راجع به زبان فارسی نگرانم نگذارید زبان فارسی فرسوده و ویران شود
چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۰۰
شاعر جوان بیرجندی بیان کرد:
نصیحت و ابتذال؛ آسیبی که امروزه شعر را تهدید می‌کند
شاعر جوان بیرجندی شعر استان را شبیه به یک درخت کهنسال که بسیار ارزشمند است و نیاز به هرس و گرفتن نفس‌هایی تازه دارد، دانست و گفت：متاسفانه در استان ما نگاه ویژه‌ای نسبت به نسل جدید شعرا وجود ندارد و ما در یک سیکل تکراری قرارگرفته ایم. لذا بزرگترین آسیبی که امروزه شعر را تهدید می‌کند، خطر نصیحت یا ابتذال است.
وی در زمینه مضامین شعری خود تصریح کرد：به طور کلی اشعارم دربرگیرنده موضوعات عاشقانه با مضامین اخلاقی و سبک زندگی با استفاده از مفاهیم انتزاعی است.
کاظمی‌تبار ادامه داد：اشعار مولانا، شهریار و فروغ فرخزاد را به طور متعادل مطالعه می‌کنم، چون معتقدم که پیگیری افراطی اشعار خاص، فرد را به سمت تقلید و کشتن خلاقیت سوق می‌دهد.
شاعر جوان بیرجندی شرط لازم برای نوشتن شعر را ذوق، استعداد و برخورداری از دید هنری دانست و در خصوص ذاتی یا اکتسابی بودن شعرسرایی خاطرنشان کرد：پاسخگویی به این پرسش کار چندان ساده‌ای نیست چون فرد، صرفا از طریق اکتساب نمی‌تواند به یک انسان اهل ذوق تبدیل شود؛ به این علت که یادگیری، تنها به پرورش و یا پیدا کردن استعداد شعر کمک می‌کند.
وی شعر استان را شبیه به یک درخت کهنسال که بسیار ارزشمند است و نیاز به هرس و گرفتن نفس‌هایی تازه دارد، دانست و گفت：متاسفانه در استان ما نگاه ویژه‌ای نسبت به نسل جدید شعرا وجود ندارد و ما در یک سیکل تکراری قرارگرفته ایم. لذا بزرگترین آسیبی که امروزه شعر را تهدید می‌کند، خطر نصیحت یا ابتذال است.
کاظمی‌تبار در ادامه افزود：دو سوی بامی که مرز آن بودن و نبودن مفهوم و هنر است، شعر بدون زیبایی‌های هنری، نصیحت و شعر بدون معنا و مفهوم، ابتذال نیز می‌شود.
وی در پایان یکی از اشعار خود را اینگونه بیان کرد：
نمی دانم چگونه
فطریه خواهند داد!
مردانی که
قوت غالبشان
بی‌مهری ست ...
انتهای پیام/4
کلمات کليدی: خراسان‌تایم , شعر , زبان فارسی