کسانی که مثل من از تبعات و مضرات ماهواره در امان هستند و کماکان به تماشای برنامههای آموزنده رسانه ملی مبادرت میورزند، درجریانند که که این رسانه علاوه بر تبلیغات بیمهابای کالاهای خارجی قبل، حین و بعد از برنامههای پربیننده، حساسیت عجیبی بر روی سانسور تبلیغ ناخواسته کالاهای مختلف بهویژه محصولات وطنی در فیلمها و سریالها و برنامههای مستند دارد و از کندن برچسب نوشابه و دوغ گرفته تا شطرنجی کردن آرم و مارک بخاری و کولر ارج و آزمایش، علاءالدین و سایر محصولات وطنی ابایی ندارد، اما به محض اینکه کارخانهای مثل ارج با ۸۰ سال سابقه ورشکسته میشود، همین رسانه از سوراخ سنبههای آن گزارش تهیه میکند و فریاد وا اسفا و واویلتا سر میدهد!
دردمندانه از میان دهها کارخانهای که محصولات خانگی ازجمله یخچال، تلویزیون، ماشین لباسشویی، اجاقگاز و دیگر وسایل خانگی تولید میکردند شمار قابلتوجهی طی یک دهه اخیر ورشکسته و تعطیلشدهاند ولی جریانها و جناحهای سیاسی فعلی و قبلی در عوض یافتن راهکاری برای جلوگیری از ورشکستگی کارخانجات ایرانی، بر آنند ثابت کنند این ورشکستگیها در دولت مخالف آنها رخداده و هر دولتی که بر سرکار میآید، دولت قبل را عامل فلاکت و خود را منجی موعود معرفی میکند و برای پرکردن همه خلاءها و کمبودها و ضعفها از «واژههای سوفسطایی و اغراقآمیز» مدد می گیرد و سعی میکند با شعارهای دهانپرکن و اغواگرانه لنگان خرک خویش به مقصد برساند!
متاسفانه بعد از نامگذاری سال جدید توسط رهبر انقلاب، باز هم عدهای از محور اصلی شعار که همانا تلاش در جهت احیای کالای ایرانی و جلوگیری از واردات بی رویه کالاهای خارجی است، خارجشدند.
شاید با اجرای برخی سیاستهای فرهنگی و هنری و افزایش کیفیت کالای ایرانی بتوان اندکی از میل وصفناپذیر به خرید کالاهای خارجی کاست ولی بی هیچ تردید حمایت از کالای ایرانی نیاز به مدیریت علمی منابع، تلاش قاطع در جهت جلوگیری از قاچاق سیستماتیک کالا و برنامهریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند در جهت نجات اقتصاد ملی دارد، شاید فردا دیر باشد.
انتهایپیام/2/