به زبان سخت فارسی؛پیشگیری به معنای بیخردی و اجرای قانون نقض اعتبار حاکمیت نیست
بیش ازچند دهه است اصلاحطلبان سنگ حمایت از زنان جامعه را به سینه می زنند ولی تراژدی تلخی است که بدانیم صرفا محدود شده به برداشتن روسری از سر زنان و ورود به ورزشگاهها
به گزارش گروه سیاسی خراسانتایم به نقل از پایگاه تحلیلی_خبری البرزبان، مصطفی تاجزاده از فعالان سیاسی اصلاح طلب در توییتی تامل برانگیز اتحادیه پوشاک استان البرز را در برخورد محکم با مغازه دارانی که اقدام به عرضه و فروش مانتو های جلوباز می کنند مورد انتقاد تند قرار داده و آن را سخنی نابخردانه و تصمیمی غیر قانونی معرفی می کند که مردم به آن اعتنا نمی کنند و از اعتبار حاکمیت می کاهد. این اظهار انتقاد آبکی در حالی از طرف تاجزاده بیان شده است که تابستان امسال به علت گسترش مانتوهای جلوباز بدون دکمه یا نامناسب با شرع و عرف جامعه نوعی بد حجابی، بد پوششی، عریان گری در حال رواج است مسئله ای که به صراحت می توان از آن به عنوان مصداق بارز انحرافات اجتماعی نام برد که هنجارهای مقبول جامعه را به طرق مختلف زیر پا می گذارد و واکنش های نسبتا شدید اجتماعی ایجاد کرده است.
بسیاری از خانواده های مذهبی معتقد و گله مند هستند که به عنوان یک شهروند ایرانی در یک جامعه ی اسلامی نمی توانند از مراکز فروش مانتوی مناسب زن مسلمان پیدا کنند.و اغلب مانتوهایی که تولید و عرضه می شود هیچ گونه سنخیتی برای حضور یک زن مسلمان در اجتماع ندارد و آنها مجبورند ساعت ها و یا روزها وقت بگذارند تا بالاخره یک مانتوی مناسب پیدا کنند و یا این که در نهایت مجبور شوند خودشان اقدام به دوخت مانتو کنند. از طرف دیگر هم جامعه هر روز با تغییر و تنوع در اشکال و مدل لباس های بانوان به سمت عریان گری می رود به طوری که وقتی در خیابانهای محلات بالای شهر تهران و شهرهای بزرگ مثل کرج قدم می زنید می بینید که شلوارهای خانوم ها به شلوارک تبدیل شده و لباس های زیر آنقدر آب رفته که بخش زیادی از بدن نمایان است. با این حال و روز آیا نباید کاری کرد؟ ضرورت می دانم برای شبه روشنفکران داخلی در نقد توییتر تاجزاده چند نکته ی اساسی را بازگو کنم. ۱)سالها پیش داستانی از بیت امام (ره) خواندم که بسیار آموزنده بود روزی ایشان در منزل کنار خانواده هستند که می بینند نوه ی خردسالشان مدام به سمت قندان قند(روی میز) می روند و هر بار یک قند را بر می دارند مادرش هم به کرات تذکر می دهد( اگر اشتباه نکنم بر پشت دست کودک ضربه می زند) تا مانع از برداشتن قند توسط او شود. امام (ره) که این صحنه را می بیند به مادرش می فرمایند به جای تذکر به بچه قندان را از جلوی دستش بردار. بنابراین شبه روشنفکران که مخالف ارشاد بدحجابی در جامعه هستند منطقی نیست اقدام پیشگیرانه ی اتحادیه را نوعی بی خردی تلقی کنند. یک مثال دیگر عرض می کنم، مگر اعتیاد انحراف و آسیب اجتماعی نیست که تبعات جبران ناپذیر فرهنگی و اجتماعی به دنبال دارد آیا از نظر تاجزاده و هم کیشانش خردمندانه است ما مرزهای ورود مواد مخدر را به کشور باز بگذاریم تا مواد به وفور در سطح جامعه توزیع شود و قائل به راهکار فرهنگی شویم که بله! باید در خانواده ها و مدارس فرهنگ سازی شود کسی سمت مواد نرود. مواد چیز بدی است. آیا واقعا تعداد معتادین با باز گذاشتن مرز بیشتر می شود یا کمتر؟ مسلما جواب منفی است. اگر اصل بر ریشه یابی و پیشگیری باشد یکی از اقدامات موثر بستن، کنترل و مراقبت از مرزهاست. بنابراین برخورد با فروشندگان مانتوهای بد پوشش ممکن است اقدامی روبنایی تلقی شود اما بی خردانه نیست بلکه یک اصل لازم و ضروری والبته تکمیلی برای مقابله با بد حجابی است. ۲)بیش از چند دهه است اصلاح طلبان سنگ حمایت از زنان جامعه را به سینه می زنند ولی تراژدی تلخی است که بدانیم صرفا محدود شده به برداشتن روسری از سر زنان و ورود به ورزشگاهها، که با عَلَم کردن آن در هر دوره ی انتخابات رای می آورند. در حالی که حل مسائل و مشکلات زنان بی سرپرست و بد سرپرست و حمایت از انها هنوز روی زمین است.در حالی که بسیاری از زنان نخبه و تحصیل کرده و توانمند ما در اولویت هزارم مناصب مهم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هستند،هنوز بسیاری از دختران جامعه مجرد هستند و به خاطر مشکلات مالی و پیدا نکردن شغل نمی توانند ازدواج کنند بسیاری از خانوم های جوان به خاطر حمایت نکردن نهادهای دولتی از مرخصی بعد از زایمان نمی توانند بچه دار شوند. بسیاری از خانوم های کارآفرین نمی توانند از بانک تسهیلات حمایتی دریافت کنند در حالی که بسیاری از فرزندان مسئولان، نجومی بگیران و اختلاسگران با رانت، میلیارد، میلیارد می گیرند و پس هم نمی دهند. ۳)حاکمیت یعنی انحصار حکومت در حکمروایی کردن در قلمرو سرزمینی خود، یعنی حکومت ها می توانند بر اساس اختیارات و اقتداری که دارند بر مردم و سرزمین خود قدرت و سلطه ی مشروع داشته باشند از نظر جغرافیایی حاکمیت به معنای چیرگی قانونی حکومت بر ملت و سرزمین می باشد و مفهوم اجرای قوانین حکومت برای کنترل مردم و سرزمین و امر و نهی جامعه( محدوده ی جغرافیای) را می رساند(۱) از طرف دیگر «در قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۷۵، بدحجابی جرم محسوب میشود»، طبق تبصره ماده ۶۳۸ این قانون، بدحجابی قابلیت تعقیب کیفری و مجازات را دارد. علاوه بر آن قانونگذار برای تولیدکنندگان، واردکنندگان، فروشندگان و استفادهکنندگان از البسه منافی شرع و عفت عمومی در مواد ۲ و ۴ قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان البسه خلاف شرع، مجازات پیشبینی کرده است(۲) بنابراین روشن است آنچه موجب نقض اقتدار و اعتبار حاکمیت است اجرا نشدن قانون توسط مجریان و نقض قوانین توسط هنجارشکنان است. منابع: ۱)برگرفته از مقاله ی جهانی شدن و تحول مفهوم حاکمیت ملی،نوشته ی مرجان بدیعی و نرجس السادات حسینی نصرآبادی.نشریات تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی،سال ۱۳۹۱٫ ۲)https://www.isna.ir/news/94061811974