به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم به نقل از خبرگزاری ایکنا؛ حجتالاسلام مجتبی شیدایی، معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسانجنوبی،گفت: بیشک موضوع وحدت منشاء قرآنی دارد که در آیات مختلف کلام وحی به این موضوع اشاره شده است.
وی اظهار کرد: به عنوان مثال در قرآن کریم بیان شده است که وقتی حضرت موسی(ع) به کوه طور رفتند و بازگشت ایشان مدتی طولانی شد، سامری با ترفندهای مختلف قوم بنی اسرائیل را به گوساله پرستی کشاند.
معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسانجنوبی بیان کرد: در ادامه این داستان قرآنی بیان شده، وقتی حضرت موسی(ع) برگشتند و گوسالهپرستی بنی اسرائیل را دیدند، برادرشان هارون رو مورد توبیخ و عتباب شدید قرار دادند که چرا مانع این کار در میان قوم نشدند.
شیدایی ادامه داد: نکته در پاسخ برادر حضرت موسی(ع) نهفته است که ایشان بیان داشتند«.. إِنِّي خَشِيتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ رسيدم بگويى ميان بنى اسرائيل تفرقه انداختى طه آیه ۹۴ » که اهمیت جلوگیری از تفرقه و وحدت را نشان میدهد که ایشان مقابله با این اقدام ناپسند قوم را به واسطه ترس از تفرقه به تأخیر انداختند.
ترویج فرهنگ اخوت، اقدام مهم رسول الله(ص) پس از هجرت
معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسانجنوبی افزود: در سیره پیامبر(ص) نیز به مراتب توجه به امر وحدت مشاهده میشود، پس از هجرت رسول الله(ص) به مدینه از همه مسلمانان خواستند که آنها نیز به مدینه بیایند و جبهه واحدی را تشکیل دهند و بعد نیز در اولین قدم فرهنگ اخوت و برادری را ایجاد کردند.
وی گفت: در سیره ائمه(ع) هم نکات قابل تأملی در زمینه همبستگی و برادری و وحدت وجود دارد، به عنوان مثال هر چند از دیدگاه شیعیان امام علی(ع) مظلومی بود که حق ایشان ادا نشد ولی این بزرگمرد در دوران قبل از خلافت همواره خیرخواهی امت اسلامی را مد نظر داشتند.
معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسانجنوبی اظهار کرد: رفتارهای خیرخواهانه حضرت علی(ع) در دوران قبل از خلافت را در مشورتدادن های مکرر به خلیفه دوم و همچنین در ماجرای شورش و قتل خلیفه سوم که برای حفظ جان او (در جهت جلوگیری از فتنه در جامعه اسلامی)میتوان مشاهده کرد.
رفتارهای وحدتگرایانه حضرت علی(ع) بعد از خلافت
شیدایی ادامه داد: این رفتارهای خیرخواهانه و وحدتگرایانه فقط منحصر به دوران قبل از خلافت حضرت علی(ع) نبود، بلکه ایشان در دوران خلافت نیز همواره پرهیز از تفرقه را مد نظر داشته که نمونههای بسیاری از آن وجود دارد.
وی افزود: به عنوان مثال در کتب شیعه نقل شده که ایشان بعد از خلافت در ماه رمضان مشاهده کردند مردم شبها را چون دوران خلفا به نماز تراویح مشغول هستند و امر کردند که اعلام کنید چنین نمازی نیست که پس از اعلام نظر حضرت، این سخن برای خیلی از مردم سخت بود و اعتراض کردند و حضرت وقتی مشاهده کردند که تشتت در جامعه ایجاد میشود، بیان کردند که رهایشان کنید.
معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسانجنوبی بیان کرد: این روش را دیگر ائمه معصومین نیز ادامه داشتند، کرسی درس امام صادق(ع) فقط مختص شیعیان نبود، بلکه بسیاری از اهل سنت نیز در این مجالس درس امام مینشستند و اگر از قول ابوحنیفه نقل شده که اگر آن دو سال را شاگردی نمیکردم به این مقام علمی نمیرسیدم، مقصودش دو سالی بود که در درس امام باقر(ع) یا امام صادق(ع) حاضر شده است.
شیدایی گفت: از امام حسن عسکری(ع) نیز نقل شده که در روابط با دیگر مذاهب اسلامی به تشییع جنازه مردگان آنها برویم، اگر مریض شدند به عیادت آنها برویم و روابط اجتماعی را با آنها قطع نکنیم و با عمل و رفتار حقانیت شیعه را ثابت کنیم.
کرسیهای فقه شیعه و سنی علمای برجسته شیعه
وی اظهار کرد: علمای شیعه نیز همین رفتار و منش را داشتند، عالم بزرگی چون سید مرتضی شاگرد شیعه و سنی داشتند و شیخ طوسی هم کرسی درس فقه اهل سنت و اهل تشییع داشتند که نکات ارزشمندی برای امروز ما است.
معاون پژوهشی حوزه علمیه خراسان جنوبی یادآور شد: نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم این است که اگر هم به دنبال طرح حقایق شیعه هستیم، در فضای آرام و منطقی حرف حق بهتر شنیده میشود و گرنه در هیاهو و جدال چیزی که به گوش نمیرسد سخن درست و مستدل است.
حکیمه بهمن زاده