شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۲۰
گزارشی از اقامه نماز جماعت در روستایی کویری؛
وحدت و همدلی بر محوریت «مُلاحسین»/ اینجا بچه‌ها مسجد را مدیریت می‌کنند
دقایقی تا اذان مغرب مانده است؛ وارد مسجد می‌شود و شروع می کند به خواندن نمازهای مستحبی، این عادت هر روزه او است...
ملا به بچه ها توجه زیادی دارد، او از بچه ها می خواهد که بعد از او اذان بگویند تا هم ترس و حجالت شان بریزد و هم به نوعی مروج فرهنگ اذان حلقومی و زنده باشند، بعد از اذان بچه ها، از سر سجاده بلند می شود و دست نوازشی بر سرشان می کشد و بوسه ای بر گونه هایشان، چقدر تشویق زیبایی، همین باعث شده تا تعداد بچه هایی که به مسجد می آیند زیاد شود و هر شب یکی اذان یگوید تا نوبت به همه برسد.
«ملا» سالهاست که در «حیدرآباد» از روستاهای شهرستان نهبندان امام جماعت است، او خودش هم اهل همین حیدرآباد است، روستایی دور افتاده در شرق نهبندان که در مسیر جاده زاهدان- نهبندان واقع شده است.
به برکت حضور ملا نماز جماعت هر سه وعده در حیدرآباد برقرار است و بیشتر اهالی در نماز جماعت شرکت می کنند، مردم خیلی ملا را دوست دارند و هر کجا که راه می رود از دور به او سلام می کنند و فوری برای احوالپرسی به پیش می روند.
همیشه اولین نفر ورودی به مسجد برای نماز است و آخرین نفر که از مسجد خارج می‌شود، هر روز با همه نمازگزاران قبل از نماز احوالپرسی گرمی می کند و جویای حال و احوال مابقی اهالی، اگر کسی کسالتی داشته باشد بعد نماز به عیادتش می رود و برای شفای آنها دعا می خواند.
وارد مسجد می شویم تا با ملا آشنا شویم، ملا خیلی زودتر از ما وارد مسجد شده است و برای همین ما هم نماز را به جماعت خواندیم و نماز ملا که تمام شد، بچه های مسجد قرآن ها را توزیع کردند و صفحه 20 از سوره بقره قرائت شد و بعد از آن هم معلم روستا معنی آیات را خواند و چون ماه محرم است مراسم دعا و روضه با محوریت و مداحی خود ملا برگزار شد، البته برخی از اهالی در خواندن دعای توسل همکاری می کنند.
طنین اذان حلقومی در حیدرآباد نهبندان
بعد از مراسم، از ملا خواستیم تا چند دقیقه با او گفتگو کنیم که با خوشرویی از ما استقبال کرد و در کنار سجاده نشستیم و برای شروع ملا از وضعیت هوای روستا که جدیدا سرد شده است گفت؛ اینکه حتی سرمای هوا نتوانسته مانع شود که بین او و مسجد جدایی ایجاد شود.
خانه ای او در ته روستا واقع شده و فاصله آن با مسجد زیاد است، منزلی بسیار ساده با چوب و گل، اینها نمی‌تواند باعث جدایی او از مسجد شود؛ حتی برای نماز صبح که هوا در بیابان لوت بسیار سرد است!
مُلا می‌گفت «ساعت 4 صبح از منزل به راه می افتم تا 4:30 که اذان صبح است به مسجد برسم، از اوایل انقلاب که موذن و امام جماعت روستا هستم تاکنون هیچ زمانی نبوده که به مسجد نروم، جز اینکه در روستا نبوده باشم» اهالی روستا هم احترام زیادی برای مُلا قائلند و حرف او را روی دو دیده چشم می گذارند، آنها می دانند که حضور این مردم باخدا چه برکاتی تاکنون برای روستا داشته است، همه او را «مُلا» صدا می کنند.
