کسانی که مثل من از تبعات و مضرات ماهواره در امان هستند و کماکان به تماشای برنامه‌های ‏آموزنده رسانه ملی مبادرت می‌ورزند، درجریانند که که این رسانه علاوه بر تبلیغات بی‌مهابای ‏کالاهای خارجی قبل، حین و بعد از برنامه‌های پربیننده، حساسیت عجیبی بر روی سانسور تبلیغ ‏ناخواسته کالا‌های مختلف به‌ویژه محصولات وطنی در فیلم‌ها و سریال‌ها و برنامه‌های مستند دارد ‏و از کندن برچسب نوشابه و دوغ گرفته تا شطرنجی کردن آرم و مارک بخاری و کولر ارج و آزمایش، ‏علاءالدین و سایر محصولات وطنی ابایی ندارد، اما به محض اینکه کارخانه‌ای مثل ارج با ۸۰ سال ‏سابقه ورشکسته می‌شود، همین رسانه از سوراخ سنبه‌های آن گزارش تهیه می‌کند و فریاد وا اسفا ‏و واویلتا سر می‌دهد! ‏
دردمندانه از میان دهها کارخانه‌ای که محصولات خانگی ازجمله یخچال، تلویزیون، ماشین ‏لباسشویی، اجاق‌گاز و دیگر وسایل خانگی تولید می‌کردند شمار قابل‌توجهی طی یک دهه اخیر ‏ورشکسته و تعطیل‌شده‌اند ولی جریان‌ها و جناح‌های سیاسی فعلی و قبلی در عوض یافتن راهکاری ‏برای جلوگیری از ورشکستگی کارخانجات ایرانی، بر آنند ثابت کنند این ورشکستگی‌ها در دولت ‏مخالف آن‌ها رخ‌داده و هر دولتی که بر سرکار می‌آید، دولت قبل را عامل فلاکت و خود را منجی موعود ‏معرفی می‌کند و برای پرکردن همه خلاء‌ها و کمبودها و ضعف‌ها از «واژه‌های سوفسطایی و اغراق‌آمیز» مدد می گیرد و سعی می‌کند با شعارهای دهان‌پر‌کن و اغواگرانه لنگان خرک خویش به مقصد ‏برساند! ‏
متاسفانه بعد از نام‌گذاری سال جدید توسط رهبر انقلاب، باز هم عده‌ای از محور اصلی شعار که ‏همانا تلاش در جهت احیای کالای ایرانی و جلوگیری از واردات بی رویه کالاهای خارجی است، ‏خارج‌شدند.
شاید با اجرای برخی سیاست‌های فرهنگی و هنری و افزایش کیفیت کالای ایرانی بتوان اندکی از ‏میل وصف‌ناپذیر به خرید کالاهای خارجی کاست ولی بی هیچ تردید حمایت از کالای ایرانی نیاز به ‏مدیریت علمی منابع، تلاش قاطع در جهت جلوگیری از قاچاق سیستماتیک کالا و برنامه‌ریزی کوتاه ‏مدت، میان مدت و بلند در جهت نجات اقتصاد ملی دارد، شاید فردا دیر باشد. ‏

انتهای‌پیام/2/

خراسان تایم