقع بحران چگونه از پس مشکلاتش برآید و به نوعی این کمکی بزرگی در راستای مستقل شدن کودک است.
حسینیفر در بخشی دیگر سخنان خود در خصوص تفاوت تاثیر قصه گویی و تلویزیون نیز تصریح کرد: امروزه تلویزیون و بازیهای رایانهای در زندگی بچههای گسترش زیادی پیدا کرده است.
وی ادامه داد: من مخالف فنآوری نیستم و فکر میکنم هر کودکی فرزند زمانه خودش است و کودک امروز فرزند عصر فنآوری است اما نکته این جاست که تلویزیون و بازیهای رایانهای نمیتوانند مانند قصه تخیل و خلاقیت کودک را تقویت کنند و این دو مولفه به نوعی شخصیت آنها را کلیشهای بار میآورند اما قصه درست بر خلاف آنها امکان تخیل قوی و خلاقیت محسوسی را برای کودک فراهم می کند.