به برکت حضور امام جماعت برخی از اهالی برای نماز صبح هم به مسجد می روند، نماز ظهر که تعداد زنانی که در نماز جماعت شرکت می کنند، بیشتر از مردان است؛ مردان بیشترشان در معدن کار می کنند و غروب به منزل می رسند؛ اما نماز مغرب و عشاء باشکوه تر از سایر وعده‌ها است، حضور کودکان و نوجوانان و جوانان در نماز جماعت چشمگیر است، بعد از نماز هم طرح تلاوت نور اجرا می‌شود و یک صفحه قرآن قرائت می کنند.
به گفته «مُلا حسین مهدی پور» امام جماعت روستا، «تا چهار سال قبل در اینجا هر شب بعد از نماز تنها یک صفحه قرآن قرائت می‌شد اما چند سالی است که بعد از قرائت یک صفحه قرآن، معنای آن هم خواندن می‌شود و همه گوش می دهند، این معنای قرآن تاثیر زیادی روی زندگی مردم دارد»...
نماز صبح هم هر تعداد که به مسجد بیایند را مُلا به جماعت می‌خواند، هر چند که متاسفانه امروزه مساجد صبح ها غریب واقع می شوند، اما اینجا صبح هم امام جماعت دارد، حتی اگر یک یا دو نفر صبح به مسجد بیایید، این را ملا می گوید.
عزاداری بی‌ریا از جنس اخلاص
شبهای دوشنبه و چهارشنبه دعای توسل و زیارت عاشورای امام حسین(علیه السلام) در مسجد بعد از نماز برگزار می شود؛ در ماه محرم و صفر هم هر شب بعد از نماز مغرب و عشاء 15 دقیقه ای ملا برای مردم عزاداری می کند، جلسات بی ریایی است.
بچه ها مسجد را مکانی معنوی و فرصتی برای نمایش توانایی و استعدادهای خود می دانند، آنها اذان و مکبری را بر عهده دارند، البته در نماز مغرب و عشاء؛ نماز ظهر را که بچه ها در مدرسه می خوانند... البته در خواندن دعا بعد از نماز و سایر دعاها و ترجمه قرآن هم نوجوانان حضور فعالی دارند.
اینجا تعداد زیادی از مردم قرآن را روان تلاوت می کنند، این را مدیون «ملا حسین» هستند که طی سه سال آنها را قرآن خوان کرده است، برخی ها هم که در آن کلاس ها شرکت نکردند، نمی توانند قرآن بخوانند.
ملا می گوید « 6 فرزند دارد البته دو فرزند از او هم در کودکی از دنیا رفتند»، او شاکر نعمت های خداوند است و از کسی هیچ توقعی ندارد، جز اینکه مردم برای نماز صبح تعداد بیشتری به مسجد بروند.
مسجد حضرت زهرا(سلام الله علیها) حیدر آباد، مسجد ساده و کوچکی است اما به همت افراد بزرگ همتی مانند «ملا حسین مهدی پور» بسیار سرزنده و فعال است و برگزاری مراسمات دعای توسل، عاشورا، کمیل و قرائت قرآن و ... حال و هوای معنوی تری به این مکان داده است.
مردم این روستا موقع اذان هر کسی که در منزل باشد به مسجد می آیند، البته حضور خواهران و نوجوانان در مسجد بسیار پررنگ است، ملا هر نوجوانی که اذان بگوید و یا مکبر را نوازش می کند تا به نوعی تشویق شده باشد.
دنیای مُلا با دنیای دیگران فرق دارد، او بیشتر بدنبال جمع آوری توشعه برای دنیای ابدی است تا این سرای استیجاری و موقت، او روزها هم هر کس روضه داشته باشد بدون هیچ چشم داشتی به مراسم می رود و روضه و دعا می‌خواند.
تنها آروزی این امام جماعت روستایی، ساخت حسینیه در روستا است، پروژه ای که نیازمند اعتبار است و پولی که نیست.
کلمات کليدی: وحدت ، ایران ، شیعه ، سنی ،بیرجند، خراسان تایم ، خراسان جنوبی ، خراسان ،