سه شنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۳۸

مشاهیر خراسان‌جنوبی/39

هر هفته، معرفی یکی از مشاهیر تأثیرگذار استان خراسان‌جنوبی
مشاهیر خراسان‌جنوبی/39
 
آيت الله حاج سيد­ كاظم حائري

روحاني جليل القدر آيت الله حاج سيد­كاظم حائري در سال 1331 قمري و در كربلاي معلي در خانواده‌اي متدين و داراي 6 فرزند متولد شد‌. پدر بزرگوار ايشان‌، از بزرگان و برجسته‌گان روستاي فلارگ بود‌. تحصيلات مقدماتي را در کربلا نزد علماي بزرگ زمان آموخت‌. سن 14 تا 20 سالگي‌اش را در بيرجند گذراند و همانجا به تحصيلاتش ادامه داد در اين زمان به منظور تحصيل عازم نجف اشرف شد و از محضر اساتيد بزرگي چون آيت الله نائيني و سيد ابوالحسن اصفهاني و آيت الله حاج آقاي حسين قمي بهره برد.
حائري سال‌ها در حوزه مقدسه معارف علوي در نجف اشرف کسب فيض کرده بود و در صف مبارزترين اصحاب آيت الله فقيد مرحوم حاجي آقا حسين قمي زعيم وحيد و مجاهد فريد دوران اخير اسلام بود و در آخرين سفري که فقيد سعيد و مجاهد بزرگ اسلامي براي ترميم خرابي ها و اصلاح مفاسد ديني به ايران تشريف آورد حائري بزرگوار در جبهه جهاد مقدس اسلامي افتخار هم رکابي و هم عناني آن بزرگوار را داشت و با يک عالم شوق و غرور ديني با جبهه بشاش و با نشاط خاطر در برابر گروه الحاد مبارزه مي‌طلبيد.
ثمره زندگي آيت الله حاج سيد ­كاظم حائري‌، 3 پسر و 5 دختر بود كه حاصل زندگي اين عالم والامقامه از زندگي با دو همسرش بود كه در اينجا بيشتر با آن‌ها آشنا مي شويم. همسر اول ايشان سركارخانم ربابه بيگم اشكوزي بود كه پدر بزرگوارش از علماي نجف بود و فرزندان ايشان: سيدمحمد (امام جماعت و ساكن تهران)‌، بي­بي معصومه بيگم  (خانه دار و ساكن بيرجند) ‌مرحوم بي­بي فاطمه (همسر يکي از تجار بيرجندي) ،مرحوم سيدابوالحسن (مهندس تأسيسات و نماينده مجلس) ، بي­بي صديقه (فرهنگي ) ، سيدعلي (دكتراي جامعه شناسي و استاد دانشگاه فردوسي) ، بي­بي خيريه بيگم (فرهنگي)مي باشند. همسر دوم آيت الله حاج سيدكاظم حائري‌، سركارخانم بي­بي زهرا بود كه بعد از فوت همسر اول ايشان‌، با اين بزرگوار ازدواج نمود. از بي­بي زهرا خانم يك فرزند به نام بي­بي قدسيه كه فرهنگي و شاغل در آموزش و پرورش مي‌باشند‌، به جا مانده است.
 
ويژگي‌هاي اخلاقي:

جهاد و تلاش در راه تحصيل:
آيت الله حاج سيدكاظم حائري‌، تحصيلات مقدماتي را در كربلا نزد علماء بزرگ زمان آموخت‌. سن چهارده تا بيست سالگي را در بيرجند گذراند و به تحصيلاتش ادامه داد‌. در اين زمان به عزم تحصيل راه ديار غرب پيش گرفت و به مقصد نجف موطن اسلاف به پشت سر نهاد‌. او از همان ابتدا شوق شديد به علوم دينيه داشت و به آنچه مي‌خواند ايمان داشت‌. مدتي دراز از ايام صبي و شباب را به مطالعه و تدريس گذراند.
بي‌اعتنايي به مال دنيا و ساده زيستي:
آيت الله حاج سيدكاظم حائري به دليل سجايا و فضايل اخلاقي خاص و منحصر به فردش‌، طرفداران و ياران بي‌شماري داشت‌. يكي از مريدان ايشان كه در تهران ساكن بود 50 كيسه برنج و 10 حلب روغن را ارسال كرد تا به خرج خانواده ايشان برسد و چون مي دانست كه ايشان اين موارد را قبول نمي‌كند و به فقرا و نيازمندان كمك خواهد كرد اين مواد غذايي را به آقا صيقلي (امين منزل آيت الله حائري) داد و قرار شد كم كم به خانه آيت الله حاج سيدكاظم حائري بياورد . ولي به محض مطلع شدن اين عالم پارسا و يگانه از اين كار دستور داد تا اين مواد را بين نيازمندان توزيع و تقسيم كنند و تنها يك كيسه برنج براي خانواده نگه داشت.
كمك به نيازمندان، ايتام و مستمندان:
برادر بزرگوارم نيمه هاي شب سوار بر مركب خود به در خانه‌هاي نيازمندان مي رفت و به صورت ناشناس به آن ها كمك مي‌نمود . هرگاه كسي به علت ارادت به شخص ايشان مالي را به ايشان هديه مي‌كرد‌، آن را وقف نيازمندان و مستمندان مي‌نمود‌. تاجران و ثروتمندان بيرجندي به دليل اعتمادي كه به آيت الله حاج سيدكاظم حائري داشتند‌، ايشان را امين خود داشته و خمس و زكات خود را به ايشان مي‌دادند تا به هر نحوي كه صلاح مي‌­داند بين مردم مستمند توزيع كند. پدر گرانقدرم وقتي فوت نمودند مقدار كم و ناچيزي از پول در اختيار داشتند‌، چرا كه همواره تمركز لطف و توجه او به ايتام‌، مستمندان و فقرا بود و به مال دنيا وابستگي و دلبستگي نداشت.
وفات:
مرگ ناگهاني عالم جليل القدر و روحاني بلندمرتبه‌، آيت الله حاج سيدكاظم حائري‌، اين برگزيده زمان و اين بزرگوار بي­مانند‌، كه عمري از خم نماز شب‌، ساغر گرفته بود در 23 رجب 1377 برابر با 24 بهمن و در سن 46 سالگي نداي حق را لبيك گفت. جنازه آن مرحوم را كه غرق در گل شده بود ساعت 7:30 از منزل بيرون آوردند‌. ازدحام جمعيت به قدري بود كه در عرض يك ساعت شايد صد متر راه پيموده نمي‌شد. علماء بزرگ، آيات شهر و آقاي ناصح فرماندار، رؤسا، كاركنان ادارات كشوري، لشگري و فرهنگيان و عموم طبقات در عقب جنازه حركت مي كردند . صداي گريه مردم قطع نمي‌شد و جمعيت از ده هزار نفر متجاوز بود‌. جنازه را به مدرسه طلاب بردند و پس از غسل به مسجد آن مرحوم (مسجد جامع علوي) كه روز قبل از فوت خود دستور ساخت قبرش را داده بود به خاك سپردند‌. مناجات و نيايش‌هاي خالصانه اش در كوچه‌هاي عبورش به مسجد جاري است و عطر حضورش را اگر خوب استشمام كني هنوز اطراف مقبره‌اش مي تواني حس كني.

انتهای‌پیام/2/
Share/Save/Bookmark
کد مطلب:۱۳۵۵۹